پناهجویان سوری در جستجوی زندگی بهتر ترکیه را ترک می کنند

پناهجویان سوری در جستجوی زندگی بهتر ترکیه را ترک می کنند
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
لینک کپی پیست کد امبد ویدیو:Copy to clipboardCopied

جرابلس شهری کوچک واقع در استان حلب سوریه است که دو سال پیش در پی نبردهای سنگین از کنترل شبه نظامیان کرد موسوم به «یگان های مدافع خلق کرد» خارج شد و

آگهی

جرابلس شهری کوچک واقع در استان حلب سوریه است که دو سال پیش در پی نبردهای سنگین از کنترل شبه نظامیان کرد موسوم به «یگان های مدافع خلق کرد» خارج شد و به تصرف نیروهای موسوم به دولت اسلامی درآمد.

شهر مرزی کارکامیش در ترکیه نیز در پانصد متری منطقه حائلی واقع شده که این شهر را از جرابلس جدا می کند. جنگ داخلی در سوریه ارتباط این دو شهر را به کلی از هم قطع کرده است.

ترکیه مرزی ۹۵۰ کیلومتری با سوریه دارد اما هیچ مانع طبیعی، رودخانه و یا کوهستان در مرز میان دو کشور وجود ندارد. تنها یک خط مرزی که پس از جنگ اول جهانی ترسیم شده است دو کشور را از هم جدا می کند. خانواده هایی در هر دو سو هستند که از هم جدا مانده اما ارتباطشان قطع نشده است زیرا فعالیت های قاچاق و تردد مخفیانه در اینجا قدمتی دیرینه دارد.

خانواده علی ییلماز درست در کنار مرز زندگی می کند. خانه آنها پذیرای دهها پناهجوی سوری بوده است. علی ییلماز می گوید: «ما مستقیما تحت تاثیر حوادث سوریه قرار گرفته ایم. آنهایی که از کشورشان فرار می کنند قبل از هر چیز انسان و مثل خود ما هستند. آنها از ظلم و ستم رژیم بر ضد کودکان می گریزند و از سربازان مرزی هراس دارند. وقتی از سیم خاردار عبور می کنند لباس هایشان پاره می شود و بدون کفش به این سو می آیند.»

خانواده ییلماز صدای تیراندازی و بمب ها را از دورن خانه می شنوند. گرچه اکنون کمی اوضاع آرام شده اما دو هفته پیش انفجاری شیشه پنجره های خانه آنها را فرو ریخت.

علی در ادامه می گوید: «نیروهای داعش از دو سال پیش همسایه ما شده اند. آنها منطقه اطراف ما را مین گذاری کرده اند. از آن به بعد افراد دیگر از این راه نمی آیند. آنها می ترسند. گاهی اوقات سگ ها به روی مین می روند و انفجار رخ می دهد. برای همین اکنون تعداد افرادی که به اینجا می آیند خیلی کم شده است. پیشتر روزانه سیصد تا پانصد نفر و گاهی هم هزار نفر از مرز به این سو می آمدند.»

علی به همراه همسر، مادر و چهار فرزندش همگی می گویند همانند افرادی که در آنسوی مرز و در خاک سوریه زندگی می کنند مضطرب و هراسانند. مادر علی می گوید: «خیلی سخت است. افراد زیادی به اینجا می آمدند. خانه ما همیشه پر از مهمان بود. پس از آنکه داعش منطقه را مین گذاری کرد آنها دیگر نمی آیند. وقتی مین ها منفجر می شود خیلی می ترسیم. نوه هایم بسیار هراسان می شوند.»

او در پاسخ به سوال خبرنگار یورونیوز در باره نحوه کمک هایی که به پناهجویان سوری می کردند، می گوید: «ما به آنها جا برای ماندن می دادیم. آنها بدون کفش و با لباس های پاره به اینجا می رسیدند. ما لباس ها و کفش های خودمان را به آنها می دادیم. ما به افراد زیادی کمک کرده ایم.»

بورا بایراکتار خبرنگار یورونیوز در گزارش خود از مرز ترکیه می گوید: «در نقطه صفر مرزی میان سوریه با ترکیه زندگی بسیار دشواری در جریان است. شمار افرادی که از سوریه به خاک ترکیه وارد می شوند کمتر شده اما همچنان هستند افرادی که از مرز عبور می کنند. ادامه تیر اندازی و بمباران ها در اطراف جرابلس تهدیدی است برای ساکنان نگران این منطقه.»

بخشی از پناه جویان سوری که پیش از این از کشورشان خارج شده اند در اردوگاه های ترکیه مستقرند. اما موج گسترده اخیر مهاجرت پناهجویان سوری به اروپا سوالهای متعددی را در اذهان ایجاد کرده است. چرا و چگونه پناهجویان سوری به سوی اروپا می گریزند؟ انگیزه آنها چیست و چرا بسیاری از آنها از ترکیه خارج می شوند؟ بهای این سفر چقدر است؟

برای پاسخ به این پرسش ها خبرنگار یورونیوز ابتدا به سراغ احمد الکبیر یکی از فرماندهان سابق جیش الحر (ارتش آزاد سوریه) رفت. او که پس از پیشروی های داعش در جرابلس، شهر مرزی سوریه به ترکیه گریخته، رژیم بشار اسد و داعش را عامل اصلی این کوچ دسته جمعی می داند: «مردم از جنگ داخلی در سوریه و از دست داعش و رژیم بشار اسد می گریزند. رژیمی که بشکه های نفت را منفجر کرده و با مردم و کودکان سوری در جنگ است نه با انقلابیون.»

با این که اکثر اعضای خانواده احمد الکبیر مانند بسیاری از پناهجویان سوری به اروپا رفته و همینک در آلمان سکونت دارند، وی ترکیه را بهترین میزبان هموطنان آواره اش می داند و می گوید: «آنهایی که به اروپا می روند رویای زندگی بهتر را دارند و فکر می کنند که آنجا زندگی بسیار زیباتر است. اما این ترکیه است که واقعا مکان مناسبی برای پناهجویان است و نه اروپا. ترکیه بهترین کشوری است که با آغوش باز پناهجویان را پذیرفته و برای آنها همه چیز فراهم کرده است. از تغذیه و خوراک گرفته تا دارو و بیمارستان. مردم ترکیه از سوری ها مراقبت کرده اند. امیدواریم آنهایی که رفته اند نیز دوباره به ترکیه بازگردند.»

همین سوالها را از مهدی داوود، رئیس انجمن نور سوریه پرسیدیم. انجمن نور دفاتر متعددی در چندین شهر ترکیه دارد که ضمن ارائه خدمات پزشکی به سوری ها، محلی است برای برگزاری گردهمایی های اجتماعی. مهدی داوود در باره علت مهاجرت گسترده پناهجویان سوری به اروپا می گوید: «موج گسترده مهاجرت سوری ها از چهار سال پیش آغاز شد. بسیاری از افراد سعی کردند به ترکیه بروند و یا به صورت گروهی عازم اروپا شوند. مهاجرت به سمت اروپا به تازگی اوج گرفت زیرا افراد بسیاری ناامید شده اند. آنها امید خود را از دست داده اند زیرا قدرت های جهانی هنوز به روشنی نشان نداده اند که واقعا خواهان پایان این جنگ هستند. به همین دلیل اروپا برای بسیاری از افراد روشن ترین نقطه امید است. به خصوص اینکه رفتن به یونان اکنون خیلی گران تمام نمی شود. در گذشته آنها باید برای رفتن به یونان ده تا دوازده هزار یورو می پرداختند اما اکنون با یک هزار دلار به آنجا می روند. اینگونه است که افراد با اندک هزینه ای می توانند به آنسو بروند.»

مهدی داوود در ادامه با اشاره به سوء استفاده های مالی قاچاقچیان در این بحران می گوید: «مسیر سفر پناهجویان را قاچاقچیان مشخص می کنند. قاچاقچیان مسیرهایی طولانی تر را انتخاب می کنند تا پول بیشتری از پناهجویان بگیرند. به خصوص آنهایی که از سوریه می آیند، کشور ترکیه را به خوبی نمی شناسند. برای مثال گروهی می خواهد به «بودروم» یا «آنتالیا» برود. پس از ورود به ترکیه از طریق «انتاکیه»، قاچاقچیان آنها را ابتدا به «استانبول» در شمال می برند و سپس از آنجا، آنها را راهی «بودروم» یا «آنتالیا» در جنوب می کنند. قاچاقچیان به این ترتیب پناهجویان را متقاعد می کنند که کار دشواری برایشان انجام داده اند و با همین حقه پول بیشتری از آنها درخواست می کنند.»

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

حمله هوایی شبانه به شرق سوریه؛ بهروز واحدی از اعضای سپاه پاسداران ایران کشته شد

تظاهرات مخالفان اسد در سیزدهمین سالگرد قیام؛ چهار کشور غربی: جنگ در سوریه تمام نشده است

دیده‌بان حقوق بشر سوریه: یک نظامی ایرانی در حمله هوایی اسرائیل به سوریه کشته شد