بنیانگذار «موسسه آموزشی افغان»، برنده جایزه نشست نوآوری در آموزش

آگهی

جایزه ۵۰۰ هزار دلاری بنیاد وایز در نشست نوآوری برای آموزش امسال به سکینه یعقوبی اهدا شده است. تلاشهای بی وقفه وی برای بهبود آموزش در افغانستان، زندگی ۱۲ میلیون نفر را دراین کشور متحول کرده است.

توانمندسازی زنان و تاسیس مدرسه، تنها تعدادی از دلایلی است که جایزه امسال بنیاد وایز برای نوآوری در آموزش را از آن ِ سکینه یعقوبی کرده است. او بنیانگذار موسسه آموزشی افغاناست و تمام زندگیش را وقف بهبود بهداشت و درمان وآموزشِ بویژه زنان و دختران کرده است. خانم یعقوبی در دوران حکومت طالبان کلاسهای درس را بطور مخفیانه برگزار می کرد و اکنون هم مدرسه خصوصی، یک بیمارستان و حتی ایستگاه رادیویی تاسیس کرده است. وی می گوید: «کودکی ام در افغانستان را به یاد دارم. طبیعت زیبایی داشت اما امروز زیبایی طبیعی آن از بین رفته است. به این دلیل من خودم را مسئول حس می کنم. انگیزه من از عشق به سرزمینم می آید و من واقعا عاشق افغانستان و مردم افغانستان هستم.»

“موسسه آموزشی افغان” در سال ۱۹۹۶ میلادی برای آموزش زنان و کودکان و همچنین تربیت آموزگار ساخته شد. در حال حاضر، این سازمان غیردولتی به بیش ۳۵۰ هزار نفر زن و کودک در سال آموزش می دهد. هدف این است که زنان با کسب مهارتهای لازم به استقلال مالی برسند.

خانم یعقوبی می گوید: «هر زنی باید روی پاهای خودش بایستد و توان آن را داشته باشد که مستقل باشد. بنابراین این مراکز هم باید خودکفا و مستقل باشند و وقتی به این مرحله رسیدند، دین خودشان را به سازمان خودشان ادا خواهند کرد و آموزش مراکز جدیدی را که باز می شود بر عهده خواهند گرفت و به آنها کمک خواهند کرد که خودکفا و مستقل باشند و این فرآیند ادامه پیدا خواهد کرد.»

۴۸۰ نفر که بیشتر آنها زن هستند در “موسسه آموزشی افغان” کار می کنند. این موسسه تا کنون ۳۴۰ مرکز آموزشی دایر کرده است و بیشتر آنها خودکفا هستند‬.

سکینه یعقوبی می گوید: «تحصیلات به شما قدرت و منزلت می دهد. می دیدم که این زن ها باهوش و با استعداد هستند اما فرصتی برای استفاده از هوش خود ندارند. اگر این مرکز نبود الان خانه نشین بودند و آشپزی و نظافت می کردند. حالا که می توانم آنها را ببینم و با آنها حرف بزنم خوشحال هستند و می گویند و می خندند و مهارت کسب می کنند. خواندن و نوشتن یاد می گیرند و البته این باعث خوشحالی فراوان من است.»

وی تاکنون چهار مدرسه خصوصی تاسیس کرده است. آموزش در این مدارس به برنامه درسی معمول محدود نمی شود. دانش آموزان در اینجا مهارتهای ارزشمندی برای رهبری هم می آموزند. اگر پدر و مادرها از عهده تامین مخارج تحصیل فرزندانشان برنیایند، دانش آموز از کمک هزینه بهره مند می شود.

خانم یعقوبی درباره اهمیت از میان برداشتن خشونت فیزیکی در مدارس برای تشویق دانش آموزان به تحصیل می گوید: «از کودکی و از کلاس اول تا کلاس دوازدهم تمام یادگیری بر اساس حفظ کردن و از بر شدن بود. نمی خواهم آموزش نسلهای آینده افغانستان این چنین باشد. می خواهم تفکر انتقادی داشته باشند. می خواهم که سؤال بپرسند و در کلاس احساس آزادی کنند. در مدرسه، آموزگار نباید دانش آموز را کتک بزند. اگر معلم با عشق و علاقه و عقل سر کلاس برود خیلی بهتر از معلم خشن و سختگیر می تواند با دانش آموز ارتباط برقرار کند.»

یکی دیگر از کارهای سازمان غیردولتی خانم یعقوبی، تربیت پرستار، ماما و بهیار برای آموزش بهداشت در بیمارستانهای دولتی است. وی در این باره می گوید: «آموزش و آموزش بهداشت مثل زنجیر به هم وصل هستند. روش من این است که درمانگاههایی برپا کنم که وقتی کسی برای دیدن دکتر به آنجا می رود چیزی هم در باره سلامت و بهداشت یاد بگیرد. یاد بگیرند که خوب غذا بخورند، نظافت را رعایت کنند و مراقب باشند که دچار بیماریهای ساده نشوند و از فرزندانشان مراقبت کنند.»

برنده جایزه بنیاد وایز فکر تاسیس دانشگاه در سر دارد. او می گوید: «خیلی از دخترها بخت خوش مرا نداشتند. من پدر فوق العاده خوبی داشتم که با من رابطه نزدیکی داشت و امروز فکر می کنم که به هر چه دست یافته ام همه اش را مدیون پدرم هستم. او می خواست تک تک فرزندانش مدرسه بروند چه پسر چه دختر.»