آگهیهر چه به انتخابات آینده مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان در ایران نزدیک‌تر می‌شویم، نقش گروههای فشار در برهم زدن تجمع‌ها و سخنرانی‌ها افزایش می‌یابد. تازه‌ترین موارد در این زمینه تلاش برای ممانعت از سخنرانی عبدالواحد موسوی لاری وزیر کشور دولت محمد خاتمی و لغو سخنرانی مصطفی کواکبیان نماینده اصلاح طلب مجلس هشتم بود.
هدف از ایجاد اختلال در تجمع‌ها و سخنرانی‌ها چیست و چه جریان‌هایی از این گروههای فشار حمایت می‌کنند؟
در برنامه «همراه با یورونیوز» روز پنجشنبه ۵ آذر (۲۶ نوامبر) نظرات و پرسش‌های شما مخاطبان را با کارشناسان مهمان برنامه درمیان گذاشتیم.
بیژن حکمت فعال سیاسی جمهوریخواه ساکن پاریس در گفت و گو با یورونیوز گفت: «انتخابات در ایران با هیچ یک از معیارهای امروزی از انتخابات خوانا نیست چراکه آزادی احزاب و مطبوعات وجود ندارد و البته حق کاندیدا شدن برای منتقدین و مخالفان نظام جمهوری اسلامی هم وجود ندارد.»
وی افزود: «گفته می شود که این انتخابات رقابتی است یعنی طرفداران مختلف نظام از جناح های مختلف می توانند در این انتخابات شرکت کنند متاسفانه این نوع رقابت هم در سال های گذشته محدودتر شده است. امروز انتخابات رقابتی در محدودترین شکل برگزار می شود چراکه بسیاری از اصلاح طلبان در زندان هستند. رهبران جنبش سبز در حصر هستند. آنهایی هم که آزاد هستند، ظاهرا آزاد هستند اما امکان چنین فعالیتی را ندارند. مثلا آقای خاتمی ممنوع التصویر و ممنوع البیان است و نمی توانند در صحنه سیاسی آنطور که باید حضور داشته باشند.»
آقای حکمت در تحلیل انتخابات مجلس که اسفند ماه برگزار می شود تصریح کرد: «آنچیزی که در این انتخابات به چشم می خورد رقابت بین طرفداران جریان اعتدال و جریان اقتدارگرا است که از طرف جبهه پایداری نمایندگی خواهند شد.»
این فعال سیاسی گفت: «به نظر من توازن نیرو بین جناح های مختلف به نفع جریان اعتدال گرا به خصوص در روابط خارجی است. از این فضا نه تنها اصلاح طلبان اعتدال گرا که بخشی از اصولگرایان هم حمایت می کنند. در مقابل اقتدارگرایان ایستادگی می کنند.»
وی به عنوان یک جمهوریخواه تصریح کرد: «در چنین فضایی وظیفه ما جمهوریخواهان این است که انتخابات آزاد را تبلیغ و ترویج کنیم و خواهان به رسمیت شناختن حقوق مردم شویم و تکرار کنیم که این انتخابات آزاد نیست. مردم در انتخابات شرکت می کنند چون امکان دیگری ندارند. فضای انتخاباتی برای ما موقعیتی فراهم می کند که بتوانیم از این فضا استفاده کنیم و ایده انتخابات آزاد را تبلیغ کنیم.»
آقای حکمت درباره انتخابات مجلس خبرگان که همزمان با انتخابات مجلس در اسفند ماه برگزار می شود گفت: «مجلس خبرگان یک نهاد ارتجاعی است. گزینش نامزدها برای مجلس خبرگان طوری است که دست شورای نگهبان و آقای خامنه ای به عنوان رهبر را باز می گذارد تا طرفداران خود را در این مجلس جمع کنند. در این دوره از انتخابات هم ماجرا همین است. »
وی با اشاره به آزمون کتبی گزینش کاندیداهای مجلس خبرگان گفت: «در گزینش آزمون کتبی تنها ۲۰ درصد توانستند قبول شوند و معلوم نیست در نهایت چقدر از اعتدال گرایان نزدیک به آقای رفسنجانی بتوانند به عنوان کاندیدا حضور داشته باشند. به نظرم مجلس خبرگان گرچه در این دوره اهمیتی احتمالی خواهد داشت چراکه احتمال دارد جایگزین رهبری را مشخص کند اما انتخاباتی ندارد که مردم در آن بتوانند تاثیرگذار باشند.»
وی تصریح کرد: «چهره هایی مانند آقای دستغیب یا آقای رفسنجانی و آرای آنها حداکثر می تواند گرایش جامعه را نشان دهد اما بیشتر از این نمی تواند تاثیرگذار باشد.»
مرتضی کاظمیان فعال ملی- مذهبی و روزنامه نگار ساکن پاریس هم در گفت و گو با یورونیوز درباره انتخابات پیش روی ایران گفت: «من گمان نمی کنم کسی از جمع ناظران مستقل و آگاه درباره کیفیت انتخابات در ایران و اثر واقعی آن در ساختار سیاسی قدرت شک داشته باشد. به خصوص در شرایطی که رهبران جنبش سبز همچنان در حصر خانگی هستند. این خود نشان می دهد که چه تناقض عمیقی درباره انتخابات در ایران وجود دارد. تجربه انتخابات مجلس ششم در دوره اصلاحات و همسو شدن مجلس اصلاح طلب با دولت اصلاح طلب و سقف تاثیرگذاری آن به گمانم یک تجربه معنا داری بود.»
وی با اشاره به دو انتخابات اسفند ماه گفت: «دو انتخابات مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان رهبری در اسفند امسال قرار است برگزار شود.درباره انتخابات مجلس گمان نمی کنم که سطح انتظارات افرادی که می خواهند در آن مشارکت کنند خیلی بالا باشد. به تعبیر آقای حجاریان تلاش اصلاح طلبان برای نرمالیزاسیون است نه دمکراتیزاسیون.»
وی تصریح کرد: «این بدین معناست که بازگشت به شرایط پیش از انتخاب احمدی نژاد در دور نخست مورد نظر است.»
آقای کاظمیان درباره انتخابات خبرگان گفت: «در مورد مجلس خبرگان به نظر می رسد تکلیف بسیار مشخص باشد. شش فقیه شورای نگهبان نامزدها را فیلتر می کنند. طبق گزارش اولیه از بین ۱۸۰ نامزد تنها ۲۰ درصد در آزمون کتبی پذیرفته شده اند. سقف انتظارات از دو انتخابات به نظر می رسد شفاف است.»
وی در عین حال این سوال را مطرح کرد که چون انتخابات در ایران آزاد، سالم و عادلانه نیست و یا به زبانی دیگر با استانداردهای شناخته شده فاصله دارد باید از روندهای انتخاباتی کناره گیری کرد یا نه؟
آقای کاظمیان خود به این پرسش از قول کنشگران پاسخ داد و گفت: « این پرسش مهمی است. بخشی از کنشگران جامعه مدنی در ایران و بخشی از کسانیکه دغدغه گذار به دمکراسی دارند معتقدند که این بستر انتخاباتی در جمهوری اسلامی فرصت خوبی برای تقویت جامعه مدنی و تشکیل بیشتر شبکه های اجتماعی و طرح مطالبه ها و خواسته هاست. هرچند که منجر به نتیجه ایده آل در انتخابات نشود.»
وی در عین حال به تفاوت انتخابات مجلس با انتخابات ریاست جمهوری اشاره کرد و گفت: « محدودیت و انگشت شمار بودن نامزدهای ریاست جمهوری باعث ایجاد تمرکز می شود و رقابت جناح های سیاسی را کاملا برجسته می کند. اما درباره انتخابات مجلس وضعیت متفاوتی را شاهد هستیم. به خصوص به دلیل گستردگی انتخابات و ابعاد آن در نقاط مختلف کشور و تکثری که در نامزدها وجود دارد این تفاوت مشهود است. در اینجا ممکن است برخی از دغدغه های سیاسی به حاشیه رود.»
وی با اشاره به فعالیت اصلاح طلبان در این فضا گفت: «اصلاح طلبان با محوریت آقای خاتمی به نظر می رسد عزم جدی برای مشارکت دارند. این مجموعه می تواند یکسری امکان هایی را ایجاد کند تا فضای پرسشگری ایجاد شود. چنانچه هم اکنون تقریبا در همه نشست هایی که در دانشگاه ها برگزار می شود موضوع حصر خانگی رهبران جنبش سبز، زندانیان سیاسی یا حقوق زنان مطرح می شود.»
این فعال سیاسی ساکن پاریس در عین حال تصریح کرد: «من گمان می کنم این بستر و نارضایتی عمق یافته در جامعه ایران و تغییرخواهی اکثریت مردم ایران، انتخابات مجلس در اسفند ماه را صرف نظر از نتیجه مهم می کند. به ویژه اینکه در دوره آقای روحانی برگزار می شود.»
آگهیوی در تشریح بیشتر این موضوع گفت: « این انتخابات چالش مهمی برای دولت آقای روحانی است که به چه اندازه وی می تواند یک انتخابات تقریبا سالم تر و تقریبا رقابتی تر نسبت به دوره احمدی نژاد برگزار کند و تا چه اندازه می تواند از محدودیت هایی که متوجه نشست های انتخاباتی است یا حمله گروه های فشار به جلسه های انتخاباتی جلوگیری کند و در نهایت هیات های اجرایی آقای روحانی و وزارت کشور او نسبت به وعده هایی که مطرح کرده متعهد است یا نه؟»