با عقب رانده شدن نیروهای دولت اسلامی از بخشی از خاک عراق، اکنون پیامدهای دو سال سلطه خشونت بار بر زمین و زندگی مردم روشن می شود.
با عقب رانده شدن نیروهای دولت اسلامی از بخشی از خاک عراق، اکنون پیامدهای دو سال سلطه خشونت بار بر زمین و زندگی مردم روشن می شود. با اینکه نیروهای ارتش عراق، شرق موصل و بخشی از روستاهای آن را از دست نیروهای داعش آزاد کردند ولی بازسازی این منطقه نیز وظیفه ای دشوار بنظر می رسد. از کشاورزی استان حاصلخیز نینوا که روزی تامین کننده بزرگ غلات عراق بود چیزی باقی نمانده است.
سامی یوحنا، اهل روستای مسیحی نشین قرقوش می گوید نیروهای داعش با اسلحه مزرعه او را مصادره کردند. او با اشاره به زمین تخریب شده ای که روزی مزرعه او بود می گوید: «چطور دوباره آن را آباد کنم. امیدواریم سازمانهای بین المللی به کمک ما بیایند. امیدی به کمکهای دولتی نداریم زیرا اگر بخواهند به من غرامت بدهند باید به عده زیادی بدهند.»
پیش از تسلط نیروهای داعش و جنگ، استان نینوا سالانه یک و نیم میلیون تن گندم تولید می کرد. با قدرت گرفتن نیروهای دولت اسلامی تولید آن به سیصد هزار تن کاهش یافت. بیش از ۷۰ در صد جمعیت روستای مسلمان نشین عمر قبشی با ورود نیروهای داعش گریختند و بر باقیمانده ها مالیات سنگینی بسته شد. عبدل السلام اهل این روستا می گوید: «دفترهایی برای جمع کردن مالیات زکات داشتند و راهی برای فرار نداشتیم. باید مالیات می دادیم و اگر نمی دادیم جریمه و سپس زندانی می کردند.»
گروه دولت اسلامی در نابود کردن کشاورزی منطقه کوتاهی نکردند. در حالیکه دولت عراق یک تن گندم را به بهای معادل ۵۶۵ یورو می خرید دولت اسلامی تنها معادل ۱۸۸ یورو پرداخت می کرد. بعلاوه، نیروهای داعش بیش از یک میلون تن گندم ذخیره شده در سیلوهای دولتی را مصادره کرده و ماشین آلات کشاورزی را برای تامین منابع مالی فروختند. تخریب شبکه های آبیاری با تاثیرات جنگ وخیم تر شده است.
بنا به آمار سازمان ملل متحد، بیش از دو نیم میلیون عراقی از تامین غذای مورد روزانه شان محروم هستند.