آگهیدر دور دوم و نهایی انتخابات پارلمانی فرانسه، نامزدهای مورد حمایت رئیس جمهوری امانوئل ماکرون، به همراه نامزدهای متحد او از حزب میانه رو «مودم» به ترتیب با کسب ۳۰۸ و ۴۲ کرسی از ۵۷۷ کرسی مجلس ملی این کشور به یک پیروزی بزرگ دست یافتند. به این ترتیب تشکیلات سیاسی ماکرون که از آن به عنوان حزب تازه تأسیس «جمهوری به پیش» نام برده می‌شود موفق شد در مجموع ۳۵۰ کرسی پارلمان را از آن خود سازد و به اکثریت مطلق ۶۰.۰۶ درصدی در مجلس ملی این کشور دست یابد.
نظرسنجی های پیش از انتخابات بیش از ۴۰۰ کرسی برای این جناح پیش‌بینی کرده بودند.
بیشتر نامزدهای پیروز «جمهوری به پیش» چهره‌های جوان و تازه‌وارد هستند که تاکنون در سپهر سیاسی فرانسه حضور خاصی نداشته‌اند. خاستگاه آنها از طبقات مختلف اجتماعی است و جوان‌ترین شان ۲۴ سال دارد. امانوئل ماکرون خود جوان‌ترین رئیس جمهوری تاریخ فرانسه است.
ادوارد فیلیپ، نخست وزیر فرانسه در پی پیروزی نامزدهای نزدیک به دولت، با یادآوری این که پیروزی قطعی و روشن این نامزدها برای کابینه «تعهدآور» است، گفت که دولت در ماه‌های آینده با «قاطعیت» بیشتری به کار خود ادامه خواهد داد.
شکست احزاب سنتی
سوی دیگر این پیروزی مطلق، شکست بی‌سابقه احزاب سنتی در فرانسه بود، به طوری که حزب دست راستی جمهوریخواه و دیگر احزاب کوچک متحد آن از جناح محافظه کار به ۱۳۰ کرسی بسنده کرد و حزب سوسیالیست به همراه دیگر احزاب چپ گرای متحدش نتوانست بیش از ۳۳ کرسی به دست آورد. این بدترین شکست حزب سوسیالیست از زمان تأسیس آن در سال ۱۹۶۹ بود.
حزب جمهوریخواه هم از ۱۹۵۸ به این سو، چنین شکستی را تجربه نکرده بود. این حزب در ترکیب آتی پارلمان فرانسه به عنوان اپوزیسیون اصلی فعالیت خواهد کرد.
ژان کریستوف کامبادلیس، دبیر کل حزب سوسیالیست فرانسه، پس از شکست در انتخابات مجلس، اعلام کرد از سمت خود استعفا می‌دهد. این نخستین پس‌لرزه سیاسی در فرانسه پس از زلزله پیروزی ماکرون بود.
وضعیت احزاب دیگر
وضعیت برای دیگر گروه‌های سیاسی حاضر در آرایش انتخاباتی این دوره نیز بسیار ناامیدکننده بوده است. دو حزب پوپولیست «جبهه ملی» از جناح راست افراطی به رهبری مارین لوپن و «فرانسه تسلیم ناپذیر» از جناح چپ رادیکال به رهبری ژان لوک ملانشون هر کدام به ترتیب ۱۷ و ۸ کرسی مجلس آینده را به دست آوردند. این در حالی است که در انتخابات ریاست جمهوری که در حدود یک ماه پیش برگزار شد، ملانشون در دور نخست از بخت‌های اصلی ریاست جمهوری به شمار می‌رفت و لوپن به عنوان رقیب اصلی ماکرون به دور دوم راه یافته بود.
خود مارین لوپن نیز توانست برای نخستین بار به مجلس ملی فرانسه راه یابد.
رکورد پایین‌ترین میزان مشارکت
ویژگی مهم این دوره از انتخابات فرانسه میزان مشارکت بسیار پایین مردم بوده است به طوری که ۵۷.۳۵ درصد واجدان شرایط در این دوره رأی ندادند. ۷۵ درصد غایبان در این انتخابات را شهروندان ۱۸ تا ۲۵ ساله تشکیل می‌دهند.
بر اساس قانون انتخابات فرانسه، نامزدهایی که بیشتر از ۱۲.۵ درصد آرا را به دست بیاورند به دور دوم انتخابات راه می‌یابند و در دور دوم هر نامزدی که رأی بیشتری آورد، به عنوان نماینده انتخاب می‌شود. از ۷۸۸۲ نامزد نمایندگی در دور نخست، ۱۱۴۶ نامزد به دوم راه یافتند و از این تعداد تنها پیروزی چهار نماینده از همان دور اول قطعی شده بود. این پدیده نادر در صحنه سیاسی فرانسه، از پیامدهای مشارکت بسیار پایین بوده است.
مشارکت حداقلی در ۶۰ سال گذشته در فرانسه بی سابقه بوده و یک رکورد به حساب می‌آید. برخی تحلیل‌گران، سرخوردگی بسیاری از شهروندان از رأی نیاوردن نامزد خود در انتخابات اخیر ریاست جمهوری را عامل این مشارکت اندک می‌دانند.
شکست‌خوردگان بزرگ
سه نامزد اصلی حزب سوسیالیست یعنی ماریسول تورن، نجات والو بلقاسم و مریم الخمری که هر سه در کابینه پیشین وزیر بودند، مهم ترین نامزدهای ناکام این دوره به شمار می‌روند.
دو تن از افراد بانفوذ جبهه ملی از جمله فرد شماره دو این حزب به نام فلوریان فیلیپو نیز از رقبای خود در انتخابات شکست خوردند.
آگهیرکورد زنان پیروز در انتخابات پارلمانی فرانسه
از ویژگی‌های دیگر انتخابات پارلمانی فرانسه، دستیابی شمار زیادی از نامزدهای زن به کرسی‌های مجلس ملی این کشور است. ۲۲۳ نامزد زن در این انتخابات پیروز شدند که در تاریخ این کشور یک رکورد محسوب می‌شود. بنابراین شمار نمایندگان زن در ترکیب مجلس بعدی فرانسه ۶ برابر تعداد زنان نماینده برآمده از انتخابات سال ۱۹۹۳ خواهد بود.