«شما به پدری که فرزندش اعلام می‌کند همجنسگرا است چه می‌گویید؟»
آگهیسخنان روز یکشنبه پاپ فرانسیس، رهبر کاتولیک‌های جهان به والدینی که فرزندانشان نشانه‌های همجنسگرایی را بروز می‌دهند در رسانه‌های مختلف و نیز شبکه‌های اجتماعی جنجال برانگیز شد.
پاپ فرانسیس در راه بازگشت از ایرلند، کشوری که یکی از رهبرانش آشکارا همجنسگرا است، در پاسخ یک خبرنگار درباره چگونگی برخورد والدین با «فرزندی که به همجنس تمایل نشان می‌دهد» نکاتی را در مورد مشاوره با «روانشناس» ابراز کرده بود.
به تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
شماری از کاربران این شبکه‌ها با استناد به سخنان پاپ در پاسخ یک خبرنگار نوشتند که به نظر می‌رسد وی باور دارد همجنسگرایی نوعی اختلال روانی است و باید درمان شود.
واتیکان از ارائه توضیح در این مورد خودداری کرده و در نسخه رسمی منتشر شده از گفتگوی وی با خبرنگاران اشاره وی به «روانشناسی» از سخنان پاپ حذف شده‌اند.
سخنگوی واتیکان اندکی بعد در گفتگو با خبرگزاری فرانسه اعلام کرد این اقدام به این منظور صورت گرفته است که «اندیشه‌های پدر روحانی تغییر داده نشود.»
وی افزود: «روشن است که اشاره پاپ به روانشناسی به منظور نشان دادن یکی از کارهایی است که می‌توان در این مورد انجام داد. اما منظور وی از این واژه آن نبود که بگوید همجنسگرایی نوعی بیماری روانی است.»
اما سخنان پاپ که در هواپیما ایراد شد در رسانه‌های اروپایی و بین‌المللی به شکل‌های مختلف انعکاس یافت. اما کمی بعد ویدئوی این پاسخ همه‌گیر شد.
اصل ماجرا چه بود و پاپ چه گفت؟
خبرنگار از پاپ می‌پرسد: «شما به پدر بچه‌ای که اعلام می‌کند همجنسگرا است چه می‌گویید؟»
پاپ در پاسخ می‌گوید: «سوال شما روشن است، من مایلم به پدری که پسر یا دخترش چنین تمایلی دارد چه بگویم؟ نخست می‌گویم نیایش کنید. محکوم نکنید. سر گفتگو را باز کنید. درک کنید. به این پسر یا دختر فضا بدهید. بگذارید این موضوع بیان بشود. سپس این مسأله مهم است که احساس بی‌قراری در چه سنی بروز می‌کند؟ این نکته مهم است. وقتی از سنین کودکی بروز می‌کند موضوع متفاوت است، خیلی کارها باید کرد، با روانشناسی یا... تا چگونگی مسأله روشن شود. وقتی چنین احساسی پس از ۲۰ سالگی یا حول و حوش آن بروز کند مسأله چیز دیگری است. اما بگویم سکوت هرگز چاره این کار نیست. بی‌اعتنایی به دختر یا پسری که تمایل همجنس‌گرایانه از خود بروز می‌دهد نشانگر کم‌کاری پدر و مادر است. (بهتر است بگوییم) تو همین‌طور که هستی پسر من یا دختر منی. من پدر یا مادر توام، بیا حرف بزنیم.»
بیشتر بخوانید: