سازمان اتحاد برای آزادی و تغییر سودان اعلام کرد که رهبران معترضان سودانی خواسته‌هایشان را با رئیس جدید شورای انتقالی مطرح کرده‌اند و خواهان تشکیل دولت کاملا غیرنظامی شده‌اند.
آگهیمعترضان سودانی روز یکشنبه نیز به تظاهرات خود در این کشور ادامه دادند تا شورای نظامی انتقالی را مجبور کنند با خواسته آنها برای انتقال سریع قدرت به یک دولت غیرنظامی موافقت کند.
این اعتراضات یک روز پس از آن ادامه پیدا می کند که عبدالفتاح برهان، از ژنرال‌های ارتش سودان و رئیس شورای انتقالی به مردم وعده «نابودی ریشه‌های» نظام عمر البشیر، رئیس جمهوری سابق را داد.
سازمان اتحاد برای آزادی و تغییر سودان شنبه شب اعلام کرد که رهبران معترضان سودانی خواسته‌هایشان را با رئیس جدید شورای انتقالی مطرح کرده‌اند و خواستار تشکیل دولتی کاملا غیرنظامی شده‌اند.
هزاران معترض از روز ۶ آوریل در برابر ستاد ارتش در خارطوم پایتخت دست به تحصن زده‌اند تا فشار بر ارتش را برای تشکیل دولت غیرنظامی افزایش دهند.
از جمله خواسته‌های رهبران معترضان، بازسازی نهاد اطلاعاتی قدرتمند سودان است که در چهار ماه گذشته نقش محوری در سرکوب معترضان داشته است.
در مقابل ژنرال عبدالفتاح برهان روز شنبه وعده داد که اقداماتی همچون آزادی تمام معترضان دستگیر شده در هفته های گذشته و همچنین لغو مقررات منع رفت آمد در شب اجرا خواهد شد.
رئیس شورای انتقالی همچنین وعده داده است که تا کمتر از ۲ سال زمینه برگزاری انتخابات آزاد را فراهم می کند. وی همچنین وعده داده است افرادی که در کشتار معترضان دست داشته‌اند محاکمه خواهند شد.
رهبران معترضان همچنین خواستار عضویت غیرنظامیان در شورای نظامی‌اند که در میان ده عضو حاضر در آن، تعداد زیادی از نظامیانی حضور دارند که ستون‌های نظام عمر البشیر محسوب می شوند.
تحولات سودان در روزهای اخیر سرعت چشمگیری داشته است. ابتدا احمد عوض بن عوف وزیر دفاع سودان که رهبری کودتا علیه عمر البشیر را بر عهده داشت از سمت خود کناره‌گیری کرد.
همچنین ژنرال صلاح عبدالله غوش مشاور امنیت ملی عمر البشیر نیز از سمت خود در شورای انتقالی نظامی استعفا کرد.
عمر البشیر در حالی با کودتای نظامیان و در پی اعتراضات مردمی از قدرت برکنار شد که در سال ۱۹۸۹ در جریان یک کودتا قدرت را در سودان به دست گرفت و در تاریخ ۱۱ آوریل پس از سی سال حکومت از قدرت کنار گذاشته شد.
تحولات الجزایر و سودان را می توان در ادامه تحولات سیاسی موسوم به «بهار عربی» به حساب آورد، بهاری که دیرتر به این دو کشور رسیده است و هنوز مشخص نیست به چه نتیجه‌ای خواهد انجامید.