«من قهرمان نیستم. من سوگند یاد کرده‌ام که از هر هندیِ در معرض خطر محافظت کنم. تنها وظیفه‌ام را انجام داده‌ام زیرا حاضر نبودم که مردم در ساعت گشت‌زنیِ من کشته شوند.»
آگهییک پلیس هندی که توانسته بود در جریان خشونت‌های مذهبی دهلی، به کمک غیرنظامیان رفته و آنها را از مرگ نجات دهد، به عنوان «قهرمان» مورد ستایش قرار گرفت.
در جریان دور جدید خشونت‌ها در هند در اعتراض به قانون جدید شهروندی بیش از ۴۰ نفر کشته و دست‌کم ۲۰۰ نفر زخمی شده‌اند.
نام این پلیس «نرجا جادائون» است که در ایالت اوتارپرادش در همسایگی ایالت دهلی زندگی می‌کند. او زمانی که سه شنبۀ گذشته ۲۵ فوریه در منطقه مرزی اوتارپرادش با ایالت همسایه یعنی دهلی مشغول گشت‌زنی بوده است، ناگهان صدای شلیک گلوله را از منطقه‌ای حدودا دویست متری خود در داخل ایالت دهلی می‌شنود.
او گروهی حدودا ۵۰ نفری از شورشیان مسلح را می‌بیند که مشغول آتش زدن وسایل نقلیه هستند و ناگهان وارد خانه‌ای می‌شوند.
در چنین وضعیتی جادائون تصمیم می‌گیرد که پروتکل سنتی پلیس را نقض کند و با مسئولیت خود از مرز دو ایالت بگذرد و وارد دهلی شود. در هند افسران پلیس برای عبور از مرزهای ایالتی نیاز به دریافت مجوز دارند.
او این لحظات را «وحشتناک‌ترین ۱۵ ثانیه» زندگیش توصیف می‌کند. با عبور او از مرز، دیگر اعضای تیم پلیس که همراه او در حال گشت‌زنی بودند از مرز عبور می‌کنند. او می‌گوید: «من بعدا آنچه اتفاق افتاده بود را برای مافوق خودم تعریف کردم و او نیز از تصمیم من حمایت کرد.»
نرجا جادائون این گونه ادامه می‌دهد: «کار خطرناکی بود زیرا تعداد ما کم بود و در مقابل، شورشیان نیز مسلح بودند. ابتدا سعی کردیم با آنها مذاکره کنیم اما به نتیجه‌ای نرسیدیم. سپس هشدار دادیم که پلیس حمله خواهد کرد. آنها ابتدا عقب‌نشینی کردند اما پس از چند ثانیه شروع به پرتاب سنگ و تیراندازی به طرف ما کردند.»
با این وجود نرجا جادائون و تیمش منطقه را ترک نمی‌کنند؛ تا اینکه شورشیان سرانجام از آنجا دور می‌شوند.
پلیس جادائون می‌گوید: «شورشیان قصد داشتند کل منطقه را به آتش بکشند. آنها کاملاً مسلح بودند و حاضر نبودند سخن کسی را بشنوند. در آن منطقه فروشگاه‌های زیادی مملو از انبارهای بامبو وجود داشت و اگر شورشیان دست به کار می‌شدند، آتش‌سوزی بزرگی روی می‌داد و میزان تلفات در دهلی بسیار بیشتر می‌شد.»
او در واکنش به اینکه قهرمان خوانده شده است، می‌گوید: «من قهرمان نیستم. من سوگند یاد کرده‌ام که از هر هندیِ در معرض خطر محافظت کنم. تنها وظیفه‌ام را انجام داده‌ام زیرا حاضر نبودم که مردم در ساعت گشت‌زنیِ من کشته شوند. ما باید مداخله می‌کردیم.»
پیش از این نیز اقدامات کوچک مشابهی در جریان اعتراضات هندوها و مسلمانان دیده شده بود.