رهبر مخالفان بلاروس در دیدار با ماکرون در ویلنیوس، پایتخت لیتوانی، از او خواست تا هرچه سریعتر به عنوان رهبر کشور قدرتمند اتحادیه اروپا در بحران بلاروس میانجیگری کند تا جلوی خونریزی و سرکوب بیشترگرفته شود.
امانوئل ماکرون، رئیس جمهوری فرانسه، سه شنبه در ویلنیوس پایتخت لیتوانی با خانم سوتلانا تیخانوفسکایا، یکی از رهبران مخالف بلاروس دیدار و گفتگو کرد.
نامزد پیشین انتخابات و رقیب اصلی لوکشانکو در دیدار با رئیس جمهوری فرانسه از او خواست تا در بحران کنونی بلاروس میانجیگری کند.
سوتلانا تیخانوفسکایا پس از این دیدار بیانیهای منتشرکرد. طبق اطلاعات مندرج در این بیانیه، مخالفان از امانوئل ماکرون به عنوان رهبر یکی از کشورهای قدرتمند اتحادیه اروپا خواستهاند تا نسبت به تحولات بلاروس بیتفاوت نماند.
در این بیانیه میخوانیم: « فرانسه در مقام یک دموکراسی تاریخی شرایط ما را به خوبی درک میکند.»
سوتلانا تیخانوفسکایا از ماکرون خواسته تا ضامن اجرای انتخابات آزاد و شفاف در بلاروس باشد.
به ادعای رهبر مخالفان بلاروس، رئیس جمهوری فرانسه وعده داد تا هر آنچه که لازم باشد برای کمک به مذاکرات با هدف حل و فصل این بحران سیاسی انجام دهد و همچنین خواستار آزادی تمامی زندانیان سیاسی در این کشور شده است.
سوتلانا تیخانوفسکایا در دیدار سه شنبه خود از رئیس جمهوری فرانسه خواسته تا هرچه سریعتر زمینه «گفتگوها بین دولت کنونی بلاروس به رهبری لوکاشنکو و مخالفان دولت به منظور قطع و توقف درگیریها و خونریزی را برقرار کند.»
کشور بلاروس که بیش از دو دهه است توسط لوکاشنکو اداره میشود، پس از انتخابات ریاست جمهوری نهم اوت گذشته دچار بحران سیاسی شد. پس از برگزاری انتخابات، الکساندر لوکاشنکو، رئیس جمهوری وقت و سوتلانا تیخانوفسکایا، رهبر مخالفان، ادعای پیروزی در انتخابات کردند.
امانوئل ماکرون در دیدار یک روزه خود از ویلنیوس با رئیس جمهوری لیتوانی، گیتاناس نوسدا نیز دیدار و گفتگو کرد. محور این گفتگوها نیز بحران در بلاروس عنوان شده است. رئیس جمهوری لیتوانی از آقای ماکرون خواست تا «اتحادیه اروپا زمان را از دست نداده و با تشکیل یک نشست فوق العاده به بحران در بلاروس پایان دهد.»
الکساندر لوکاشنکو سیاستمدار ۶۵ سالهای است که ۲۶ سال است سکان قدرت را در کشورش به دست گرفته و حاضر نیست آن را رها کند. حامی اصلی او روسیه ولادیمیر پوتین است. به دلیل سیاستهای سرکوبگرانه دولت الکساندر لوکاشنکو و اصرار او برای حفظ قدرت، در اروپا و آمریکا به او لقب «آخرین دیکتاتور قاره» را دادهاند.