«یک روز به ما گفتند می‌خواهید بازی کنید؟ ما هم گفتیم بله، دوست داریم یاد بگیریم. و همه چیز از آنجا شروع شد که اولین ضربه را به توپ زدیم.»
آگهیاین برنامهٔ صداهایی از آنگولا، به معرفی گلف‌باز شمارهٔ یک این کشور اختصاص دارد، قهرمانی معروف به منوشو که داستان زندگی و تلاش سختش شنیدنی است.
هرگز به ذهن ویکتور مارسال خطور نمی‌کرد که در آینده به اینجا برسد. او که در کودکی توپ‌جمع‌کن گلف‌بازهای بزرگ بود امروز بهترین بازیکن گلف آنگولا شده و با مانوئل پدرو، معروف به پدر گلف آنگولا تمرین می‌کند.
ویکتور خود می‌گوید: «یک روز به ما توپ‌جمع‌کن‌ها گفتند می‌خواهید بازی کنید؟ ما هم گفتیم بله، دوست داریم یاد بگیریم. و همه چیز از آنجایی شروع شد که توپ اول را زدیم.»
یک زوج فرانسوی به ویکتور گلف یاد دادند و بعدها کمی وسایل بازی در اختیارش گذاشتند. علاقهٔ او به این ورزش بیشتر شد و اعتماد به نفس پیدا کرد و کم‌کم دستیار مربی بزرگی مثل مانوئل پدرو شد.
منوشو که الان قهرمان ملی شده روزهایی را به یاد می‌آورد که ابزار تمرین نداشت و مجبور بود همه چیز را خودش با دست خودش بسازد.
ویکتور دربارهٔ آن روزها می‌گوید: «مفتولی را بر می‌داشتیم و سرش را خم می‌کردیم و برایش دسته می‌گذاشتیم. حتی توپ هم نداشتیم و خودمان چیزی به‌جای آن درست می‌کردیم. چوب‌پنبهٔ در بطری را بر می‌داشتیم و با آن تمرین ضربه می‌کردیم.»
عزم و پشتکار ویکتور نتیجه داد و او حالا در ۳۸ سالگی ۶۰ عنوان قهرمانی در آنگولا را به نام خود ثبت کرده است. منوشو وقتی گلف بازی نمی‌کند راننده بانک است و همیشه در ماشین او صحبت ورزش پیش می‌آید.
الکساندر، همکار ویکتور در بانک می‌گوید: «ویکتور مرد نازنینی است. واقعا انسان است، مردم را دوست دارد. او قهرمان آنگولاست. در کارش چه به‌عنوان گلف‌باز و چه به‌عنوان راننده استاد است.»
گلف حرفه‌ای اخیرا در آنگولا رشد کرده و زیرساخت‌ها و تجهیزات این ورزش در حال توسعه‌اند. منوشو امیدوار است که کلیشه‌ها را بشکند و الهامبخش دیگران باشد.
به فیسبوک یورونیوز فارسی بپیوندید
ویکتور می‌گوید: «خیلی از بچه‌هایی که به آنها آموزش می‌دهم می‌گویند این بازی فقط مال آدم‌هایی است که لباس‌های شیک دارند، مگر نه؟ و من می‌گویم اگر حرفه‌ای بشوید شما هم از این لباس‌ها می‌پوشید ولی این چیزی را عوض نمی‌کند، و همان کسی که هستید می‌مانید. گلف مال همه است، مهم نیست از چه طبقهٔ اجتماعی باشند.»
و سرانجام آن‌که او امیدوار است که روزی بتواند بیرون از آنگولا هم در زمینهٔ گلف جایی برای خود پیدا کند.