او که جسد پسرش را در گورهای دستهجمعی تازه کشف شده پیدا نکرده، میگوید: «من آن آدمها را پیدا میکنم و خودم میکشمشان، چون عدالتی در کار نیست.»
از زمان سقوط حکومت معمر قذافی، رئیس جمهوری پیشین لیبی یعنی از حدود ده سال پیش، تاکنون گروههای مسلح گوناگونی در این کشور جولان داده و بر سر قلمروها جنگیدهاند و از ایجاد ناامنی هم ابایی نداشته و ندارند؛ چون این کشور جنگزده هیچ ارتش یا پلیسی هم به معنای واقعی ندارد.
با وجود چند پیشرفت سیاسی و دیپلماتیک برای پایان دادن به جنگ داخلی در لیبی که در هفتههای اخیر به دست آمده، واقعیت موجود در میدان هنوز تغییری نکرده است.
گروههای شبهنظامی از راه قاچاق اسلحه و نیز قاچاق انسان و انتقال پناهجویان هزینه خود را تأمین میکنند و نخستین قربانیان این گروهها چه کسانی هستند؟ شهروندان عادی و غیرنظامی.
این قربانیان چون نظام دادرسی کارسازی در کشورشان نمیبینند، راهی نیز برای دادخواهی ندارند و برخی از آنان با بازتولید خشونت، درصدد انتقام از عاملان ناامنی یعنی همان شبهنظامیان برمیآیند.
به کانال تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
ترهونه، شهر کوچکی در ۸۰ کیلومتری پایتخت، طرابلس که ساکنانش با کشاورزی روزگار میگذرانند، نمونهای از مکانهای بازتولید خشونت در لیبی است.
در این شهر اعضای یک خانواده در طی چند سال به خونخوارترین شبهنظامیان کشور بدل شدند: شش برادر با نام خانوادگی «کانی» که باند کوچک خلافکاری داشتند و سارق خودرو بودند، از آشوب و هرج و مرج پس از سقوط قذافی سوءاستفاده کرده و پس از انقلاب و بهار عربی در سال ۲۰۱۱ مانند بسیاری از افراد دیگر، به سلاحهای زیادی دست یافتند.
آنها با جمع کردن حدود ۵ هزار نیروی شبهنظامی به دور خود، گروهی به نام «هنگ هفتم» را ایجاد کرده و حاکمیت و قانون ترهونه را در دست خود گرفتند.
گورهای دستهجمعی
برادران کانی به مدت شش سال هر کسی را که حاضر به تسلیم نشد، کشتند و اموالش را غارت کردند. اما اکنون برخی شهروندان ترهونه به فکر شورش و انتقام از این گروه افتادهاند.
ترهونه در ماه ژوئن ۲۰۲۰ میلادی به دست نیروهای دولت وفاق ملی لیبی از خاندان کانی بازپس گرفته شد.
مورین مرسیه، گزارشگر شبکه فرانسوی فرانسانفو در لیبی با برخی از افرادی که در فکر انتقام از اعضای هنگ هفتم هستند، دیدار کرده است. یکی از این افراد مردی ۴۰ ساله به نام «عیسی» است که اکنون اسلحه به دست گرفته تا این شبهنظامیان را از شهر خود بیرون کند.
او یک انبار بزرگ علوفه در ترهونه را که سالهاست به زندان و شکنجهگاه برادران کانی بدل شده به خبرنگار فرانسوی نشان داده و میگوید که این افراد با خشونتی باورنکردنی هشت نفر از اعضای خانواده او، از جمله زنان و کودکان را کشتهاند.
اخیرا چند گور دستهجمعی در زمینهای متعلق به «عیسی» کشف شده که کانیها اجساد قربانیان خود را در آن انداخته بودند. در واقع آنها زمین «عیسی» را اشغال کرده بودند تا اجساد قربانیان خود را در آن دفن کنند. این گورها به تدریج کشف شده و تا به حال حدود ۱۷۰ جسد، از جمله اجساد چندین زن و کودک از آنجا بیرون آورده شده است.
بسیاری از اهالی ترهونه هنوز مشغول جستجو در میان اجساد مدفون در گورهای دستهجمعی هستند تا شاید افراد گمشده خانواده خود را بیابند.
مردی که پسر ۱۸ سالهاش را برادران کانی دزدیدهاند، همه جا، حتی در گورهای دستهجمعی به دنبال پسرش میگردد. وی میگوید شبها بیش از ۲ یا ۳ ساعت نمیتواند بخوابد.
او که جسد پسرش را در گورهای دستهجمعی تازه کشف شده پیدا نکرده، میگوید: «من آن آدمها را پیدا میکنم و خودم میکشمشان، چون عدالتی در کار نیست.»
با این حال بسیاری دیگر از ساکنان ترهونه نومیدانه از نهادهای بینالمللی خواستار تحقیق و اجرای عدالت در مورد ترهونه هستند و برای شکستن این حلقه خشونت که ده سال شهر آنها و بلکه کل کشور را درگیر خود کرده کمک میخواهند.