برخورد سیارک با کره زمین در میان تمام حوادث طبیعی بیشترین قابلیت را برای انقراض بشر دارد. دانشمندان در همین راستا درصدد دستیابی به تصویری کلی از همه سیارک‌های نزدیک به کره زمین هستند.
آگهیبرخورد یک سیارک بزرگ با کره زمین حدود ۶۶ میلیون سال پیش به حیات دایسناسورها بر روی کره زمین پایان داد و تکرار چنین رویدادی می تواند تمدن بشری را به مخاطره بیاندازد.
برخورد سیارک با کره زمین در میان تمام حوادث طبیعی بیشترین قابلیت را برای انقراض بشر دارد. دانشمندان در همین راستا درصدد دستیابی به تصویری کلی از همه سیارک های نزدیک به کره زمین هستند. به این ترتیب آنها می توانند سیارک هایی را که قابلیت مشکل آفرینی برای بشر و کره زمین دارند تحت نظر داشته باشند.
شناسایی این سیارک ها تنها گام اول در این طرح است. دانشمندان پس از شناسایی این سیارک ها راههای جلوگیری از برخورد احتمالی آنها با کره زمین در آینده را بررسی می کنند.
هدف دو ماموریت جدید اداره کل ملی هوانوردی و فضا در آمریکا (ناسا) و آژانس فضایی اروپا آزمایش روشی برای تغییر مسیر سیارک ها است. یکی از این ماموریت ها «دی ای آر تی» (DART) نام داد و قرار است روز ۲۴ نوامبر (سوم آذر) سال جاری آغاز شود. فضاپیمای مورد استفاده ناسا در جریان این ماموریت به سوی سیارک ۶۵۸۰۳ دیدیموس خواهد رفت.
به کانال تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
این فضاپیما پس از یک سال قرار است به سنگ قمری سیارک ۶۵۸۰۳ در فاصله ۱۱ میلیون کیلومتری زمین ضربه بزند. الن فیتزسیمونز، از اعضای مرکز تحقیق فیزیک نجومی در دانشگاه کوئینز در بلفاست درباره این ماموریت می گوید: «روش زیرکانه ای که گروه ماموریت "دی ای آر تی" برگزیدند انتخاب سیارکی است که ممکن است از نزدیکی زمین عبور کند اما آنها قمر این سیارک را مورد هدف قرار می دهند.»
وی افزود: «به این ترتیب ما تلاش می کنیم که قمر سیارک را تکان بدهیم و در نتیجه تنها مدار چرخش این قمر تغییر خواهد کرد و [ضربه] تاثیری بر روی خود سیارک نخواهد گذاشت. در نتیجه این ماموریت کاملا امن محسوب می شود.»
ماموریت هرا (Hera) از آژانس فضایی اروپا قرار است تاثیر ماموریت «دی ای آر تی» بر قمر سیارک ۶۵۸۰۳ دیدیموس را بسنجد تا دانشمندان درباره امکان منحرف کردن سنگ های فضایی بزرگتر از مسیر اولیه شان تصمیم گیری کنند.
الن فیتزسیمونز ماموریت «دی ای آر تی» را نوعی «بیلیارد فضایی» یا «بیلیارد کیهانی» توصیف می کند. او می گوید: «وقتی با فضاپیما به سیارک ضربه می زنید اندکی به طرف مخالف تغییر جهت می دهد. می دانیم که این روش نتیجه خواهد داد اما نمی دانیم سیارک تا چه اندازه تکان خواهد خورد. همه هدف ماموریت های فضایی این است که دریابیم تا چه حد می توانیم یک سیارک را تکان بدهیم.»
این عضو مرکز تحقیق فیزیک نجومی در دانشگاه کوئینز بلفاست بر این باور است که ماموریت های ناسا و آژانس فضایی اروپا اولین گام بشر برای دفاع از کره زمین در برابر برخورد احتمالی سیارک ها در آینده محسوب می شود.