شصت سال پیش در چنین روزی مرلین مونرو، بازیگر، مدل، خواننده و از مشهورترین شخصیتهای دهههای ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ میلادی در ۳۶ سالگی درگذشت.
شصت سال پیش در چنین روزی مرلین مونرو در ۳۶ سالگی درگذشت. او که با نام اصلی نورما جین مورتنسون، نماد جنسی دهههای ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ میلادی در فرهنگ عامه به شمار میرفت، بازیگر، مدل، خواننده و از مشهورترین شخصیتهای زمان خود بود.
گرگ شرینر، رئیس باشگاه هوادارن مرلین مونرو میگوید: «کسانی که واقعا مرلین را میشناسند، او را به عنوان شخصیتی بخشنده، دوستداشتنی و حامی به یاد میآورند.»
مونرو سه بار ازدواج کرد اما هیچکدام از آنها بیش از چندسال دوام نیاورد. آخرین همسر او آرتور میلر، فیلمنامه نویس مشهور بود.
زندگی حرفهای مونرو بسیار موفقتر از زندگی شخصیش بود. او در بیش از ۳۰ فیلم شامل «بعضیها داغشو دوست دارن» و «آقایان موطلاییها را ترجیح میدهند» بازی کرد. برخی از فیلمهای او به موفقیتهای بزرگ دست یافتند و برخی دیگر از فیلمهای کلاسیک سینما به شمار میروند.
شرینر اضافه میکند: «درست است که استودیوهای فیلمسازی تصویر مرلین را به شکل یک دختر موطلایی احمق ولی جذاب به تصویر میکشند، اما او در زندگی واقعی بسیار باهوش و شوخطبع بود و کتابهای فلسفی و عمیقی میخواند.»
چه چیز باعث درخشش مرلی مونرو شد؟ آیا ظاهر او، استعداد بازیگریش یا مشکلات زندگی شخصیاش بود که او را چنین مشهور کرد؟
برخی کارشناسان موفقیت او را به این دلیل میدانند که او نمایانگر برههای از تاریخ است که تغییرات عظیم فرهنگی در آن اتفاق افتاده است.
ویل شیبل، استاد مطالعات فیلم و تصویر دانشگاه سیراکیوز می گوید: «مونرو برای بسیاری به طور کلی نماد فرهنگی پلی بویی دهه ۱۹۵۰ است. در واقع زمانی که درخشش او رو به افزایش بود، تغییرات بسیاری در فیلمها و فرهنگ عامه درجهت افزایش آزادیهای جنسی در حال وقوع بود.»
با گذشت شش دهه پس از درگذشت مرلین مونرو، او همچنان چهرهای بینالمللی و مورد تقلید بسیاری از سلبریتیهای دنیای مدرن است.
کارن که توریستی از سن دیگو و یکی از طرفداران مرلین مونرو است، میگوید: «مونرو زیبا و همزمان بسیار مدرن و بسیار کلاسیک است. به نظر من زنان از همه نژادها و قومیتها همچنان او را به عنوان نماد زیبایی ستایش میکنند.»
اخیرا نام مرلین مونرو مجددا در صفحه نخشت خبرها مطرح شد زیرا کیم کارداشیان، سلبریتی آمریکایی در مراسم مت گالا لباسی از مرلین بر تن کرد. مرلین این لباس را برای اجرای آهنگ «تولدت مبارک» در زادروز جان اف کندی، رئیس جمهور وقت آمریکا و در حضور وی پوشیده بود. این اجرای مونرو که تقریبا آخرین حضور قابل توجه او در محافل عمومی بود، در زمان خود به شایعاتی مبنی بر رابطه عاشقانه او با جان اف کندی دامن زد.
توییتر یورونیوز فارسی را دنبال کنید
مونرو بر اثر مصرف بیش از حد داروی خواب آور درگذشت و جسد برهنه او در روز ۵ اوت ۱۹۶۲ بر روی تختش توسط خدمتکارش در حالتی پیدا شد که یک بطری خالی داروی مسکن نمبوتال کنار تختش افتاده بود. کارشناسان علت مرگ وی را خودکشی اعلام کردند اما طرفدارانش بر اساس شواهدی از زندگی او همچنان با این نظر مخالفند و مصرف بیش از حد دارو را تصادفی میدانند.