« به نظر می‌رسد که کشورهای اروپایی جنگ اوکراین را خطری همتراز با بحران منطقه یورو یا همه‌گیری ویروس کرونا نمی‌دانند؛ یعنی دو بحرانی که باعث شد در این قاره صدها میلیارد دلار به ابتکارات مالی اضطراری اختصاص یابد»
آگهیبررسی داده‌های «موسسه کیل برای اقتصاد جهانی» حاکی از آن است که شش قدرت بزرگ اروپایی در سراسر ماه ژوئیه هیچ تعهد نظامی جدیدی در قبال جنگ اوکراین نپذیرفته‌اند؛ اتفاقی که از زمان آغاز تهاجم روسیه به این کشور بی‌سابقه بوده است.
به این ترتیب علیرغم تغییرات تاریخی که در پی وقوع این جنگ در سیاست‌های دفاعی اتحادیه اروپا بوجود آمد و از جمله باعث شد فرانسه و آلمان شروع به ارسال تسلیحات به اوکراین کنند، به نظر می‌رسد که اکنون یعنی درست زمانی که کی‌‌یف ضدحمله‌هایی حیاتی را آغاز کرده، کمک‌های نظامی به این کشور رو به کاهش است.
گزارش این موسسه که پس از پیگیری وضعیت کمک‌های نظامی ۶ کشور بریتانیا، فرانسه، آلمان، اسپانیا، ایتالیا و لهستان به اوکراین تهیه شده، یادآور نکته‌ای است که پیش از این بارها از سوی مقامات نظامی و سیاسی اوکراین تکرار شده بود: اینکه کشورهای قدرتمند اروپایی در موضوع کمک نظامی به اوکراین از خط مشی آمریکا پیروی نمی‌کنند.
به گفتۀ کریستوف تربش، سرپرست تیم تدوین کننده این گزارش، بررسی داده‌ها همچنین نشان می‌دهد که پذیرش تعهدات جدید برای کمک نظامی اروپا به اوکراین، از اواخر ماه آوریل روند نزولی داشته است آنهم در حالی که این «جنگ به مرحله بحرانی خود وارد شده است».
هفتۀ گذشته نیز متحدان غربی اوکراین، نشستی را در کپنهاگ برای پذیرش تعهدات بیشتر با هدف تقویت ارتش اوکراین برگزار کردند؛ اما در این نشست در مجموع رقم ۱.۵ میلیارد یورو برای این کار جمع آوری شد که به گفتۀ تربش «در مقایسه با آنچه در نشست‌های قبلی پذیرفته شده بود، ناچیز است».
بنا بر استدلال کریستوف تربش، به نظر می‌رسد که کشورهای اروپایی جنگ اوکراین را خطری همتراز با بحران منطقه یورو یا همه‌گیری ویروس کرونا نمی‌دانند؛ یعنی دو بحرانی که باعث شد در این قاره صدها میلیارد دلار به ابتکارات مالی اضطراری اختصاص یابد.
او می‌گوید: «وقتی سرعت بیرون آمدن دسته چک‌ها و رقم پول‌های پرداخت شده در جریان آن بحران‌ها را با رفتار اروپایی‌ها در قبال اوکراین مقایسه می‌کنید (از جمله اختصاص ۸۰۰ میلیارد یورو وام و کمک مالی برای احیای اقتصادها پس از همه‌گیری کرونا)، می‌بینید که کمک‌های جدید چقدر ناچیز است.»
آرتیس پابریکس، وزیر دفاع لتونی نیز اخیراً هشدار داده بود که کشورهایی مانند فرانسه و آلمان باید بیشتر برای کمک به اوکراین در مبارزاتش علیه روسیه تلاش کنند و تاکید کرده بود: «اگر می‌خواهیم جنگ هر چه زودتر پایان یابد، باید از خود بپرسیم که آیا در این راه به اندازه کافی قدم برداشته‌ایم؟»
او از این کشورها خواست تا دست‌کم به اندازه کشورهای واقع در اروپای مرکزی همچون اسلواکی و جمهوری چک در این راه تلاش کنند.
انتقادات روز افزون از آلمان
علاوه بر کاهش تعهد برای کمک نظامی، آلمان با این انتقاد نیز روبروست که در عملیات تبادل تانک‌های خود با همسایگانش در قبال ارسال تانک‌های دوران اتحاد جماهیر شوروی آنها به اوکراین، بسیار کند عمل می‌کند.
دانیل فیوت، تحلیلگر دفاع اروپایی در دانشگاه وریج بروکسل می‌گوید حتی صرف «پذیرش تعهد» نیز دیگر معنایی ندارد چراکه بسیج جدی همۀ توان برای عملیاتی کردن این تعهدات و رساندن کمک‌ها به میدان، بسیار ضروری است. زیرا اوکراین در حال حاضر بیش از هر زمانی به سخت‌افزار نیاز دارد.
به گفته او هفته‌ها و ماه‌های پیش‌رو، زمان سنجش اعتبار سیاسی و اقتصادی اروپا است. زیرا «اگرچه همگامی سازندگان تسلیحات اروپایی با تقاضای فزاینده مهم است؛ اما باید همان اندازه امیدوار باشیم که وقتی تجهیزات نظامی آماده شد، دولت‌ها مانع تحویل آنها نشوند».