تایوان امیدوار است به کمک هم پیمانانش، راهی برای حفظ این «خط میانه» پیدا کند و می‌گوید که صلح و ثبات این جزیره، به حفظ آن گره خورده است
آگهینزدیک به ۷۰ سال است که یک «مرز خیالی» در تنگۀ تایوان بین تایوان و چین ترسیم شده و به حفظ صلح میان دو سرزمین کمک کرده است. اما در پی تنش‌های چند ماه اخیر، این مرز خیالی که اصطلاحا «خط میانه» نامیده می‌شود، با قدرت‌نمایی‌های نیروی دریایی چین بطور فزاینده‌ای رو به «محو شدن» است.
این «خط میانه» در واقع در سال ۱۹۵۴ میلادی از سوی یک ژنرال آمریکایی در اوج خصومت‌های جنگ سرد، میان چین کمونیست و تایوان تحت حمایت آمریکا طراحی شد و اگرچه پکن هرگز آن را به رسمیت نشناخت اما در عمل، ارتش چین در جریان فعالیت‌هایش در تنگه تایوان تا حد زیادی به آن احترام می‌گذاشت.
تنگه تایوان حدود ۱۸۰ کیلومتر عرض دارد و در باریک‌ترین منطقۀ آن، خط میانه حدود ۴۰ کیلومتر از آب‌های تایوان فاصله دارد.
اکنون تایوان می‌گوید که در پی خشم چین از سفر هیأت‌های غربی به این جزیره از جمله سفر نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان آمریکا و گروهی از قانونگذاران کانادایی، کشتی‌های جنگی نیروی دریایی چین به کرّات از این خط عبور کرده و فاصله خود را به خاک این جزیره کمتر کرده‌اند.
علاوه بر کشتی‌ها، جت‌های جنگنده چین نیز در این ماه بارها از این خط عبور کرده‌اند؛ کاری که نیروی هوایی چین در گذشته به ندرت انجام داده است.
درخواست کمک تایوان از دوستان غربی
مقامات تایوان هشدار داده‌اند که حضور مداوم نیروی دریایی چین در نزدیکی آب‌های سرزمینی تایوان، هرگونه محاصره یا تهاجم چین به این جزیره را بسیار آسان‌تر می‌کند.
یکی از مقامات تایوانی آشنا با برنامه‌ریزی‌های امنیتی منطقه که بطور ناشناس با رویترز گفتگو کرده نیز معتقد است: «چینی‌ها می خواهند فشار را بر تایوان افزایش دهند و هدف نهایی آنها، دست کشیدن ما از خط میانه است.»
تایوان امیدوار است به کمک هم پیمانانش، راهی برای حفظ این «خط میانه» پیدا کند و می‌گوید که صلح و ثبات این جزیره، به حفظ آن گره خورده است.
با این وجود تحلیلگران امنیتی هشدار می‌دهند که دفاع از این خط، بدون رویارویی با نیروهای چینی امکان‌پذیر نیست و هر نوع رویارویی نیز تنش‌های میان دو سرزمین را بطور خطرناکی افزایش خواهد داد.
مقام تایوانی آشنا با برنامه‌ریزی‌های امنیتی در توضیح این موضوع می‌گوید: «اگر نیروهای چین وارد محدودۀ ۱۲ مایل دریایی آب‌های سرزمینی این جزیره شوند، تایوان باید واکنش نظامی نشان دهد. اما به غیر از چنین وضعیتی، هیچ راه دیگری وجود ندارد که بتوان به ارتش یا گارد ساحلی تایوان اختیارات بیشتری داد تا در مقابل عبور نیروهای چین از خط میانه واکنشی نشان دهند.»
تسای اینگ-ون، رئیس جمهور تایوان نیز بارها گفته است که کشورش نه درگیری را تحریک و نه تشدید می‌کند.
پاسخ غربی‌ها به تایوان چیست؟
سوال این است که آیا حمایت‌های بین‌المللی از تایوان می‌تواند مانع از گشت‌زنی‌های نیروهای چین در اطراف این جزیره و حفظ «خط میانه» شود؟
پاسخ به این سوال روشن نیست. زیرا اگرچه این منطقه دارای یکی از شلوغ‌ترین خطوط کشتیرانی جهان است، اما عبور کشتی‌های ایالات متحده و دیگر کشورهای غربی از این تنگه، عمدتا با هدف حمایت از وضعیت بین‌المللی آن انجام می‌شود و نه دفاع از «خط میانه» که هیچ جایگاه رسمی و قانونی ندارد.
بر همین اساس، قرار است در هفته‌های پیش‌رو کشتی‌های جنگی ایالات متحده از تنگه تایوان عبور کنند تا بار دیگر بر جایگاه این تنگه به عنوان یک آبراه بین‌المللی تاکید شود و قطعا باعث آزار چین به عنوان مدعی حاکمیت بر آن نیز می‌شود؛ اما انتظار نمی‌رود که کشتی‌های آمریکایی کشتی‌های چینی را در دو طرف «خط میانی» به چالش بکشند.
سه مقام آمریکایی که نخواستند نامشان فاش شود نیز به رویترز گفته‌اند که عبور نیروهای چین از «خط میانه» برای آنها اهمیت تاکتیکی کمی دارد.
به گفتۀ آنها این یک خط خیالی و نمادین است که بیشتر برای معطوف کردن توجه‌ها به سمت تایوان ترسیم شده؛ و ایالات متحده ضرورت چندانی به حفظ وضعیت این خط یا مجبور کردن چینی‌ها به عقب‌نشینی از آن نمی بیند.
چاره‌ای برای تایپه؟
مقامات تایپه نیز به «غیرواقعی» بودن این خط اذعان دارند، اما می‌گویند اجماع در «حذف» آن، خطر درگیری تصادفی را افزایش می‌دهد.
چیه چانگ، تحلیلگر امنیتی از اندیشکده «بنیاد ملی سیاست» در تایپه پیشنهاد می‌کند که در چنین وضعیتی، بهتر است دست‌کم کدهای تعامل برای گارد ساحلی و ارتش تایوان مورد بازنگری قرار گیرد تا به آنها قدرت و حمایت قانونی بیشتری در واکنش به چالش‌های پیچیدۀ نیروهای چین داده شود.