جشنواره بسیار انگلیسی گلاینبورن

با همکاری
جشنواره بسیار انگلیسی گلاینبورن
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

در منطقه ییلاقی زیبای ساسکس داون، که در هفتاد کیلومتری لندن است، یکی از معتبرترین و مشهورترین جشنواره های اپرا در جهان برگزار می شود.

این جشنواره توسط جان کریستی، ثروتمندی خیال پرداز و عاشق موسیقی، در سال های 1930 میلادی، با هدف تولید اپرا با کیفیت عالی بنیان گذاشته شده است.

از آن موقع تاکنون، بستن کراوات مشکی، پوشیدن لباس مهمانی، همانند وقفه بین برنامه نود دقیقه ای که تماشاگران از آن برای پیک نیک و تمدد اعصاب استفاده می کنند، مرسوم شده است.

آنت فریچ، سوپرانوی آلمانی تبار می گوید: “با هر شخصی که ملاقات کردم و همچنین ییلاق اطراف، همه با هم بسیار جادویی هستند”.

سونیا پرینا، خواننده ایتالیایی چنین می گوید: “وقتی به گلاینبورن رسیدم، آن ها مرا به دفتر شرکت بردند. پس از چندی تصمیم گرفتم برای قدم زدن بیرون بروم و ناگهان یک گله گوسفند دیدم. گفتم: می بخشید، مطمئنید که جای درستی آمده ام؟”

دیوید پیکارد، مدیر جشنواره می گوید: “به نظر من این یک روش بسیار متمدنانه برای دریافت هنر باشد. خیلی آسان است فکر کنید که مردم برای پیک نیک کردن و نوشیدن شامپاین دوست دارند به اینجا بیایند. ولی، همانگونه که غالبا می گویم، این یک راه بسیار گران برای پیک نیک است. اگر کسی نمی خواست کاری شگفت انگیز را بر روی صحنه ببیند به اینجا نمی آمد.”

یکی از شش اپرای به روی صحنه رفته تابستان امسال در گلاینبورن، اپرای رینالدوی هندل بود.

اوتاویو دانتون، رهبر ارکستر است و بر مزیت های کار و زندگی در اینجا تاکید می کند.

اوتاویو دانتون: “اینجا هنوز یکی از معدود مکان هایی در جهان است، که برای روی صحنه بردن یک اپرا، هفت هفته فرصت تمرین دارید. گذشته از این، من زندگی در خانه را انتخاب کردم، وقتی در چندین مهمانی شرکت می کنید، جایی که مردم صحبت می کنند و می نوشند، شما با دیگر رهبران ارکستر و خواننده ها آشنا می شوید… اشخاص جالب بسیاری به اینجا می آیند…این تجربه ای جذاب بود، هم از نظر انسان شناسی و بالاتر از همه از نظر دیدگاه انسانی”.

سونیا پرینا، که در نقش اصلی می خواند، یک رینالدوی با تجربه است. با این حال، این بار ایفای نقش برایش کمی دشوار بود.

سونسا پرینا: “بگذارید سرراست بگویم: من عاشق پسر شدنم و از قهرمان بودن لذت می برم، حتی با شکنندگیش… اما می خواهم قهرمان مردانه باشم. منظورم این است که اگر قرار است مرد باشم، می خواهم مرد واقعی باشم. به عبارت دیگر، قهرمان شدن عالی است، حتی اگر ناامید است، مانند آواز تک نفره “کارا اسپوزا“، ولی قهرمان تبدیل به دانش آموزی نوجوان شد…این واقعا برایم دشوار بود”.

امروز این جشنواره، هشتاد سال پس از اولین فصلش، برترین معیار موسیقی را در عالی ترین محیط “انگلیسی” ارائه می کند.

“فکر می کنم گلاینبورن بسیار انگلیسی است، ولی امیدورام بخش های خوب انگلیسی بودن باشد، با همه خصوصیات متفاوت و عجیب و غریب و مانند طبیعت غافلگیر کننده انگلیسی بودن است. در حقیقت، آنچه ما اینجا انجام می دهیم بین المللی است، اصلا انگلیسی نیست”.

سونیا پرینا در یک جمله خلاصه می کند: “گلاینبورن همیشه گلاینبورن می ماند”.

در این برنامه شما قسمت هایی از اپرای رینالدوی هندل را مشاهده کردید:

کارا اسپوزا (حرکت اول، صحنه هفت)

ونتی توربینی (حرکت اول، صحنه نه)

لاشا کیوپیانگا (حرکت دوم، صحنه چهار)

اور لاترومبا (حرکت سوم، صحنه نه)

اگر می خواهید گزیده های بیشتری از مصاحبه های ما را به انگلیسی و ایتالیایی مشاهده کنید، لطفا به آدرس زیر مراجعه کنید:

http://www.euronews.net/2011/09/09/musica-bonus-glyndebourne/

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

رقابت فینالیست‌های جایزهٔ هربرت فون‌کارایان برای رهبر ارکستر جوان

جایزهٔ هربرت فون‌کارایان برای رهبر ارکسترجوان؛ مرحلهٔ نیمه‌نهایی

قهرمان؛ اثری پیشگامانه با هدف شکستن پیش‌فرض‌ها دربارهٔ اُپرا