«اوکه آن الزی»؛ محبوب ترین گروه راک اوکراینی

«اوکه آن الزی»؛ محبوب ترین گروه راک اوکراینی
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

اوکه آن الزی، موفق ترین و محبوب ترین گروه راک اوکراینی بیستمین سال فعالیتش را در جریان یک رشته کنسرت جهانی جشن می گیرد. این گروه در پاریس در سالن

آگهی

اوکه آن الزی، موفق ترین و محبوب ترین گروه راک اوکراینی بیستمین سال فعالیتش را در جریان یک رشته کنسرت جهانی جشن می گیرد.

این گروه در پاریس در سالن معروف المپیا و در افتتاحیه جشنواره هنر اوکراینی که یک ماه در فرانسه ادامه خواهد داشت به اجرا پرداخت.

ویاتوسلاو واکارچوک، عضو اصلی این گروه که آهنگساز و نویسنده بیشتر اشعار آن است در جریان آماده سازی این کنسرت ترانه معروف ادیت پیاف «نه، من از هیچ چیز پشیمان نیستم» را خواند. ادیت پیاف در سال ۱۹۶۳ برای آخرین بار در سالن المپیا به اجرا پرداخت.

واکارچوک هم از چیزی در زندگی خود پشیمان نیست. او که ستاره اول اوکراین شناخته می شود تاثیر سیاسی هم در کشورش داشته است. او هم در انقلاب نارنجی سال ۲۰۰۵ و هم در جنبش میدان در سالهای ۲۰۱۴-۲۰۱۳ شرکت داشت. او دارای مدرک دکترا در فیزیک نظری است و بعد از برنده شدن در یک برنامه تلویزیونی درآمدش را به موسسات خیریه اهدا کرد.

در نهایت اما این موزیک او است که بیشتر از هر چیز دیگری بر روی اذهان مردم تاثیر گذاشته است. آنها موزیک این گروه را در تظاهرات و حالا در جبهه های جنگ زمزمه می کنند.

از واکارچوک در جریان یک مصاحبه اختصاصی پرسیدیم به نظرش چه چیزی موزیک او را تاثیر گذار کرده است. او می گوید که هرگز نخواسته که زمینه سیاسی به اشعارش بدهد اما اشعارش زندگی خودشان را دارند.

او می گوید: «در هنگام نوشتن این اشعار هرگز فکر نمی کردم که سربازها با آنها در جبهه ها زندگی کنند. اساسا شما وقتی آهنگ می سازید فقط یک آهنگ می سازید و درباره موقعیتهای زندگی فکر نمی کنید. شما فقط آهنگ می سازید و همانطور که همیشه گفته ام یک راه ارتباطی برای مکالمه با خدا دارید و او چیزی را در ذهن و روح شما قرار می دهد و سپس شما آن را به مردم منتقل می کنید. شاید خدا در این اشعار، در این موزیک و ترانه ها چیزی گذاشته است که به افرادی که به آن نیاز دارند منتقل شود. اگر مردمی که در میدان یا در جبهه ها برای آزادی خود می جنگند به ترانه های من احتیاج دارند این نشانه خواست خدا است.»

واکارچوک با گروهش تاکنون هشت آلبوم تولید کرده است و آخرین آلبوم او به نام «زمین» حدود شش ماه پیش از آغاز جنبش میدان منتشر شد. ترانه «دیوار» یکی از ترانه های نمادین در این آلبوم است که او در آن شکافهای فعلی بین مردم را به شکلی پیش بینی کرده است.

واکارچوک که در میان مردم با عقاید سیاسی مختلف محبوب است تلاش می کند که با موزیک خود مردم را متحد کند. او اولین فردی بود که ماه مارس گذشته به دونتسک رفت تا با مردم پیش از برگزاری به اصطلاح همه پرسی توسط جدایی طلبان گفتگو کند. واکارچوک اینک فکر می کند که تنها راه برای فرو ریختن دیوار موجود بین مردم و به دست آوردن قلب مردم در شرق اوکراین و کریمه، ساختن اوکراینی موفق است.

او می گوید: «تنها یک راه برای بهبود زندگی روزانه اوکراین و اوکراینی ها وجود دارد. این راه هم انجام اصلاحات و تغییر دادن قواعد بازی، بهبود وضع مالی مردم و ساختن داستانهایی خاص از موفقیت است. با موفق شدن بیشتر، کشور راحت تر می تواند در هر جنگی در صحنه های اخلاقی، مادی، نظامی و دیپلماتیک پیروز باشد. قویترین ها همیشه پیروز هستند و برای قوی شدن باید موفق بود که آن هم دست خودمان است.»

گروه اوکه آن الزی به هر کجا که سفر می کند کنسرتهایشان پر می شود. رکورد آنها در اوکراین کنسرتی در خرداد ماه گذشته در استادیومی با حضور هفتاد هزار نفر بود. سالن المپیا در پاریس هم برای اجرای این گروه پر شده بود.

آنا، یک شرکت کننده نیمه اوکراینی و نیمه فرانسوی به همراه شوهرش در این کنسرت شرکت کرده بود. او می گوید: «فکر می کنم که آنها انرژی زیادی دارند. در عین حال آنها همواره در کنار اوکراین ایستادند و تلاش زیادی هم کردند که اوکراین در خارج هم درک شود. این برای من خیلی مهم است.»

ژان کریستوف، همسر آنا هم می گوید: «من کمی اوکراینی می فهمم ولی نه به اندازه کافی که معنای تمام کلماتی را که خوانده شد، متوجه شوم. به نظرم بیشتر فضایی صادقانه و با احساسات بود که به نظر من نشان دهنده آنچه مردم اوکراین هستند بود.»

گروه اوکه آن الزی، بعد از پاریس در آلمان، اتریش، ایتالیا، پرتغال، جمهوری چک، اسراییل و بلاروس به اجرا خواهد پرداخت. بعد از آن این گروه اجرایی نخواهد داشت تا به ضبط آلبوم جدیدش که قرار است در سال آینده منتشر شود بپردازد.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

«تجربه مُد ووگ» در دوبی؛ معرفی طراحان نوظهور

هجوم هواداران به بریتنی اسپیرز در جریان سفر او به اسرائیل

آیا ارزش زنان در هند از گاو کمتر است؟