کریستینه اوپلایس: من تاتیانای غمگین چایکوفسکی نیستم

با همکاری
کریستینه اوپلایس: من تاتیانای غمگین چایکوفسکی نیستم
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

یکی از جذابترین قسمت های اپرای یوگینی اونیِگین اثر چایکوفسکی، آهنگساز روس، اخیراً در اپراخانه باواریا در مونیخ با موفقیت به روی صحنه رفت. در این

یکی از جذابترین قسمت های اپرای یوگینی اونیِگین اثر چایکوفسکی، آهنگساز روس، اخیراً در اپراخانه باواریا در مونیخ با موفقیت به روی صحنه رفت. در این اپرا، خواننده سوپرانوی لتونیایی در نقش تاتیانای غمگین ظاهر شد؛ کریستینه اوپلایس؛ بانویی پرتحرک، جسور، زیبا و با شخصیتی مختص به خود.

کریستینه اوپلایس می گوید: «من تاتیانا نیستم، تاتیانای آرام و خجول. من هیچوقت در زندگی تاتیانا نبوده ام. باید از بدگویی درباره خودم بپرهیزم. البته که در چهارده، پانزده سالگی عاشق بودم، و هر بار بخود می گفتم این عشق آخرین و ابدی است، اما هر بار عشق رخت بر می بست. مقایسه خودم با تاتیانا دشوار است. می توانم بگویم تاتیانای امروز پس از ازدواج و بچه داری تاتیانایی است که عمیق تر می اندیشد.»

کریستینه زنی است مصمم، و هنرمندی است پراحساس و غلیانی که بسادگی اقرار می کند در هر کاری یک افراط گراست. او می گوید: «از بدو تولد چنین بوده ام: «یا همه چیز یا هیچ چیز». می دانم خوب نیست و راه میانه همیشه بهتر است، راهی که همیشه بدنبالش بوده ام.»

او می افزاید: «من موجودی پرغلیان و پرشورم، همیشه همین بوده ام. هر بار وقتی پا به روی صحنه می گذارم رعشه ای جانم را فرا می گیرد، گویی که این آخرین اجرای من است. می تواند چنین باشد. نیست؟ هر بار با این فکر به روی صحنه می روم که گویی آخرین اجرای من است.

او در پایان مصاحبه اش با یورونیوز می گوید: «در مونیخ برای جلب توجه و محبت حاضران باید سخت می کوشیدم. بسیار خوشحالم، چرا که همیشه خودم را یک فاتح حس می کنم، فاتح دلها، این احساسی است ویژه و شورانگیز.»

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

رقابت فینالیست‌های جایزهٔ هربرت فون‌کارایان برای رهبر ارکستر جوان

جایزهٔ هربرت فون‌کارایان برای رهبر ارکسترجوان؛ مرحلهٔ نیمه‌نهایی

قهرمان؛ اثری پیشگامانه با هدف شکستن پیش‌فرض‌ها دربارهٔ اُپرا