جایزه مردمی بهترین فیلم بلند جشنواره تسالونیکی برای «لندفیل هارمونیک»

جایزه مردمی بهترین فیلم بلند جشنواره تسالونیکی برای «لندفیل هارمونیک»
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
لینک کپی پیست کد امبد ویدیو:Copy to clipboardCopied

فستیوال بین المللی فیلم مستند تسالونیکی امسال بحران مهاجرت را تم اصلی خود قرار داده بود. فیلم های هجدهمین دوره از جشنواره تسالونیکی بیم وامیدهای

آگهی

فستیوال بین المللی فیلم مستند تسالونیکی امسال بحران مهاجرت را تم اصلی خود قرار داده بود. فیلم های هجدهمین دوره از جشنواره تسالونیکی بیم وامیدهای افرادی را به تصویر کشیده بود که رویای زندگی بهتری را در سر دارند. جایزه مردمی برای بهترین فیلم بلند این جشنواره که بیستم مارس به پایان رسید به «لندفیل هارمونیک» تعلق گرفت. این فیلم را نوعی سمفونی لقب داده اند که بر اساس روح انسانی نوشته شده است.

فیلم، داستان ارکستر موسیقی کاتیورا، شهری حاشیه نشین در پاراگوئه را روایت می کند که در کنار محل دفن ذباله های شهری بنا شده است . نوجوانان ساکن در این شهر در حالی به فراگیری موسیقی مشغولند که سازهای آنها از ذباله های بازیافتی ساخته شده است.

«آرگو ناویس» که توسط استلیوس افستاتوپلوس و سوزان بوزینیه کارگردانی شده موفق شد جایزه مردمی برای بهترین فیلم مستند بلند یونانی را ار آن خود کند.

گروهی از محققان سال ۲۰۰۳ در چارچوب یک برنامه تحقیقاتی بر روی باستانشناسی دریایی اقدام به ساخت یک کشتی تاریخی می کنند. «آرگو ناویس» داستان این کشتی از زمان انتخاب چوب تا دو سال زمان صرف شده برای ساخت و در نهایت ماجرای سفر آن بر روی دریاست. این کشتی که بر اساس الگوی آرگو (بزرگترین کشتی یونان باستان) طراحی و ساخته شده، قرار است به مدت شصت روز مسافتی ۱۲۰۰ مایلی را بر روی آب طی کند. افستاتوپلوس یکی از کارگردانان این اثر می گوید: «این سفری رویایی به تاریخ و سپس بازگشت به واقعیت است.»

سوزان بوزینیه دیگر کارگردان فیلم حس خود را از ساخت این اثر چنین بیان می کند: «این فیلم را درست مقارن با زمان غرق شدن آدم ها (مسافرین و خدمه کشتی آرگو) در دریا فیلمبرداری کردیم. برای همین حس خوبی همراهم نبود. داستانِ سفر آرگو در واقع ماهیت دریا را نشان می دهد. جایی که محل مبادله ایده ها، سلاح ها، برده ها و اموال بوده و بایست اینک به دریای صلح و همزیستی برای کلیه ساحل نشینان مدیترانه تبدیل شود. محلی برای همکاری و نه گورستان افراد.»

مارو آناستوپلوس جایزه انجمن بین المللی منتقدان فیلم رابرای مستند «زمزمه های آسمانی» دریافت کرد. فیلم روایت داستان زندگی روزانه کاپیتان کونستانتیس و لئونیداسِ چوپان در جزیره دورافتاده آمورگوس است. آنها به دنبال رمز گشایی از نشانه های آسمانی هستند. کارگردان این اثر می گوید: «انتظاراین جایزه را نداشتم. دیده شدن این فیلم برایم بسیار مهم است زیرا یک تولید خانگی است. من به همراه گروهی این فیلم را ساختم که خیلی به این پروژه اعتقاد داشتند. آنها بدون چشمداشتی با پروژه همکاری کردند.»

نخستین مراسم تقدیر و بزرگداشت فستیوال به مارک کازینز اختصاص داشت. این سینما گر، نویسنده و موزه دار ایرلندی که در اسکاتلند زندگی می کند از سال ۱۹۹۰ به فیلمسازی مشغول است. مستندهای او ترکیبی ازشعر، فلسفه و حس است. کازینز در باره علاقه اش به مستند می گوید: «می دانید. واقعیت بسیار عجیب و غریب تر از تخیل است. وقتی شما آنچه در عالم دنیای واقعی می گذرد را می نگرید، زمانی که شما شاهد اتفاقاتی هستید که در شهری چون تسالونیکی رخ می دهید، نمی توانید چیزی بیشتر بر آن بیافزایید. زندگی دره ای است مملو از اشک و در عین حال قله ای است بر فراز بلندی ها. بنابر این فیلم های داستانی در مقایسه با انبوه شگفت اور حسی که شما با دیدن مستند دریافت می کنید، کمتر عادی و معمولی به نظر می آیند.»

دومین تقدیر فستیوال به جان بانگ کارلسن یکی از تهیه کنندگان برجسته دانمارکی اختصاص داشت. او چهل سال است که مستند می سازد. کارسلن به دلیل نگاهی متفاوت نسبت به کارگردانی مستند شهرت یافته است. در آثاری که او تهیه کرده معمولا مرزمیان مستند و داستان بسیار کمرنگ به نظر می آید. کارلسن می گوید: «من به حقایق ساده اعتقادی ندارم و به واقعیت صرف علاقه مند نیستم. دغدغه اصلی من صداقت است. فکر می کنم ما در پشت تفکرات و نگاه خاص خود زندانی شده ایم. به عنوان سینماگر سعی می کنم آنچه را که مورد علاقه من است و حسم را بر می انگیزد به شیواترین و هنری ترین شکل ممکن به تصویر بکشم.»

فستیوال فیلم مستند تسالونیکی به بلوغ رسیده است. ماموریت دیمیتری ایپیدس، پدر این جشنوارهِ هجده ساله اینک به پایان رسیده است. او در باره دلیل موفقیت این فستیوال می گوید: «فکر می کنم مردم شهر تسالونیکی و مخاطبان نقش اصلی را در موفقیت فستیوال داشته اند. شهر از همان سالهای اول تمام امکانات را در اختیار این جشنواره قرار داد. به همین دلیل اکنون تسالونیکی مهمترین جشنواره حوزه بالکان و نیز یکی از بهترین جشنواره ها در اروپاست.»

یورگوس میتروپلوس خبرنگار یورونیوز در گزارش خود از تسالونیکی آورده است: «جشنواره تسالونیکی به مدت ده روز میزبان حدود دویست مستند از سراسر دنیا بود. این فستیوال همچون همیشه با تمرکز بر مسائل روز، مسئله پناهجویان و نیز بحران انسانی را تم اصلی خود قرار داد. حضور فیلم های یونانی در این جشنواره بسیار چشمگیر بود. ۷۳ مستند امسال در این فستیوال غیر رقابتی حضور داشتند که در نوع خود یک رکورد محسوب می شد.»

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

فیلم چی ببینیم؟ با آثار محبوب کارگردان‌های سرشناس آشنا شوید

جوایز فیلم اروپا؛ با ۵ فیلم برتر اروپایی سال ۲۰۲۳ آشنا شوید

شمارش معکوس برای اعلام برنده جایزه «لوکس» پارلمان اروپا به فیلم برتر ۲۰۲۳ آغاز شد