«این اپرا در زمان اولین اجرایش جلوه‌های ویژه‌ای داشت و از هر تمهید بصری که در تئاتر سدهٔ ۱۹ موجود بود استفاده کرد، پس می‌خواستیم اینها را روی صحنه معاصر بازآفرینی کنیم.»
اُپرای فاوست محصول تازهٔ اپراخانهٔ باستی پاریس اثری است پرزرق و برق که حرص و ولع جامعهٔ کنونی را برای جوانی دائمی نشان می‌دهد.
این اُپرا که بنجامین برنهایم و اِرمونلّا یاهو در آن در نقش‌های فاوست و مارگریت ظاهر می‌شوند، داستان بازجستن جوانی جاودانه، پیمان بستن با شیطان، و سیر شگفت‌انگیز داستان فاوست گوته به روایت شارل گونو، آهنگساز فرانسوی است.
توبیاس کراتز کارگردان هنری این اثر تفاوت فاوست داستان گوته و فاوست در این اُپرا را چنین بیان می‌کند: «موضوع جوان شدن دوباره و برگرداندن زمان، موضوعی همگانی است که احتمالا از دوران باستان در کار بوده . فاوست گوته به دنبال دانش است، می‌خواهد بداند جوهر جهان چیست، و این روح جستجوگری را دارد. اما فاوست فرانسوی زمینی‌تر است و فقط جوانی می‌خواهد.»
این اپرا افسانهٔ فیلسوفی به نام فاوست را بر صحنه روایت می‌کند که روح خود را به مفیستوی شیطان می‌فروشد تا جوانی از سر بگیرد و به مارگریت زیبا بپیوندد.
بنجامین برنهایم، خوانندهٔ تنور و بازیگر نقش فاوست، این اُپرا را در نظر بیرونی سفری در دنیای پاریس آن روزگار می‌داند. او دربارهٔ این کاراکتر می‌گوید: «فاوست یک جوان قلّابی است چون تجربهٔ زندگی قبلی را هم دارد و قطعا آن را به یاد می‌آورد. در پیرمردی که در ابتدای نمایش می‌بینیم قطعا نیاز به دوست‌داشته شدن موج می‌زند، نیاز به پذیرفته شدن و نثار خود.»
کارتز با اشاره به نخستین اجرای اُپرای فرانسوی فاوست، می‌گوید که این اپرا «در زمان اولین اجرایش جلوه‌های ویژه‌ای داشت و از هر تمهید بصری که در تئاتر سدهٔ ۱۹ موجود بود استفاده کرد، پس می‌خواستم که اینها را روی صحنه معاصر بازآفرینی کنم.»
بنجامین برنهایم دربارهٔ اجرا در برابر دوربین‌ها و با کمک میکروفون از نوعی اپرای سینمایی می‌گوید: «ما امروز امکاناتی داریم که ۲۰ سال پیش نداشتیم؛ یعنی پروژکتور، میکروفون و دوربین زنده و غیره. واقعا می‌توانیم اُپرا را روی پردهٔ بزرگ ببریم، و نوعی اُپرای سینماوار داشته باشیم.»
ارمونلا یاهو، خواننده سوپرانوی اهل آلبانی می‌گوید خواندن در برابر دوربین‌های نزدیک به صورت چالش تازه‌ای برایش ایجاد کرده است: «راستش برای من کمی چالش‌برانگیز بود، چون وقتی دوربین به شما تا این حد نزدیک است باید همزمان علاوه بر خواننده بودن بازیگر هم باشید، چون ما خوانندهٔ احساسات هستیم.»
در پایان اپرا فاوستِ لبریز از پشیمانی، مارگریت زیبا را درحالی‌که پیدا می‌کند که زندگی این زن به جهنم بدل شده است.
ارمونلا دربارهٔ رابطهٔ این نقش و زندگی انسان امروز معتقد است که این اثر واقعا سفری است به درون روح آدمی و می‌افزاید: «فکر می‌کنم اینها روایت تقلاهای روح انسانی است، این که از خود می‌پرسیم آیا من در زندگی کار درستی می‌کنم یا نه؟ اینها همان جنگی است که در درون خودمان داریم.»
این محصول تازه بنا بود در ماه مارس در اپراخانهٔ باستی به نمایش درآید اما محدودیت‌های همه‌گیری سبب شد که نخستین اجرای آن به‌شکل زنده از شبکه ۵ فرانسه پخش شود. تاریخ پخش این اثر جمعه ۲۶ مارس تعیین شده است و این اپرا در فصل بعدی از نو به اپراخانه باستی باز خواهد گشت.