یونسکو موسیقی «بولرو» را در فهرست میراث ناملموس بشریت به ثبت رساند. بولرو یکی از نمادهای فرهنگی کوبا و مکزیک به شمار می‌آید و راهی است برای بیان عواطف و احساسات از طریق آوازخوانی.
آگهیبولرو توسط یونسکو به عنوان «آهنگ برآمده از احساس و شعر» نامیده شده است. پرونده پیشنهادی ثبت این اثر هنری سال ۲۰۲۲ به طور مشترک توسط کوبا و مکزیک به یونسکو ارائه شد.
ترانه‌های اجرا شده در بولرو اغلب تم عاشقانه دارد و با رقص و موسیقی و آوازخوانی آمیخته می‌شود.
ال‌گاتو تورتو، یک کلوپ شبانه کوچک در هاوانای کوباست. این کلوپ شبانه پاتوق دوستداران بولرو است.
امشب در این کلوپ، تماشاگران از صدای قدرتمند میگدالیا هچاواریا ۸۳ ساله در حال اجرای آثار کلاسیک این ژانر لذت می‌برند.
او اینجا در کنار دوستدارانش هفتادمین سال زندگی هنری‌اش را جشن می‌گیرد.
مکزیک و کوبا برای ثبت و اشتراک این شیوه ابراز موسیقیایی ملهم از شعر و آهنگ با یکدیگر به طور مشترک همکاری کرده‌اند.
بولرو به شما آرامش می‌دهد
این اقدام یونسکو در واقع به رسمیت شناختن یک ژانر هنری است که به نظر می‌رسد هرگز از مد نمی‌افتد و همچنان توسط نسل‌های جوان‌تر ادامه می‌یابد.
میگدالیا می‌گوید: «وقتی به یک بولرو گوش می‌دهید، خاطرات زیادی در شما زنده می‌شود، بولرو به شما آرامش خاطر می‌دهد.»
تلاش کردم علاقه به بولرو به نسل جوان منتقل شود
ایدانیا، خواننده بولرو می‌گوید: «به شخصه در زندگی‌ام همیشه مشغول بولرو بوده‌ام. برای علاقه‌مند کردن جوانان به بولرو کارهای اجتماعی فراوانی انجام داده‌ام. گنجانده‌شدن این هنر به فهرست یونسکو موهبتی برای ماست.»
موسیقی و هنر «بولرو» سال ۱۸۸۳ در استان شرقی سانتیاگو دو-کوبا متولد شد و به سرعت به مکزیک و دیگر کشورهای آمریکای لاتین گسترش یافت.
بدین ترتیب گوشه‌هایی از بولرو در ایستگاه‌ّای رادیویی به گوش رسید و در فیلم‌های دهه ۴۰ و ۵۰ مکزیک و کوبا نقش بست.
بولرو ژانر آشنایی در عزا و عروسی است
آن لماستر، نماینده سازمان یونسکو در کوبا، جمهوری دومینیکن وهائیتی بر این باور است که قرار گرفتن نام بولرو در فهرست یونسکو می‌تواند به این هنر روح و جان تازه‌ای بدمد.
او می‌گوید: «این انتخاب از سوی یونسکو حالا به افرادی که در این عرصه فعال هستند انرژی تازه‌ای می‌بخشد تا همچنان به تمرین و تلاش برای تداوم این هنر بپردازند.»
بولرو از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شود، این ژانر موسیقی و آواز نه تنها در مهمانی‌ها و گردهمایی‌های خانوادگی که حتی در تشییع جنازه‌ها در کوبا و مکزیک توانسته یک هویت فرهنگی قوی مشترک ایجاد کند.