باید به نجات قبرس شتافت

باید به نجات قبرس شتافت
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

در شهر بندری لیماسول در جنوب قبرس، تعداد افرادی که به رستوران های خیریه می آیند، روز به روز اضافه می شود و حتی خانواده های بسیاری برای یک وعده غذا به این مکان ها که اغلب توسط کلیسای ارتدکس دایر شده است، می آیند.

قبرس نیاز به کمک مالی دارد. دولت قبرس با کمبود نقدینگی مواجه است. نرخ بیکاری بالا می رود و چشم انداز اقتصادی تیره است.

“کاستاس پنایی” مرد پنجاه و هفت ساله و به دنبال کار است اما هیچ پیشنهاد کاری برای او نیست.

به جای انتقاد از تصمیمات اقتصادی قبرس و بانک های کشور که سرمایه گذاری های اشتباهی در یونان انجام دادند، یا سرزنش سیاستمداران قبرسی که به موقع تن به اصلاحات اقتصادی ندادند، او اروپا و بازار آزاد کار اروپا را مقصر می داند و می گوید: “در حال حاضر در قبرس یک مشکل بزرگ وجود دارد و این مشکل هر روز وخامت پیدا می کند و هر روز افراد بیشتری برای غذا خوردن به اینجا می آیند. هیچ شغلی در قبرس وجود ندارد، به خاطر اروپا و آنهایی که از رومانی و بلغارستان و کشورهای دیگر می آیند و شغل قبرسی ها را می گیرند.”

اما مشکل جای دیگری است: قبرس از نزدیکی تنگاتنگ خود با بحران یونان رنج می برد.

در طول دهه های گذشته، بخش جنوبی این جزیره که به دو قسمت تقسیم شده، از نرخ رشد بسیار بالایی برخوردار بود و پول های هنگفتی از خارج به این کشور وارد می شد. اما کابوس یونان، سایۀ ترس و وحشت را به بهشت قبرس انداخته است.

بیش از یک سال است که قبرس از بازارهای سرمایه گذاری بین المللی دور شده است. شرایط و نرخ بهره دو رقمی که به این کشور پیشنهاد می شود، تامین مالی کسری بودجه جاری از طریق وام را غیر ممکن ساخته است.

هنگامی که در سال ۲۰۰۳ میلادی، کلیسا این برنامه غذایی در لیماسول را آغاز کرد، تنها چند نفر افراد مسن به این رستوران می آمدند. اما اکنون این تعداد چندین برابر شده اند و حتی مدارس لیماسول از کلیسا کمک غذایی می خواهند.

جیولی شاتزاکی، مددکار اجتماعی است و می گوید: “خانواده های بسیاری اینجا می آیند. از دو سال پیش تعداد این خانواده ها که برای غذا می آیند خیلی زیاد شده است چون این سرویس رایگان است و دلیل دیگر اینکه پدر یا مادر یا هر دو کار خود را از دست داده اند و نمی توانند برای فرزندان خود حتی یک ساندویچ یا یک آب میوه برای مدرسه بخرند.”

کمک مالی مورد نیاز قبرس ممکن است به بیش از نیمی از تولید ناخالص داخلی کشور که حدود هفده میلیارد یورو است، برسد.

آژانس کاریابی در نیکوزیا شلوغ است. نرخ بیکاری به بیش از ده درصد رسیده است. در مقایسه با یونان، رقم کمی است اما نسبت به گذشته، سر به فلک کشیده است. آندریاس، بیست و هشت ساله و تحصیلات عالی دارد اما از دو سال پیش هیچگونه کاری پیدا نمی کند و حاضر است قبرس را ترک کند: “اگر شانس بیاورم، شاید یک کار در اروپا، در آلمان یا فرانسه پیدا کنم. در حال تحقیق برای کار کردن در استرالیا یا کانادا هم هستم، اما آنها ویزا می خواهند و در شرایط کنونی، ویزا گرفتن برای این کشورها آسان نیست.

بیکاری جوانان در یونان در بالاترین حد است و به پنجاه و سه درصد می رسد. در قبرس این عدد بیست و نه درصد است، در حالی که تنها با هشت درصد، آلمان دارای کمترین نرخ بیکاری جوانان در اروپا است. رقم متوسط در ​​اتحادیه اروپا بیست و دو درصد است.

“یانا” طراح گرافیک است و حاضر به مطالعۀ هر پیشنهادی هست اما حتی یک کار منشی گری هم پیدا نمی کند. مادر او از دو سال پیش بیکار است و پدرش نیز که در کار ساختمان بود به دنبال کار است: “شش ماه است که دنبال کار هستم. همۀ دوست های من هم دقیقا در همین وضعیت هستند و هیچ کاری پیدا نمی کنند. به دلیل بحران اقتصادی، شرکتی که در آن کار می کردم ورشکسته شد و سه مرکز فروش خود را بست و من هم بیکار شدم.

ترازنامه های بانک های قبرسی به دلیل بدهی های بانکهای یونانی صدمه بزرگی دیده اند. بانک های قبرسی حدود بیست و سه میلیارد یورو به یونان وام داده اند.

“بانک لائیکی (Laiki) یا مردم قبرس” چهل و دو درصد، “هلِنیک بانک” تا هفده درصد و “بانک قبرس” تا سی و چهار درصد به اوضاع یونان وابسته هستند. سال گذشته بانک های قبرسی تا سه چهارم ارزش خود را از دست دادند.

“آندریاس لازاریدِس” موهای “الکس آپوستولیدِس” را از دوران کودکی اش اصلاح می کند. امروز الکس، سخنران اقتصاد در دانشگاه نیکوزیا است و راجع به اصلاحات اقتصادی و مدیریت بحران بسیار مطلع است.

آندریاس لازاریدِس از مشتری خود می پرسد: “آیا هیچ راه حلی وجود دارد؟ چه اتفاقی خواهد افتاد؟ اوضاع بهتر خواهد شد یا بدتر؟”

“الکساندر آپوستولیدِس” پاسخ می دهد: “مطمئناً در برنامه ریزی های اقتصادی شکست خورده ایم. تصمیمات دولت بر مبنای بهبود احتمالی شرایط اتخاذ شدند در حالی که کاملا روشن بود هیچگونه بهبودی در شرایط اروپایی امکان ندارد. اما نگرانی من در مورد انتخابات سال آینده است. امیدوارم بین احزاب توافقی برای انجام اصلاحات رخ دهد. چون تنها در این صورت می توان از تنش های اجتماعی پیشگیری کرد.

در این روزهای دشوار، گرفتن ملاقات با فرماندار بانک مرکزی قبرس دشوار است. در حالی که کارشناسان بانک مرکزی اروپا، صندوق بین المللی پول و کمیسیون اروپا مشغول کنترل منابع مالی بانک های قبرس و دولت هستند، فرماندار جدید بانک مرکزی مخالف کاهش شدید بودجه است. از او می پرسیم: “توصیه شما به سیاست گذاران و تصمیم گیرندگان چیست؟” و او پاسخ می دهد: “توصیه من این است که اساسا وارد سیاست و برنامه هایی شویم که در واقع از رشد اقتصادی حفاظت می کنند.”

“سیمِئون ماتسیس“، اقتصاددان است و تجربۀ کاری بالایی دارد و شناخت عمیقی در مورد امور مالی قبرس، دولت و بخش دولتی و همینطور خصوصی دارد. نظر او را در مورد چگونگی بهبود شرایط اقتصادی می پرسیم.

او در پاسخ می گوید: “دولت باید تعداد کارمندان را کاهش دهد و باید میزان حقوق ها را پایین بیاورد. باید بخش بهداشت و درمان را محفوظ نگه دارند و در عین حال هزینه های مربوط به درمان را کنترل کنند و همچنین سیستم و قوانین بازنشستگی کشور باید بازنگری شود چرا که این مسئلۀ بسیار مهمی است و در این زمینه دولت هنوز تصمیمات لازم را نگرفته است.”

ضرورت این اقدامات واضح است: به منظور کاهش کسری بودجه دولت، کمیسیون اروپا از قبرس می خواهد اصلاحات گسترده ای، از جمله در بخش بهداشت انجام دهد. در بیمارستان دولتی جدید نیکوزیا، دو هزار و یک صد نفر کار می کنند.

“اِواگوراس نیکولایدِس“، متخصص قلب و عروق در بیمارستان دولتی نیکوزیا می گوید: “کارکنان بیمارستان از نظر روحی تحت فشار هستند. هر روز تعداد مریضان و کار آنها افزایش پیدا می کند در حالی که حقوق آنها کاهش پیدا کرده و این تنها یکی از اقدامات انجام شده به دلیل بحران است.

به روستای کوچک اَگروس در منطقۀ جنوبی و کوهستانی قبرس سفر می کنیم. آندری و ماریوس خود را قربانی این شرایط می دانند و با وجود تحصیلاتی که انجام داده اند، هیچگونه کاری پیدا نمی کنند. “ماریوس آگاتوکلِئوس” با ناراحتی می گوید: “شرایطِ بسیار دشواری است. من چهار سال درس خواندم. با این حال نمی توانم کاری پیدا کنم که به تحصیلات دانشگاهی و به مدرک من مربوط باشد. بیش از نیمی از دوستان من سعی دارند کار پیدا کنند اما غیر ممکن است و ما همه همین مشکل را داریم.”

دوست او “آندری شادجیپِتری” اضافه می کند: “برای شما یک مثال می زنم، برای یک کار قرار داشتم و رئیس شرکت به من گفت برای آن کار کاملا صلاحیت دارم اما باید به مدت سه ماه بدون هیچ حقوقی کار کنم، تا ببینم آیا این کار را دوست دارم و همینطور آنها مطمئن شوند که واقعاً واجد شرایط هستم. در واقع تمام کارفرمایان دنبال برده هستند.

با وجود این باید امیدوار بود: در آبهای جنوبی قبرس، منابع گاز طبیعی کشف شده و احتمالاً تا سال ۲۰۱۶ میلادی آمادۀ استخراج خواهد بود. البته اصلاحات ساختاری مهم را تنها با این امید نمی توان جایگزین کرد.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

کارگران نامرئی در مزارع اروپا؛ حقوق کم، استثمار و در معرض خطر سلامت

زغال‌سنگ، طلای سیاه یا بلای جان لهستان؟

مسیر بالکان غربی، دروازه جدید مرگ برای پناهجوها