راه طولانی و پر فراز و نشیب فرزندخواندگی بین المللی

راه طولانی و پر فراز و نشیب فرزندخواندگی بین المللی
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

موانعی بسیاری بر سر راه فرزندخواندگی، بخصوص پذیرفتن کودکان یتیم کشورهای دیگر وجود دارد. کنوانسیون لاهه در ۱۹۹۳ میلادی در زمینه فرزندخواندگی بین المللی، دو سال پیش در ویتنام به اجرا درآمد و از آن زمان، همه پرونده های بین المللی پذیرش فرزند متوقف شده است. در این کشور پذیرفته شدن این کودکان توسط خانواده های ویتنامی اغلب مانند یک سراب است.

تعیین دقیق شمار کودکان یتیم در ویتنام ممکن نیست، اما طبق آمار پرورشگاههای دولتی، بیش از یک میلیون و ۵۰۰ هزار کودک یتیم در این کشور وجود دارد. با این حال، دهها پرورشگاه خصوصی هم هست که هر کدام صدها کودک یتیم را در خود جای داده اند. این پرورشگاهها که گاهی به صورت غیر قانونی فعالیت می کنند در آمار رسمی به حساب نمی آیند.

پرورشگاه «هوا ماؤ دون» یکی از مراکز نگهداری کودکان بی سرپرست است که از بودجه دولتی بی بهره می باشد. هزینه های این پرورشگاه توسط مردم بومی تأمین می شود. فام تی ین دان، سرپرست پرورشگاه می گوید: «تعداد کمی از پرورشگاهها جواز دارند. بیشترشان بدون داشتن مدارک و جوازهای لازم کار می کنند. کودکان را می گیرند و بزرگ می کند. تفاوتش با پرورشگاههای دولتی این است که پرورشگاههای دولتی اجازه دارند وارد روند فرزندخواندگی بشوند. اما اینجا خصوصی است و ما چنین اجازه ای نداریم.»

در پرورشگاه «هوا ماؤ دون» ۷۰ کودک زندگی می کنند. بیشتر اینها کودکان رهاشده هستند. پرورشگاه اجازه ندارد هیچکدام از آنها را به زوجهای خواهان فرزند پیشنهاد کند. پنج نفرکه آموزش خاصی ندیده اند از این کودکان مراقبت می کنند و این پرورشگاه از هر نظر کمبود دارد.

هدف کنوانسیون لاهه این بوده که تا حد امکان کودک در سرزمین مادری اش بماند. طبق این کنوانسیون نمی توان کودکان را تا قبل از سه سالگی به فرزندی در کشوری دیگر پذیرفت.

سوءاستفاده و دور زدن قوانین، نتایج ناگواری به دنبال دارد گاهی برای فرار از مراحل فرآیند فرزندخواندگی به زوجهای خارجی فروخته می شوند.

گرچه منع قانونی برای پذیرفتن کودکان پرورشگاه های دولتی به فرزندی وجود ندارد، در سال های گذشته شمار کمی از آنها تحت تکفل خانواده ها قرار گرفته اند. در سال ۲۰۱۰ میلادی در فرانسه ۴۶۹ کودک به فرزندی پذیرفته شدند. ولی این رقم در سال ۲۰۱۳ به ۸۹ کودک رسیده است.

بین سالهای ۲۰۰۵ و۲۰۱۰ میلادی فرزندخواندگی بین المللی در ۵ کشوری که در این زمینه درصدر قرار دارند، ۳۶ درصد کاهش یافته است. با وجود این، در فرانسه هرسال ۱۰هزار جواز صادر می شود.

گراس درسی، نایب رییس انجمن فرزندخواندگی استان رن فرانسه می گوید: «در حال حاضر در کشور مبدأ، قبل از این که برای کودک پدرومادری خارجی پیدا کند، تلاش می کند درون کشور خانواده ای برای او بیابد. به همین دلیل است که شمار پذیرش فرزند کاهش یافته و اکنون چند سال است که به سطح ثابتی رسیده است. کشورها اغلب کودکان بزرگسال را برای فرزندی پیشنهاد می کنند که یا خواهر و برادر هستند یا کودکانی که نیازهای ویژه دارند و یا ناتوانی جسمی. این اغلب بر خلاف خواست بیشتر خانواده های فرانسوی است که کودکان سالم می خواهند.»

وقتی عرضه با تقاضا متناسب نباشد آثار سوء پدیدار می شوند. کسانی که مایل به پذیرش فرزند هستند، دلسرد می شوند در حالی که شمار کودکان در پرورشگاهها فزونی می یابد.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

کارگران نامرئی در مزارع اروپا؛ حقوق کم، استثمار و در معرض خطر سلامت

زغال‌سنگ، طلای سیاه یا بلای جان لهستان؟

مسیر بالکان غربی، دروازه جدید مرگ برای پناهجوها