کوههای آلپ در مرز ایتالیا و فرانسه،‌ گورستان جدید پناهجویان؟

کوههای آلپ در مرز ایتالیا و فرانسه،‌ گورستان جدید پناهجویان؟
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
لینک کپی پیست کد امبد ویدیو:Copy to clipboardCopied

برخی از پناهجویان ساعتها با پای پیاده در برف در مسیرهای باریک کوهستانی راه رفته‌اند تا خود را به فرانسه برسانند. اما بعد چه سرنوشتی در انتظار این افراد است؟

از دو سال گذشته، بیش از۳۰۰۰ پناهجو جان خود را به خطر انداخته اند تا از طریق کوههای آلپ در مرز فرانسه و ایتالیا خود را به فرانسه برسانند. این افراد عمدتا کسانی هستند که از شمال افریقا خود را به ایتالیا رسانده اند و می خواهند در فرانسه درخواست پناهندگی بدهند.

والری گوریا،‌ خبرنگار یورونیوز از وضعیت پناهجویانی که در ناحیه مرزی کوچکی در کوههای آلپ گاهی جان خود را در مسیرهای باریک کوهستانی به خطر می اندازند، و کسانی که به این افراد به‌طور داوطلبانه کمک می‌کنند، گزارشی تهیه کرده است.

کوههای آلپ در مرز ایتالیا و فرانسه، گذرگاه مرگ پناهجویان

روستای کلاویره در مرز ایتالیا و فرانسه یکی از پیست های معروف اسکی درکوههای آلپ است. نیروهای پلیس در یک روز بهاری در ورودی این روستا مستقر شده اند. چند صد متر دورتر از اینجا و آن سوی مرز، دهها نفر در مقابل ایستگاه پلیس مرزی در فرانسه برای اعتراض جمع شده اند. در بین آنها هم ایتالیایی هست و هم فرانسوی. معترضان تجمع کرده اند.

چند روز قبل جسد زنی در پرل Presle در رودخانه دورانس پیدا شده است؛ یک زن سیاهپوست که بدون کارت شناسایی بوده و کسی هم سراغ او را نگرفته است.

یکی از معترضان در بلندگو می گوید: «ما نمی خواهیم بعد از گورستانی که در دریای مدیترانه ایجاد شده است، این منطقه مرزی هم به گذرگاه مرگ پناهجویانی تبدیل شود که می خواهند خود را به فرانسه برسانند.»

کوهنوردان به طور مرتب به کسانی که می خواهند از طریق کوه خود را به ناحیه برایانسون Briançonnais در فرانسه برسانند، کمک می کنند. این کار ممکن است گاهی از نظر قانونی برایشان مشکل ساز بشود.

بنوآ دوکو یکی ازکوهنوردان می گوید: «ما تا کنون توانسته ایم جلوی بسیاری از اتفاق های ناگوار را بگیریم. حالا که زمستان به پایان رسیده و دیگر برف و سرما خطرناک نیست، حضور نیروهای نظامی و پلیس مرزی است که پناهجویان را مجبور می ‌کند برای رسیدن به فرانسه به راه های فرعی و خطرناکتر روی بیاورند.»

دختر ایتالیایی در بین معترضان می گوید: «در واقع این دختر به قتل رسیده است و این قتل مسئولان مشخص دارد و افراد مشخصی هم همدست بوده اند. در وهله اول دولت هایی که مرزهایشان را می بندند مسئول این قتل هستند و همینطور هر مرد و زنی که از این سیاست ها حمایت می کنند. ژاندارم و پلیس هوایی و زمینی و طرفداران این گروه های مسخره نئوفاشیست که در راه ها و جاده ها گشت می زنند که پناهجو شکار کنند مسئول این قتل هستند.»

«ما برای دفاع از هویت اروپایی ها و خودمان اینجا هستیم»

​حضور نیروهای پلیس در منطقه «اوت-آلپ» در جنوب شرق فرانسه در مرز ایتالیا تقویت شده است. گروه ملی گرای افراطی فرانسه موسوم به «نسل هویت طلب» طی یک عملیاتی در آوریل گذشته درخواست مسدود شدن منطقه را کردند.

چند نفر از فعالان گروه در گردنه «لشل» col de l'Echelle در مرز فرانسه و ایتالیا یک سد نمادین را نصب کرده اند. آنها ادعا می کنند به نیروهای امنیتی برای جستجوی پناهجوها کمک می کنند. چند روز بعد با چند نفر از فعالان این گروه که از زمان انجام این عملیات در اینجا مانده اند، ملاقات می کنیم.

آمریک کورت،‌ سخنگوی گروه «نسل هویت طلب» می گوید: «ما در مرز ماموریتهای نظارتی انجام می دهیم. همچنین سعی می کنیم از طریق کسانی که در این منطقه از ما حمایت می کنند اطلاعاتی درباره شبکه قاچاقچیان و مهاجران غیرقانونی پیدا کنیم. سپس این اطلاعات را به پلیس منتقل می کنیم. از دو هفته پیش موفق شده‌ایم ۲۰ نفر از این افراد را شناسایی و اطلاعات مربوط به آنها را به نیروهای پلیس گزارش کنیم تا بیایند و دستگیرشان کنند.»

از او می پرسیم آیا به نظرش دستگیری کسانی که سعی کرده اند به هر قیمتی که شده خودشان را به اینجا برسانند، کار درستی است؟

می‌گوید: «ما شهروندان هشیار و گوش بزنگ هستیم و می خواهیم از فرانسوی‌ها و از اروپایی ها دفاع می کنیم. اگر دولت تصمیم گرفته این افراد را این جا رها کند و دست به هیچ اقدامی نزند، ما اینجا هستیم. ما برای دفاع از هویت اروپایی ها و خودمان اینجا هستیم.»

بیشتر بخوانید:‌

مردم کوهستان با غذا، محل خواب و لباس به پناهجویان خوشامد می گویند

کسانی که توانسته‌اند از مرز عبور کنند،‌ می‌توانند ۱۵ کیلومتر دورتر در پناهگاهی،‌ در شهر کوچکی در منطقه بریانسون در فرانسه استراحت کنند. آنها ساعتها با پای پیاده در برف راه رفته اند تا به اینجا برسند. تعدادی از فرانسویهای روستای بریانسون با غذا، مسکن& لباس و مراقبتهای پزشکی از تازه واردها پذیرایی می کنند.

این پناهگاه همیشه پراز کسانی است که توانسته اند از مسیرهای باریک کوهستانی در مرز فرانسه و ایتالیا عبور کنند. آنها بعد از کمی استراحت و تجدید قوا باید راهی شهرهای دیگر فرانسه شوند تا درخواست پناهندگی شان را ارائه کنند. این پناهگاه ظرفیت پذیرش حدود ۲۰ نفر را دارد اما معمولا حدود ۱۰۰ پناهجو اینجا هستند.

یکی از کسانی که به طور داوطلبانه در پناهگاه کار می کند می گوید: «تازه واردها را به بیمارستان می بریم. هزینه بلیط قطار و رفت و آمدشان را می‌پردازیم، با نزدیکانشان تماس می‌گیریم تا ببینیم محلی برای نگهداری آنها دارند یا نه. این افراد به قوت قلب نیاز دارند. می‌ترسند دستگیر شوند. گرچه می‌توانند در فرانسه درخواست پناهندگی کنند، اما این کار هم برای آنها بسیار دشوار شده است. نگران هستند. ما هم نمی‌توانیم هیچ تضمینی به آنها بدهیم.»

به کانال تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید

«وظیفه پلیس مرزی رسیدگی به درخواست پناهندگی نیست»

از نظر کسانی که داوطلبانه در این جا کار می کنند مشکل اصلی این است که در مرزهای فرانسه محلی برای رسیدگی به وضعیت پناهجویانی وجود ندارد.

ژوئل یکی از کسانی است که در این پناهگاه کار می‌کند و می‌گوید:‌ «وظیفه پلیس این نیست که بگوید درخواست پناهندگی شان قانونی است یا نه. برای این کارسازمانی به اسم‌ اداره فرانسوی پناهندگان و اشخاص بدون تابعیت وجود دارد. کارش رسیدگی به پرونده پناهجویان است و تصمیم گیری در این باره است. اما همزمان دولت باید برای پذیرش اولیه پناهجویان سیاستی داشته باشد. اما دولت در این زمینه اقدامی انجام نمی‌دهد،‌ ما هم به‌طور داوطلبانه به جای دولت به این افراد کمک می کنیم. اما این کار، کار ما نیست. به ویژه وقتی از ما خواسته می شود افراد زیر سن قانونی را هم بپذیریم. بعد وقتی موضوع جدی هم می شود به ما می گویند که کارمان غیرقانونی است.»

داستان مووادو،‌ از گینه تا فرانسه

در مدرسه روستای بریانسون با موادو آشنا می شویم. مووادو اهل گینه از یک سال و نیم پیش دراین مدرسه آموزش می‌بیند. او می‌خواهد در فرانسه زندگی کند و کارگر ساختمان شود. البته همه چیز بستگی به این دارد که با در خواست پناهندگی او موافقت شود یا نه.

موادو ما را به محل زندگی اش در۲۰ کیلومتری روستای بریانسون می‌برد. او یکی از پناهجویان خوش شانسی است که توانسته خود را از ایتالیا به فرانسه برساند و در حال حاضر پیش زن و شوهری فرانسوی زندگی می کند.

مووادو وقتی به اینجا آمده به شدت مریض و مبتلا به یخ زدگی ناشی از سرمای شدید بوده است. فانفان و ایو به طور بی وقفه از او و سه پناهجوی دیگر مراقبت کرده اند. فوسینی یکی از این سه نفر، از صحرای لیبی و از طریق دریای مدیترانه به اینجا آمده است. هر کدام از آنها از جهنم عبور کرده اند.

به رغم حمایتهای ایوان و فانفان بازهم احساس نگرانی می کنند.

فانفان می گوید: «الان حالشان خوب است، اما قلبتان به درد می آید چون نمی توانید بگویید که کار تمام شد،‌ وضعشان خوب است و باید خوشحال بود این وضعیت خوب دوام خواهد داشت؟ قوانین هم تا چند ماه دیگر سفت و سختر خواهد شد. چه اتفاقی خواهد افتاد؟ چه بر سر این افراد می‌آيد؟‌ به نظرم مهمترین چیز این است که این افراد اعتمادشان را بازیابند. اگر موفق شوند،‌ قوی ترمی شوند و اگر قوی تری شوند شانس بیشتری خواهند داشت. تنها چیزی که می توان گفت همین است.»

ایو می گوید: «حس میهمان نوازی ساکنان کوهستان و همبستگی آنها با پناهجویان هم اکنون خیلی در رسانه‌ها انعکاس پیدا کرده و ورد زبان ها شده است. اما در مقایسه با حرف های سیاستمدارها جنبه موقتی دارد. در نتیجه هنوز هم کمی خشمگین هستیم.»

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

شش ماه زندان برای فعالان راست افراطی که مانع ورود پناهجویان به فرانسه می‌شدند

اجارۀ هلی‌کوپتر؛ تنها گزینه روستاییان گرفتار در ارتفاعات آلپ فرانسه

کارگران نامرئی در مزارع اروپا؛ حقوق کم، استثمار و در معرض خطر سلامت