تیم دوچرخه سواری آستانه قزاقستان و رقابتهای "توردوفرانس"

تیم دوچرخه سواری آستانه قزاقستان و رقابتهای "توردوفرانس"
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

تیم دوچرخه سواری آستانه قزاقستان که سال ها با اتکا به عضو سابق خود کونتادور از قطب های اصلی دوچرخه سواری دنیا محسوب می شد، حالا با جاه طلبی ها و اهداف نوینی پا به رقابتهای امسال “توردوفرانس” خواهد گذاشت.

الکساندر وینوکوروف، شماره یک این تیم، در آخرین حضور خود در صدد افتخارآفرینی دوباره برای این تیم قزاق است.

آنها در رقابت های دوچرخه سواری “دوفینه” فرانسه هم حضوری پررنگ و جدی داشتند. این تیم قزاق، در راه حقیقت بخشیدن به جاه طلبی های جدیدش با چالش هایی روبروست. پس از دوران طلایی گذشته همراه با کونتادور اسپانیایی، آنها درصدد درخشش مجدد، این بار با اتکا به نیروها و استعدادهای جوان خود هستند.

مدیریت تیم آنها متفاوت است، حتی از نظر مالی. مدیر ورزشی باشگاه در این باره توضیح می دهد: “ما از نظر حامی مالی تیم، استرس کمتری داریم برای اینکه ما برای مارک بخصوصی یا فروش کالایی تبلیغ نمی کنیم. از طرف دیگر تیمی هستیم با غرور بالا، مسئله ای که خاص تیم ماست… و وقتی فردی می آید و عضو این تیم می شود… مثل خود من که بلژیکی هستم… بعد از چند وقت احساس می کند که در حال تبدیل شدن به یک قزاق است.”

ترکیب رنگ های آبی آسمانی و زرد هویت خاص این تیم و نمادی از پرچم کشور قزاقستان است. آنها که از حمایت دولت برخوردارند، از این جهت یک باشگاه دوچرخه سواری پیشگام هستند و از این بابت می توانند به خود افتخار کنند.

این تیم با سابقه ای بیش از پنج سال، به سرمشقی برای برخی کشورها تبدیل شده است.

به زعم مدیر ورزشی تیم، هدف آنها در دو موضوع کلی خلاصه شده است: “توسعه دوچرخه سواری و به نمایش گذاشتن قزاقستان از این راه، هدف ماست. همزمان ما وارد بزرگترین رقابتهای جهانی هم می شویم… بنظرم اگر بتوانیم در این رقابتها پیروز شویم، موفقیت تیم ما هم خیلی زیاد می شود و ما نه تنها در داخل قزاقستان، بلکه در همه دنیا طرفداران بیشتری پیدا خواهیم کرد.”

اعضای تیم با آگاهی به قابلیت ها و توانایی های فردی و گروهی خود در اندیشه برپایی جشن قهرمانی در 24 ام ژوئیه در شانزه لیزه پاریس هستند. فلسفه آنها واقعگرایی و برنامه ریزی گروهی است. آقای محمدوف، مدیر ورزشی آستانه می گوید: “ اما باید واقعگرا باشیم…. ممکن است فتح مسابقات توردو فرانس در قسمت انفرادی کار مشکلی باشد. اما از نظر تیمی ما این شایستگی را داریم و فکر می کنم با تلاش همه افراد تیم بتوانیم به آن دست یابیم.”

راز تمرینات این تیم جنگنده، تکیه بر قدرت و اصرار بر حفظ همبستگی و انسجام تیمی است. آنها حساب ویژه ای روی الکساندر وینوکوروف، سرگروه خود باز کرده اند و سعی دارند با پشتکار، کاپیتان خود را در آخرین همراهی، سربلند و پرافتخارتر ببینند.

الکساندر وینوکوروف سرگروه تیم آستانه در آستانه 38 سالگی، حتی در آخرین حضورش در رقابتهای توردوفرانس، گویا برای اولین بار است این مسابقات را تجربه می کند و تشنه آن است. درست است که تجربه او بالاست، اما بالا رفتن سن در کنار حضور رقبایی جوان و پرنشاط، کار او را سخت می کند اما او در پی کسب عنوان و بالارفتن از سکوهاست، تا پایانی پرشکوه داشته باشد و در اوج خداحافظی کند.

او می گوید: “چند روزی را در این مرحله که در مناطق زیبای کوهستانی برگزار می شود، سپری می کنیم و بعد از فتح این مرحله ببینیم چه می شود… شاید قهرمانی رقابت ها… چرا که نه… ولی خوب کار بسیار سختی است.”

این بهترین دوچرخه سوار تاریخ قزاقستان در تلاش برای حقیقت بخشیدن به رویای خود، آخرین مراحل آماده سازی را با جدیت دنبال می کند. اما او هدف دیگری هم دارد: “من در این رقابت ها هدف دیگری هم دارم، می خواهم به فکر جوانانی باشم که تازه به این تیم قزاق پیوسته اند و امیدوارم در سالهای آینده روزی بتوانیم دوباره در کنار هم کار کنیم…. یک وینوکوروف دیگر… و شاید هم بهتر.. چرا که نه.”

او در کنار تیم آستانه که در رقابتهای توردوفرانس طی دو سال گذشته خوش درخشیده است و در هر دوبار قهرمان شده، می خواهد با قهرمانی در حداقل یک مرحله از این رقابتها، به نوعی از زحمات هم تیمی هایش هم تشکر و قدردانی کند. اگر او ببرد، این تیم آستانه است که برده، او دستش را به علامت پیروزی بالاآورده، اما نه پیروزی فردی بلکه پیروزی تیمی و گروهی.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

ژاپن چگونه از تخصص خود برای کمک به بهبود اوکراین استفاده می‌کند؟

صنعت پنبه ازبکستان پس از تحریم دوباره رونق گرفت

گربه‌ها و گوزن‌ها؛ یاوران گردشگری در مناطق دورافتادهٔ ژاپن