روشنفکران و هنرمندان عرب در همایش "لیبراسیون" در لیون چه گفتند؟

روشنفکران و هنرمندان عرب در همایش "لیبراسیون" در لیون چه گفتند؟
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

بحران اقتصادی اروپا، انقلابهای عربی، تحولات اجتماعی و پیشرفتهای دنیای فن آوری را باید در زمره اتفاقات مهمی دانست که بی شک تاثیر زیادی درسرنوشت فردای بشریت خواهند گذاشت. به همت روزنامه “لیبراسیون” همایش سه روزه ای از 25 تا 27 نوامبر در لیون برگزار شد و با حضور اندیشمندان و صاحبنظران به این مسائل پرداخته شد.

دراین همایش روشنفکران و هنرمندان و انقلابیون، درباره 56 موضوع چالش برانگیز بحث و تبادل نظر کردند. گفتگوهای چالشی جالبی سرگرفت و مرزهای جدید آینده بارها و بارها ترسیم شد یا بهتر بگوییم دوباره سازی شد. اما چرا؟

این سئوال را با نیکولا دوموران سردیبر روزنامه لیبراسیون، برگزارکننده این همایش در میان گذاشتیم. او پاسخ داد :“در وهله نخست، انقلابهای اخیر در کشورهای عربی الهام بخش ما در انتخاب عنوان همایش بودند. از ابتدای سال جاری شاهد بوجود آمدن جنبش های سیاسی بسیار قوی ای در این کشورها هستیم. این شد که با خود گفتیم چگونه است که چنین جنبش های خفته ای، آنهم در این کشورها به یکباره و اینقدر سریع در حال شکوفایی هستند. این مسئله ما را از خواب غفلت و شاید بدبینی ای که به آن فرو رفته بودیم، بیدار کرد.”

فعالان اینترنتی تونسی، مبارزان لیبیایی، هنرمندان مصری و همه آنهایی که به نوعی در بثمر نشستن این انقلابات سهمی داشتند، به این همایش آمده بودند تا در این شرایط جدید، با انگیزه و انرژی بیشتری از نظرات و عقاید خود بگویند.

هر چند که آنطور که جنزیر یک هنرمند مصری می گوید، راه سختی پیش روی انقلابیون است. جنزیراولین انتخابات پارلمانی مصر پس از سقوط مبارک را بواسطه حضور نظامیان در راس قدرت، مشروع نمی داند و آنرا تحریم کرده است. او می گوید :“بنظرمن تا موقعی که نظامی ها در راس باشند و بخاطر جرایمی که طی ماههای اخیر وهمچنین در زمان رژیم مبارک مرتکب شده اند تحت تعقیب قرار نگیرند،… چون به هر حال جزئی از حکومت بوده اند…. هیچ اصلاحات دمکراتیکی در مصر بثمر نخواهد نشست.”

دیدگاهی که محمود حسین هم با آن موافق است. روشنفکران مصری که با نامهای مستعاری چون بهجت النادی و عادل رفعت شناخته شده اند، برای تضمین سلامت انتخابات، خواستار انتقال قدرت به یک حکومت غیر نظامی هستند.

عادل رفعت به خبرنگار یورونیوز گفت:” دمکراسی آنچه را که باید، با خود به همراه می آورد. همه می دانند که اکثر آنهایی که تا بحال ساکت بوده اند، می خواهند در این انتخابات شرکت کنند که نتیجه آن می تواند آرایی برای اخوان المسلمین باشد. البته این مسئله آنقدرها مهم نیست. برای اینکه از لحظه ای که با اعتماد مردم گذار دمکراتیک شروع شد ، باید به خود این شیوه و راه رسیدن به دمکراسی، هم اعتماد کرد.”

این همان چیزی است که امیرا یحیاوی، یک فعال اینترنتی تونسی انجام می دهد. انتخابات ماه اکتبر در این کشور تازه متحول شده به پیروزی حزب اسلامگرای النهضت انجامید. او می گوید:” بطرز خیلی عجیبی من به نتایج این انتخابات خوشبینم. برای من ازاین لحاظ که مشارکت مردم دراین انتخابات خیلی بالا بود، نتیجه خوبی است. خیلی خوشحالم که در کشوری عربی اسلامی زندگی می کنم که حزب اسلامی ای که در آن بقدرت رسیده این مسئله را درک کرده که نمی توان کشور را به تنهایی و بدون مشارکت دیگران و احترام به ارزشهای حقوق بشری و دمکراسی اداره کرد.”

هرچقدر ازاهمیت انقلابهای عربی بگوییم بازهم کم است. اما اجازه دهید بپردازیم به موضوع دیگر این همایش، بحران اقتصادی دراروپا. اما برای نجات یورو چه کاری می توان کرد؟

برای بسیاری از فرانسویها باید پاسخ این پرسش را در سیاستهای بانک مرکزی اروپا و اوراق قرضه یورو جستجو کرد. فرانسوا اولاند نامزد سوسیالیستهای این کشور در انتخابات ریاست جمهوری 2012 در نظر دارد در وهله اول صدراعظم آلمان را به درستی این دیدگاه قانع کند.

اومی گوید :” خیلی ساده به آنگلا مرکل می گویم اگر ما خواهان رشد اقتصادی از یکطرف و حل مسئله بدهی ها از سوی دیگر هستیم که شامل هزینه ها هم می شود ، باید یک اروپای قوی و متحد که پشتوانه مناسبی برای اوراق قرضه باشد، هم داشته باشیم.”

قرض دادن بیشتر، این ایده ای است که آلمان با آن مخالف است، اما دومینیک دو ویلپن نخست وزیر سابق فرانسه نظر دیگری دارد. او می گوید :“منطقه پولی یورو باید با بکارگیری شیوه های جدید به سمت یک سیستم فدرالی برود، از طریق وضع سیاستهای جدید از سوی بانک مرکزی اروپا. سیاستهایی که می تواند حداقل انتشار اوراق قرضه را تضمین کند. به هر حال تنها رسیدن به یک همبستگی مالی قوی بین کشورهای منطقه یورو است که می تواند جلوی استبداد و خودکامگی بازار را بگیرد.”

آیا می توان در مقابل تجارت جهانی شده تاب آورد؟ ژان هروه لورنزی، یک اقتصاددان معتقد است آری، اما بشرط خانه تکانی. او می گوید :“مقرراتهای مالی آن نقشی را که انتظار می رفت نتوانستند برآورده کنند. باید مبارزه با این بازارهای بورس برای آنها اولویت داشته باشد و در نهایت بتوانند یک بازار شفاف را تثبیت کنند.”

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

ژاپن چگونه از تخصص خود برای کمک به بهبود اوکراین استفاده می‌کند؟

صنعت پنبه ازبکستان پس از تحریم دوباره رونق گرفت

گربه‌ها و گوزن‌ها؛ یاوران گردشگری در مناطق دورافتادهٔ ژاپن