تلسکوپ فضایی هابل به تازگی تصویری را منتشر کرده است که یک ستاره‌ی در آغاز پیدایش را در فاصله ۱۲۵۰ سال نوری از زمین نشان می‌دهد.
آگهیتلسکوپ فضایی هابل به تازگی تصویری را منتشر کرده است که یک ستاره‌ی در آغاز پیدایش را در فاصله ۱۲۵۰ سال نوری از زمین نشان می‌دهد.
در عکس منتشر شده از این جرم آسمانی که اچ‌اچ۳۴ (HH34) نام دارد، فواره‌هایی درخشان از گازهایی به چشم می خورند که با سرعت مافوق صوت به فضای بیرونی پرتاب شده‌اند. فوران گازها بخشی از مراحل اولیه تشکیل ستارگان در کهکشان‌ها به شمار می‌روند.
زمانی که این گازها به گرد و غبار و مواد پیرامونی این ستاره‌ی نوزاد برخورد می‌کنند، بر اثر ضربه و شوک داغ شده و به تابش درمی‌آیند. نتیجه‌ی این فعل و انفعالات شیمیایی ساختارهای رنگینی است که در گوشه سمت راست پایین تصویر هابل خودنمایی می‌کنند.
این ستاره نوزاد در منطقه سحابی شکارچی قرار دارد. یک ناحیه ستاره‌زایی بزرگ، یا به اصطلاح «مهدکودک ستارگان»، که با چشمان غیرمسلح نیز در آسمان شب دیده می‌شود و یکی از نزدیک‌ترین مناطق پیدایش ستاره‌ها به زمین به حساب می‌آید. سرعت این دست پیدایش‌های ستاره‌ای و دگرگونی‌های کهکشانی به قدری بالا است که تنها در چند ماه یا چند سال قابل رویت هستند.
اخترشناسان پیشتر درباره چگونگی زایش ستارگان و عملکرد سامانه‌های سیاره‌ای در این ناحیه تحقیقات مفصلی کرده بودند.
عکس تازه با دوربین میدان باز شماره ۳ هابل، که به گفته‌ی ناسا پرکاربردترین ابزار این تلسکوپ است، در طیف فروسرخ گرفته شده است. تلسکوپ جیمز وب نیز که قرار است به زودی فعالیت‌اش را شروع کند تصاویر خود را عمدتا در همین طول موج‌های طیف فروسرخ خواهد گرفت.
به اینستاگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
آنچه اما تلسکوپ جیمز وب را متمایز می‌کند این است که این تلسکوپ می‌تواند در گرد و غبار پیرامون ستارگان نوزادی که در هنوز در مراحل نخستین پیدایش به سر می‌برند، نفوذ کرده و فواره‌های گازی را بهتر مشاهده کند.
محققان می‌گویند تصویرهای به دست آمده از تلسکوپ هابل می‌تواند در تحلیل و تفسیر داده‌های آتی تلسکوپ جیمز وب کمک کند. تلسکوپ هابل پیشتر نیز در سال‌های ۱۹۹۴ تا ۲۰۱۵ از این ناحیه تصاویری به زمین مخابره کرده بود.