زندگی در عمان؛ عجایب و شگفتیهای طبیعی

زندگی در عمان؛ عجایب و شگفتیهای طبیعی
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
لینک کپی پیست کد امبد ویدیو:Copy to clipboardCopied

سواحلی که در حاشیه شان درختان نارگیل می رویند تا آبهای شفاف و کوهستان ها ی سنگی و صحرایِ داستانهای هزار و یک شب، مناظر عمان هربار بیننده را شگفت زده

آگهی

سواحلی که در حاشیه شان درختان نارگیل می رویند تا آبهای شفاف و کوهستان ها ی سنگی و صحرایِ داستانهای هزار و یک شب، مناظر عمان هربار بیننده را شگفت زده می کنند. هر سال تابستان، همزمان با وزیدن بادهای موسمی اقیانوس هند، شهر صلاله در استان ظفار به بهشتی سبز تبدیل می شود.

در نزدیکی این محل دره ای قرار دارد که باران، زیبایی خیره کننده آن را آشکار می کند. پارک طبیعی “وادی ضربت” راه خود را از میان تپه ها و سرزمین ها ی مرتفع باز می کند.

اما در این منطقه چیزهای گرانبهای دیگری هم وجود دارد. چیزی که گفته می شود ارزشش به اندازه طلاست: صمغ کندر. احمد بادیه نشین است و سی سال است از درختهای کُندُر نگهداری می کند. او پوست درخت را خراش می دهد تا شیره سفیدی که در نهایت به دانه های مروارید گون کندر تبدیل می شود، از آن جاری شود. وی می گوید: «این درختها خیلی برای ما ارزش دارند. اینها گنجینه ملی ما هستند. کندر را برای عطر استفاده می کنند و همینطور در داروها و برای دفع ارواح خبیثه.»

سفر خود را به شمال عمان ادامه می دهیم و به بهشت سرسبز دیگری می رسیم: رشته کوه های «جبل الاخضر» که «کوه سبز» معنی می دهد. روی کشتگاهی چسیبده به ارتفاعات سرگیجه آور پرتگاههای کوهستانی، درختان انجیر، هلو، سیب، گل سرخ و انارهای معروف به عمل می آیند.

به یمن سیستم آبیاری چهارهزارساله موسوم به “افلاج” که یکی از میراثهای جهانی یونسکو نیز به حساب می آید، این آبراهه های باستانی با شیب طبیعی در مسیرهای پیچ در پیچ از همه روستاها می گذرند و شاهکاری محیط زیستی را به نمایش می گذارند.

در پای کوه، سعید الشوریخی مسئول این است که آب همچنان جریان داشته باشد. او میراب محل است و باید آب را بین بیش از ده هزار نفر تقسیم کند. وی می گوید: «میرابی کاری بود که پیشینیان ما می کردند و امروز هم مثل چیزهای دیگر انجام می شود. این حرفه از پیشینیان به من رسیده است.»

هم مردم محل و هم جهانگردان از رانندگی روی تلهای شن صحرای رمال آل وهبیه، که ارتفاعشان به ۲۰۰ متر هم می رسد، لذت می برند. شنهای این صحرا تا اقیانوس هند امتداد دارند. این صحرا ۶۰۰۰ سال عمر دارد و خانه این اعراب بدوی است.

سلمه الوهیبی بادیه نشین است. او خانواده اش تمام عمرشان را اینجا به سر برده اند. سلمه می خواهد میراث گذشته را زنده نگه دارد و به نسل بعد منتقل کند. او می گوید: «سنتهایمان را حفظ کرده ایم. شتر و گوسفند. همه چیز مثل زمانهای گذشته است.»

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

مطالبی درباره سلطان نشین عمان

آیا به دنبال ورزش‌های زمستانی آدرنالین محور هستید؟ به این استراحتگاه در قفقاز بزرگ سر بزنید

ترمیم خانه‌های قدیمی و بام‌های گالی‌پوش برای تقویت گردشگری در ژاپن