نوع دیگری از خصوصی سازی مدارس در آمریکا

نوع دیگری از خصوصی سازی مدارس در آمریکا
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

برنامه جهان آموزش، درباره نظام آموزشی آمریکا و چالش هایی که در راه اصلاح این نظام، ریاست جمهوری آمریکا با آن مواجه است صحبت می کند. یکی از تدابیر بحث انگیز، برنامه خصوصی سازی است.

مدارس منشور به صورت خصوصی اداره می شوند ولی ورود به آن ها برای عموم آزاد است. هدف آن ها دادن فرصت برابر از آنچه که فرزندان ثروتمندان دارند به بچه های فقیر است.

گزارش از مدرسه وایلدکت در منهتن نیو یورک تهیه شده است.

مدارس منشوری یا نیمه دولتی

برای بعضی ها مدارس منشوری آزادی انتخاب برای والدین و فرزندان است، برای بعضی دیگر، به معنی فروش سیستم آموزشی به وال استریت است. این مدارس تجربه جدید ایالات متحده است.

مدارس دولتی مانند شرکت های خصوصی اداره می شوند و چنانچه موفق نشوند درهای آن ها بسته می شوند. آن ها با بچه های محله های فقیر که در مدارس دولتی با شکست مواجه شده اند، کار می کنند. مانند مدرسه وایلدکت، که شعار آن این است: “هر فردی سزاوار فرصت دوم است”

دانش آموزی در مدرسه وایلدکت می گوید: “ اسم من کریستوفر رابینسون است و 17 ساله ام. وقتی به این مدرسه آمدم می خواستم به موقع فارق التحصیل شوم. نمی خواستم در 21 سالگی نیز به دبیرستان بروم. احساس کردم اینجا بهتر است چون کلاس ها کم جمعیت تر هستند و ما بیشتر مطالعه می کنیم”.

ماریا برانسون، آموزگارمی گوید: “نگران نباشید. با تمام سر فصل ها آشنا هستید. موضوع درباره جغرافی و توسعه ایالات متحده است. وقتی از کلاس خارج می شوید من بررسی خواهم کرد تا ببینم به تمام پرسش ها جواب داده اید یا نه. اگر احتیاج به زمان برای شرح داشته باشید به شما کمک خواهم کرد. همچنان که مشاهده کردید در کلاس من 8 تا 10 دانش آموز وجود دارد. من آن ها را هم شخصا و هم از نظر علمی می شناسم. من سعی می کنم طوری دانشم را به آن ها منتقل کنم که حتما موفق شوند”.

ران تابانو، مدیر مدرسه می گوید: “بودجه را من کنترل می کنم و بدین ترتیب می توانم تجهیزات لازم را هر موقع احتیاج داشتم سفارش دهم. می توانم اشخاصی را که مایلم استخدام کنم. برای برنامه ریزی نیز استقلال کامل را داریم. کار مدارس منشوری پنج سال یک بار ارزیابی می شوند، بعضی وقت ها حتی کمتر. اگر آن ها بیایند و ببینند که دانش آموزان نمرات خوبی ندارند یا کتاب ها مناسب نیستند یا اینکه از نظر مادی در وضع خوبی نیستید می توانند مدرسه راتعطیل کنند”.

مدارس منشوری با بودجه عمومی اداره می شوند و مانند مدارس دولتی بدون شهریه هستند. آن ها از سرمایه گذاران بخش خصوصی نیز استقبال می کنند. بیشتر آن ها آزادی کامل برای برنامه درسیشان دارند. برای مثال، وایلدکست مدرسه ای است که به صورت متناوب کلاس درس و کار آموزی در آن به اجرا گذاشته می شوند. کریستوفر در یک شرکت خدماتی کارآموز است.

کریستوفر رابینسون می گوید: “یک هفته مدرسه و یک هفته کار. من به عنوان پیک، نامه ها را به دادگاه می رسانم. این همان کاری است که دوست دارم وقتی بزرگ شدم انجام دهم. مانند این است که برای زندگی واقعی آماده می شوم”.

منتقدان خصوصی سازی

اما همه خصوصی سازی را به عنوان یک موفقیت نمی نگرند. مورخ آموزش، دایان راویچ قطعا مدارس منشوری را به عنوان یک مدل خوب قبول ندارد. او نظراتش را با جهان آموزش در میان گذاشت.

دایان راویچ یکی از منتقدان سرسخت اصلاحات در مدارس ایالات متحده است. او صدای “مدرسه قدیم” و قدرتمندترین مدافع مدرسه دولتی برضد خصوصی سازی است.

“یک داستان آمریکایی: مادر من با کشتی در سال 1917 به آمریکا آمد. در سال 1991 از من دعوت شد تا معاون وزیر آموزش در زمان ریاست جمهوری جورج بوش پدر بشوم. در 1998 بیل کلینتون مرا به عضویت هییات ملی امتحانات منصوب کرد. من از اواخر 1960 درباره آموزش نوشته ام. در حدود 500 مقاله و ده ها کتاب منتشر کرده ام. مطمئن نیستم شاید بیشتر از این تعداد است، ولی حتما کمتر نیست. برنامه وزیر آموزش، دانکن، این است که توسعه مدارسی که به صورت خصوصی اداره می شوند را تشویق کند. او همچنین استفاده هر چه بیشتر از آزمون ها را نیز تشویق می کند و به این صورت معلمان را از نظر اینکه شاگردانشان چه نمره هایی کسب کرده اند، مورد قضاوت قرار می دهد. اگر میانگین بالا برود آن ها آموزگاران خوبی هستند، در غیر این صورت آن ها خوب نیستند. به نظر من این طرز فکر غلط است. بیشتر افرادی که از مدارس منشوری جانب داری می کنند، از وال استریت هستند. آن ها دلالان، مدیران مالی و اشخاصی هستند که شرط بندی می کنند. آن ها شرط را بر این گذاشته اند که بخش خصوصی از بخش دولتی بهتر است. وقتی یک مدرسه منشوری در یکی از محله های نیویورک افتتاح می شود، آن ها راحت ترین بچه های فقیر را برای آموزش انتخاب می کنند و بعد می گویند: “ما بهتر از شماییم، این جا حق ماست. سیاست مداران ما بر این عقیده اند که فقر مهم نیست و می گویند که فقر بهانه معلمان ناکارآمد است که قادر به تدریس نیستند. در ایلات متحده 20 درصد از بچه ها در فقر به سر می برند. فقر مهم ترین دلیل کارایی پایین علمی است. بهترین راه برای بهبود کیفیت مدارس، کاهش و از بین بردن فقر در جامعه است. همچنین باید مطمئن شد که هر کودک امکان دستیابی به یک برنامه آموزشی غنی و متوازن را دارد.”

انتخاب معلم نمونه

وقتی صحبت از سیستم آموزشی است، اکثریت افراد نظر به این دارند که هیچ چیز مثل یک آموزگار خوب برای موفقیت دانش آموزان نمی تواند باشد. رییس جمهور آمریکا هر سال از بهترین معلم قدردانی می کند.

هر سال در واشنگتن از بهترین معلمان تقدیر به عمل می آید. انتخاب از طریق مراحل بسیار طولانی به عمل می آید و هر ایالت معلم نمونه خود را انتخاب می کند. معلم نمونه در طول سال به تمام نقاط کشور سفر می کند و سخنگوی آموزش و پرورش در ملاقات با آموزگاران، دانش آموزان، والدین و سیاست مداران می شود.

باراک اوباما، رییس جمهور آمریکا می گوید: “اگر ما سیستم آموزشی قدرتمندی را برای دانش آموزان داشته باشیم، کشوری قدرتمندی هم خواهیم بود. ما به شدت نیاز به معلمانی داریم که توانایی هایی که دانش آموزان در خود نمی بینند، کشف و به آن ها نشان دهند. معلمی که درکنار من ایستاده، میشل شرر، نمونه این گونه معلم است.”

میشل شرر می گوید: “ما باید حل کننده مشکلات باشیم. در حالی که در مورد ایده ها بحث می کنیم، باید امکانات مورد نیاز را در اختیار داشته باشیم و تغییرات لازم را انجام دهیم. ما باید به سمت پیشرفت مثبت به پیش رویم و همیشه چهره دانش آموزان جلوی چشممان باشد.”

میشل معلم شیمی در دبیرستان اوربانا در مریلند است. او کار را با دانش آموزان ناشنوا آغاز کرد. به عقیده او هر کسی می تواند در آزمایشگاه شیمی هم بیاموزد و هم لذت ببرد. دختر او به مدرسه دولتی می رود.

او می افزاید: “مردم می گویند: شما به دانشگاه پرینستون رفتید، هر کاری که می خواستید انجام دادید. من به آن ها می گویم: من هر کاری که می خواهم انجام می دهم. من آموزگارم و به آنچه که هستم مفتخرم. خیلی مهم است که جامعه ما تشخیص دهد که معلمی به اندازه هر حرفه دیگری شریف و محترمانه است.”

اما معیار انتخاب معلم نمونه چیست؟ چگونه کمیته انتخاب تصمیم می گیرد؟ معلم نمونه کیست؟

دارلا استراس، مدیر برنامه انتخاب معلم سال مریلند می گوید: “مهم شور و اشتیاق آن ها و شیوه ای است که مردم از آن ها به عنوان معلم تعریف می کنند. باید در نامه هایی که می فرستند، در آن روش آموزش خلاقانه خود را توضیح دهند. چگونه با والدین و کارکنان مدرسه همکاری می کنند؟ بنابراین، این واقعا یک نگاه کلی به روشی است که آن ها به کار می بندند.”

جان کوام، مدیر برنامه ملی انتخاب معلم سال می گوید: “ میشل در طول سال 150 ماموریت دارد: او از کلاس درس خود تمام وقت دور خواهد بود تا به کلاس درس بزرگ تری تدریس نماید: تمام جهان.”

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

داده‌های سرشماری جدید؛ پردرآمدترین و کم‌درآمدترین لیسانسه‌ها در آمریکا کدامند؟

دبیرستانی در آمریکا که پذیرای مادران نوجوان محصل به همراه نوزادانشان است

تحصیل در کدام دانشگاه آمریکایی آینده شغلی شما را تضمین می‌کند؟