بایکال، عمیق ترین دریاچه جهان با آب شیرین خالص واقع در جنوب شرقی سیبری است. قوم بوریاتیا در سیبری بر این باور است که این دریاچه یکی از معجزه های الهی است.
در این منطقه همه بایکال را به نام مروارید سیبری می شناسند. در این دریاچه انواع مختلفی و نایابی از آبزیان وجود دارند.
دست کم سی هزار گردشگر سالانه از این منطقه بازدید می کنند. گردشگرانی که طبیعت را به رفاه و هتلهای لوکس ترجیح می دهند.
عده ای برای طبیعت بی نظیر این دریاچه و برخی برای ماهیگیری، استراحت و نهایتا دانشمندانی که برای تحقیقاتشان به این مکان می آیند.
در این منطقه بسیاری از شمن باوران زندگی می کنند. شمن باوران به وجود فیزیکی شیطان و فرشته، شر و نیکی اعتقاد دارند. قبیله بوریاتیا شمن باورند و معتقدند که با ارواح ارتباط دارند و آنها را احضار می کنند.
دریاچه بایکال مساحتی برابر با کشور بلژیک دارد. بخشی از یخهای این دریاچه تا پایین اردیبهشت ماه همچنان روی آب، شناور می مانند.
اما در بخشی از دریاچه، حوضچه های کوچک طبیعی آب گرم وجود دارد حوضچه های آبگ رمی که قرنهاست مامن بسیاری از بیماران و گردشگران جهان است.
آرامش و سکوت این دریاچه یکی از مهمترین دلایل حضور شمن باوران قوم بوریاتیا در این منطقه است.
بوداییسم یکی از مهمترین مذاهبیست که سازگاری کاملی با شمن باوری ومسیحیت، دو مذهب اصلی در این منطقه دارد.
عقاید سنتی در این منطقه تاثیرات زیادی روی بوداییسم گذاشته است. بودایی ها این منطقه چون شمن باورها، طبیعت را مقدس دانسته اند و به همین دلیل هم طبیعت این منطقه در طول قرنها دست نخورده باقی مانده است.