"اگر همه مردم در جهان مانند ما غذا می خوردند، با کمبود فاجعه آمیزی مواجه می شدیم"

"اگر همه مردم در جهان مانند ما غذا می خوردند، با کمبود فاجعه آمیزی مواجه می شدیم"
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

کلاوس توپفر قبل از مشاهده وضعیت مردم کنیا که برای دستیابی به مقدار ناچیزی غذا از زمین خشک تلاش می کنند، هدف ماموریت خود را یافته بود. عرصه او محیط زیست، انرژی و تغذیه است. توپفر وزیر محیط زیست آلمان بوده و همچنین مدیریت برنامه محیط زیست سازمان ملل را به عهده داشته است. دو سال پیش او یک بنیاد پژوهشی برای تحقیق درباره توسعه پایدار و آب و هوا ایجاد کرد.

یورونیوز:
“آقای توپفر، شما واقفید که هم اکنون در جهان در هر سه یا چهار ثانیه یک انسان از بی غذایی می میرد. اخیرا شما سوداگری مواد غذایی را به شدت مورد انتقاد قرار دادید، ولی آنچه مرا متحیر کرد این بود که انتقاد شما دلایل انسان دوستانه نداشت بلکه به خاطر امنیت جهانی بود. منظور شما چیست؟

کلاوس توپفر:
“فکر می کنم این دو بسیار به هم مربوطند. ما شاهد سوداگری در ابعاد وسیع هستیم. ما می دانیم که ضربه آن به محرومترین فقرا وارد می شود. من و شما سیزده درصد درآمدمان را برای غذا خرج می کنیم، برای آن ها این رقم هفتاد درصد است. افزایش قیمت ها سریعا بر سطح معاش تاثیر می گذارد. از طرف دیگر، ما می دانیم جایی که غذا کمیاب شود، مردم به پا می خیزند و این می تواند به شورش بیانجامد. و این کاملا قابل درک است. منظور انتقاد نیست، تنها برای این است که این جنبه باید برای پیشگیری در نظر گرفته شود. هر دو جنبه عمیقا به هم ربط دارند، ما تاکنون شاهد بحران غذا و ناآرامی در بعضی از کشورهای آفریقایی بوده ایم. باید واقف باشیم که این نوع بی ثباتی جوامع، مربوط به همه است”.

یورونیوز:
“اکثریت دلالان قمارباز نیستند. آن ها فقط دو دو تا چهار تا اضافه می کنند و وقتی می بینند عدم تعادل ایجاد شده، از آن سود می برند. دلالان تا چه حد مسئول افزایش قیمت ها هستند؟”

کلاوس توپفر:
“آن ها مسئول نوسانات قیمت هستند…”

یورونیوز:
“نوسانات یا افزایش…”

کلاوس توپفر:
“نوسانات، تغییراتی شدیدند و تا حد زیادی دلایل سودجویانه دارند. شما باید تمایل به افزایش قیمت ها را نیز اضافه کنید. ولی اول از همه، نوسانات نتیجه فعالیت های سودجویانه است. ما در جهانی پر از پول زندگی می کنیم که به دنبال جای امن است. در عین حال، بعضی از سرمایه گذاران نگران احتمال سقوط ناگهانی نظام مالی هستند. بنابراین آن ها از بازار فرار می کنند.
پس ما شاهد افزایش شدید قیمت ها هستیم، چیزی که به هر طریق ممکن باید از آن اجتناب کرد. شما به مرگ یک انسان در هر سه ثانیه اشاره کردید، ما می دانیم که حدود یک میلیارد انسان چیزی برای خوردن ندارند و گرسنه به خواب می روند. هر روز تصاویر هولناک تری در اینباره در تلویزیون می بینیم. اکنون ما در شاخ آفریقا شاهد همه این اتفاقات هستیم.
و همزمان ما در جامعه ای زندگی می کنیم که سالانه بیست میلیون تن غذا دور ریخته می شود. می بینیم که سوداگری و هدر دادن تنها منحصر به مواد غذایی نیست بلکه ذخایر خاکی نیز به شکل وسیعی به هدر می روند. به این ترتیب ما نمی توانیم سودجویی را به عنوان پدیده ای مجرد ببینیم و باید آن را در توسعه کلی بازار غذا ادغام کنیم”.

یورونیوز:
“نیکولا سارکوزی، رییس جمهور فرانسه، اعلام کرده که ثبات قیمت مواد غذایی، اولویت ریاستش در گروه بیست است. ولی این اشخاصی که او ملاقات خواهد کرد دقیقا همان هایی هستند که چندی پیش بانک ها را با اعطای صدها میلیارد یورو نجات دادند و پول سوداگرانه ایجاد کردند. شما متخصص اقتصاد هستید، جایی این حباب بزرگ پول می ترکد، چون به نسبت آن هیچ گونه تولیدی انجام نشده است”.

کلاوس توپفر:
“خوب، اول از همه باعث خوشوقتی است که سارکوزی کمک کرد تا فوریت این مشکل در تصمیمات سیاسی و عمومی در نظر گرفته شود. هیچ جهش عظیمی صورت نخواهد گرفت. البته ما از بعضی موضوع ها راضی نیستیم. توجه به بهره وری بسیار کم است. باید بهروه وری خرده کشاورزان تقویت شود. ما می خواهیم نه تنها نظام کشاورزی صنعتی ترویج پیدا کند، بلکه بتوانیم در جهانی که نه تا ده میلیارد جمعیت خواهد داشت به آن تکیه کنیم.
سازمان ما که “حمایت از غذای جهانی” نام دارد، بیش از همه برای اینکه مردم بتوانند به خود کمک کنند در تلاش است. برای من این استدلال که افزایش قیمت کشاورزی برای تولید کنندگان مزیت های زیادی دارد و آن ها می توانند به قیمت بالاتری محصولاتشان را بفروشند، کمک نمی کند. مودبانه بگویم، این یک استدلال غلط است. ما می دانیم که افزایش قیمت مواد اولیه و انرژی، هزینه تولید را بالا می برد. پس غالبا این کشاورزان سود کمتری نصیبشان می شود و مجبورند پولشان را برای خرید غذا مصرف کنند چون محصولاتشان بسیار کم است. و به اینگونه افزایش قیمت های کشاورزی دوباره به آن ها ضربه می زند.
مبادلات سهام و ابزار مورد استفاده برای کنترل ریسک، از آسمان به زمین نمی افتد، آن قراردادها ساخته انسان ها هستند. بنابراین باید تعهد و الزام سیاسی برای زمانیکه آن ها شکست می خورند نیز وجود داشته باشد”.

یورونیوز:
“ما هنوز درباره عادات مشتریان در کشورهای صنعتی صحبت نکرده ایم. اینجا دو موضوع بحث برانگیز وجود دارد: یکی سوخت زیستی یا دقیق تر بگویم سوخت کشاورزی. و دوم ساختار مصرف است: برای تولید یک کیلو گوشت صد یا دویست برابر آب و زمین لازم است…”

کلاوس توپفر:
“…و انرژی”

یورونیوز:
“…و انرژی در مقایسه با یک کیلو غله”.

کلاوس توپفر:
“بله این دو موضوع از اهمیت بسیار بالایی برخورداند. البته به ویژه طرز زندگی ما تاثیر بسیار بدی بر منابع، انرژی و تمام انواع مواد اولیه دارد. اگر همه مردم در جهان مانند ما غذا می خوردند، با کمبود فاجعه آمیزی مواجه می شدیم. می دانیم که هر چه کمتر گوشت بخورید، چون به آب و هوا بسیار آسیب می رساند، بیش از پیش موجب حفظ منابع خواهید شد”.

یورونیوز:
“به عادات غذایی برگردیم، در خانه شما چند بار در هفته گوشت می خورید؟”

کلاوس توپفر:
“نسبتا گوشت کم می خوریم. ولی این واقعا به من بستگی ندارد. همسرم ترجیح می دهد سالاد بخورد و عاشق محصولات گیاهی است. من طرفدار رژیم صد مایلی هستم، یعنی فقط غذایی را می خورم که در پیرامون صد مایلی من تولید شده است. کار آسانی نیست. ما همچنین سعی می کنیم محصولات فصل را بخوریم. بنابراین برای ما مهم نیست که مثلا توت فرنگی یا امثال آن را این موقع سال بر روی میز بگذاریم”.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

توقف صدور ویزا برای کارمندان نهاد‌های بشردوستانه؛اسرائیل امدادرسانی به فلسطینیان غزه را بغرنج‌تر کرد

پرتاب کمک‌های هوایی در شمال غزه به‌دلیل باز نشدن چترهای مخصوص باعث مرگ پنج نفر شد

تصاویری از زندگی روزمره فلسطینی‌های غزه‌ در چند روز آتش‌بس