در برنامه این هفته جهان آموزش، مجموعه ای ازکارهای تازه و جالب در زمینه آموزش را با هم می بینیم. همه ما از دوران مدرسه خاطراتی داریم ولی در باره آموزش در دنیای امروز، نیاز ها و مشکلات و امید های آن چقدر می دانیم.
این موضوعات را با شخصیت های مهم و دانش آموزان مطرح کرده ایم.
جواب های آنها جالب است.
آموزگاران، چه از آنها خوشمان بیاید یا نه شخصیتی های تاثیرگذاری در زندگی ما هستند.
یک پسر بچه تانزانیایی می گوید معلم خوب هم در کلاس خوب درس می دهد و هم همه بچه ها را دوست دارد. آیرین بوکووا مدیر کل سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد، یونسکو، اولین آموزگارش را خوب به یاد دارد:“یک دختر جوان بود. بعد، یک معلم تاریخ عالی داشتم. که به خاطر او می خواستم باستان شناس بشوم. معلم خوب به بچه ها انگیزه می دهد. معلم چنین تاثیری روی تک تک کودکان می گذارد.”
خانم کارول بلامی مدیر موسسه صلح می گوید:“من با فکر نجات دنیا، به مدرسه حقوق رفتم. وقتی وارد دانشکده حقوق شدم، بعدش فهمیدم که بازرگانی را دوست دارم. ولی، معنای آموزش و یادگیری همین است. چشم ما را باز می کند و ناگهان چیزهایی را کشف می کنیم که قبلا قادر به دیدن آنها نبودیم.”
مربیان و دست اندرکاران آموزش در حال تلاش برای عملی کردن اهداف “طرح توسعه هزاره” تا سال 2015 هستند.در همین حال هفتاد میلیون کودک به مدرسه نمی روند. چه موانعی وجود دارد و جامعه جهانی برای رسیدن به این هدف چه باید بکند؟
گوردون براون، نخست وزیر سابق بریتانیا پیشنهاد تشکیل یک صنوق جهانی می دهد.
در جریان نشست شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد در ژنو، یورونیوز با گوردون براون، نخست وزیر سابق بریتانیا دیدار و گفتگو کرده است.
یورونیوز: بر اساس گزارش شما، در کشورهای فقیر، وضعیت آموزش در شرایط اضطراری است. برای رسیدن به اهداف هزاره چه باید کرد؟
گوردون بروان:” ما سال 2000 وعده دادیم که همه بچه های دنیا باید تا سال 2015 به مدرسه بروند. تا 2015 این آمار 76 میلیون کودک پیش بینی می شد که ممکن است تعداد آنها به دلیل افزایش جمعیت و کاهش بودجه های آموزشی بیشتر هم باشد. در این صورت این به معنی خیانت به همه قول هایی است که داده ایم. حالا چه باید کرد؟ به نظرم در اولین قدم باید معلمان بیشتری تربیت کنیم. اینطور که پیداست در سطح جهانی یک میلیون معلم کم داریم. به سرمایه گذاران بخش عمومی و خصوصی برای ساخت مدارس احتیاج است.”
یورونیوز: آفریقای سیاه با بزرگترین چالش منطقه ای مواجه است، سالانه ده میلیون کودک اجبارا مدرسه ابتدایی را ترک می کنند. فاصله بین کشورهای فقیر و ثروتمند در دسترسی به آموزش بیشتر می شود. مشکل کجاست؟
گوردون براون: “برای آموزش کودکان در آفریقای سیاه خیلی کم هزینه کرده ایم. بطور متوسط حدود چهارصد دلار برای همه جنبه های آموزشی، اگر با بودجه آموزشی یک کودک در آمریکا مقایسه کنیم که صد هزار دلار است ، می بینیم که این توزیع به شدت نابرابر و غیرعادلانه فرصت ها است. همه دنیا موظف هستیم دور هم جمع شویم و یک صندوق جهانی تشکیل دهیم.”
“صندوقی برای متحقق کردن برنامه های اموزشی در کشورهایی که می توانند به این هدف برسند. وعده های آموزشی نشست سال 1990 داکار، نباید با مانع روبرو شوند. اگر مشکلات مالی وجود دارد، کشورهای ثروتمند باید برای توزیع عادلانه فرصت ها بین کشورهای فقیر تلاش کنند.”
گفته می شود میزان ثبت نام در مدرسه در تانزانیا و در شرق آفریقا در سالهای اخیر به میزان زیادی افزایش داشته است اما بچه ها پیشرفت آموزشی هم درآنجا داشته اند؟
در این گزارش نگاهی داریم به کارهای انجام شده توسط یک موسسه ارزیابی که در جهت بهبود وضع کودکان محروم از آموزش کار می کند. “او ئه زو” یک جنبش غیردولتی توسط شهروندان است که در پاکستان، هند، تانزانیا، اوگاندا و کنیا فعالیت می کند. آنها داوطلبانی استخدام می کنند که وضع تحصیلی بچه ها را در مدرسه بررسی کنند و میزان ارتباط پدر و مادرها با مدرسه و آگاهی آنها از درس بچه هایشان را زیر نظر می گیرند. اعضای این گروه، نتیجه کار را به والدین بچه ها اطلاع می دهند تا آنها به هر شکلی که لازم است، به کودکانشان کمک کنند.
این داوطلبان آموزش دیده اند و قبل از اینکه برای کار به دیدن دوستان و همسایگان بروند، تمرین می کنند.
یکی از داوطلبان می گوید:“من برای این داوطلب شدم ، چون عضوی از این جامعه هستم و خودم هم از آن بهره می برم. بچه هایم به مدرسه می روند و نوه هایم هم در آینده به مدرسه خواهند رفت.”
سازمان “او ئه زو” بجای تغییر سیاست های دولت و برنامه ای آموزشی دولتی، والدین را به دخالت در آموزش بچه ها دعوت و تلاش های جمعی در جامعه را ترغیب می کند.
“او ئه زو” معتقد است، آموزگاران باید خودشان برای کلاس درسشان راه حل ها را پیدا کنند. راه حل، اتکا به برنامه های اصلاحی دولت نیست. نظر شما در باره مدرسه قرن 12 چیست؟ نظراتتان رادر صفحه شبکه های اجتماعی با ما درمیان بگذارید و برای اطلاعات بیشتر از وبساست ما بازدید کنید.
نتیجه آرا شما در باره اندازه مطلوب کلاس درس و برنامه های گذشته جهان آموزش: بیشتر رای دهندگان ما گفته اند سایز مطلوب، کلاس با بیست دانش آموز است و کلاسهای بزرگتر، معلم بیشتر می خواهند.