قبل از نشست داووس، مجمع جهانی اقتصاد ارزیابی خود را از ریسک های جهانی منتشر کرد. این پرونده دقیق تهدیدهای عمده ای را که امسال و دهه های آینده با آن مواجه خواهیم شد را ارایه می کند. این گزارش آینده ای تیره را ترسیم می کند، مگر اینکه رهبران جهانی راه حلی برای بهبود وضعیت پیدا کنند.
یورونیوز درباره این موضوع گفتگویی با لی هوول، مدیر مجمع جهانی اقتصاد انجام داد که در پی می آید.
یورونیوز: در گزارش تهدیدهای جهانی، از مفهوم ویران شهر که خلاف آرمان شهر است استفاده شده است. جایی که شما زندگی با کار سخت و بدون امید را مجسم می کنید. چشم اندازی اینچنینی تا چه حد واقع گراست؟
لی هاول، مدیر عامل مجمع جهانی اقتصاد: ما از مفهوم بذرهای ویران شهر استفاده کردیم و می خواهیم بدانیم آیا قبل از اینکه بذرها جوانه زنند، می توانیم کاری انجام دهیم؟ ریشه همه اینها مربوط به دو خطر اقتصادی مهم است. اولی اختلاف شدید درآمدها است. دومین خطر که به همین امر مربوط می شود، عدم تعادل شدید در بودجه است. و درواقع ترکیب این دو بسیار دلهره آور است.
اکنون چالش واقعی، رشد اقتصادی است که به ایجاد اشتغال می انجامد. پس باید از یک دوران ریاضت عبور کرد و صرفه جویی هایی انجام داد که باعث رشد، اعتماد و مهم تر از همه ایجاد اشتغال خواهد شد. این فقط قسمتی از این آینده ویران شهری است.
اما بخش دیگر، مشکل جمعیتی است، چون قسمت بزرگی از جمعیت جهان زیر ۲۷ سال سن دارد. متاسفانه اکثریت جوانانی که در بیست سالگی هستند و به بازار کار وارد می شوند، فرصت های کاری پیدا نمی کنند.
پس می بینید در حوزه اقتصاد خطرهای متنوع نقش دارند و سرانجامش ویران شهر است. جایی که شما دیگر به آینده امیدی ندارید، نزدیک بازنشستگیتان است ولی شک دارید که مستمری بگیرید، تازه از دانشگاه فارغ التحصیل شده اید ولی کاری برایتان نیست. ممکن است ده سال بعد، آینده ویران شهری واقعیت پیدا کند.
یورونیوز: درباره شکست دولت های جهانی زیاد صحبت نشده است. ما در یک نقطه تحول قرار گرفته ایم. آیا فکر می کنید می توانیم بر روی رهبرانمان حساب کنیم تا کاری بکنند و ما را از این آشفتگی خارج کنند؟
لی هاول: فکر می کنم مشکل این است که رهبرانمان سعی در حل بحران دارند. اما مدیریت این بحران فرق دارد. می دانید که این مشکلات استثنایی نیستند و راه حل های آزمایش شده و مشخص دارند. در اکثر مواردی که اکنون با آن روبرو هستیم، تازگی دارند و پیش از این اصلا پیش نیامده بود. بنابر این باید شجاع باشیم و خطر کنیم، باید تصویری از آینده در ذهن خود داشته باشیم و بتوانیم دست به ریسک بزنیم. رهبران دراین شرایط با ریسک مضاعف روبرو هستند، آنها مدیریت نمی کنند، رهبری می کنند.
یورونیوز: سال ۲۰۱۱ سالی بود که در آن جنبش موسوم به جنبش اشغال حاکی از ناآرامی اجتماعی فزاینده شکل گرفت. فکر می کنید این مطالبات بر آینده ما تاثیر بگذارد؟
ما جنبش های سیاسی داشته ایم. اینترنت انقلاب ها را بشدت تحت تاثیر قرار می دهد. این بخشی از تاریخ بشر و تمدن است. آنچه استمرار داشته این است که مردم وقتی ناگزیر شوند، وقتی احساس کنند عدالت و برابری نیست، واکنش های بزرگ نشان می دهند. باز به همان ایده ویرانشهر برمی گردیم.
یورونیوز: اما این افزایش قدرت مردم نشان می دهد که اعتماد کمی به رهبران و همچنین جلساتی مانند داووس وجود دارد. آیا تاریخ مصرف داووس به پایان رسیده؟
لی هاول: نه فکر می کنم که داووس منعکس کننده واقعیات است. مردم می خواهند که دست اندر کاران دور هم جمع شده و مسائل را با هم ببینند.
مسئله داووس هم با حضور رهبران ارشد جامعه مدنی و سازمانهای غیر دولتی تقریبا مطرح شد. اما آنچه که مهم تر است این است که در جلسه امسال یک جنبش کوچک اشغالگر در خود داووس هم بوجود آمد. رهبر این گروه هم مثل همیشه برای افتتاحیه جلسه دعوت شد.
ما از رهبر این جنبش دعوت کردیم که در یکی از بحث ها در مورد اندیشیدن دوباره به موضوع سرمایه داری با حضور افرادی مانند آقای میلی بند از بریتانیا شرکت کند. نکته مهم این است که مسائل را با هم ببینیم و بررسی کنیم.
یورونیوز: اما بذر امید کجا است؟ آیا امیدی هست؟
لی هاول: آن در خود ماست. این یک موضوع بشری است. ما با موانع سخت مواجه می شویم ولی همیشه بر آنها فائق می آییم. آین موضوعی است که برای همه ما بسیار مهم است. انسان همین طور است.