گئورگی از بلغارستان: “با توجه به این که استخراج گازشیل در فرانسه، ایرلند و بلغارستان ممنوع شده و از طرف دیگر در انگلستان و آلمان پس از استخراج همین گاز، مساله آلودگی و حتی زمین لرزه را تجربه کرده ایم؛ آیا نهادهای اروپای هیچ موضع خاصی در این باره دارند؟ “
الباز پوشیه ، پژوهشگر مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه:“گاز شیل چیست؟ یک منبع گازهای محبوس در سنگ های رسی اعماق زمین است بنا براین به نظر می رسد که کشورهای اروپایی فرانسه و لهستان مقدار متنابهی ا ز این گاز را دارند. نفع مقطعی این است که این گاز استخراج شود و برای برخی کشورها که خودکفایی انرژی و عدم وابستگی یه گاز روسیه برایشان حیاتیست ، مانند لهستان، این امر قابل فهم است. حالا از منظر محیط زیستی و نگاه خود من و به ویژه به دلیل، استخراج این گاز از زیر منابع آب، این کار، کاریست خطرسازاست. دستکم، اگر تجربه آمریکا را به یاد آوریم. این گاز فسیلی است و بنا براین حاوی مونوکسید کربن است و برخلاف انرژی های جایگزین شونده، باعث افزایش دمای کره زمین می شود. نگرانی عمده از فرار این گازها در مرحله اول استخراج ونیز هنگام برچیدن تاسیسات است. به علاوه خطات احتمالی را هم باید در نظر گرفت: خطر حوادث ناگهانی. می دانیم که چنین اتفاقاتی بر اساس علم آمار روی خواهد داد. در مورد حفره های مشبک، خطر حتمیست؛ اگرچه نمی دانیم حادثه کی و کجا روی خواهد داد. به علاوه مانند تمام سایر اکتشافات و صنعت ها، باید حاضر به پذیرش ریسک باشیم. هیچ قاعده جهانی یا قانون اروپایی در مورد شیوه استخراج در معادن وجود ندارد. این اولین مساله است. هم اکنون کمیسر اروپایی انرژی اعتقاد دارد که مقررات کنونی اروپایی در مورد حفاری کافیست. بنا براین مساله در پارلمان اروپا پیگیری خواهد شد، چرا که سبزها از وضعیت کنونی راضی نیستند. باید اضافه کرد که در این مورد هیچگاه اجماعی کامل بین دولت ها وجود نداشته.”