تخلیه خانه، کابوس خانواده های اسپانیایی بدهکار به بانکها

بسیاری از خانوادههای اسپانیایی بدهکار به بانک، فشاری مضاعف را تحمل میکنند. فابیین و همسرش چهار سال پیش خانهای خریدند تا در آن آرام و قرار گیرند اما همین خانه بلای جان آنها شده است. فابین راننده و همسرش نیز پرستار بچه بود. اما از بد روزگار هر دو بیکار شدند و حالا دیگر آهی در بساط ندارند تا اقساطشان را پرداخت کنند و بانک خواسته تا این دو به همراه پسر ۱۴ ساله خود آپارتمانشان را تخلیه کنند.
فابین: «من افسردهام و احساس بدی دارم و شبها نمیتوانم بخوابم. تمام مدتی که بیدارم تنها به این فکر میکنم که ممکن است نوبت ما برسد و ناگزیر خانهمان را به بانک تحویل بدهیم و این سوال که پس از آن کجا باید زندگی کنیم. موضوع فقط بیخانمان شدن نیست. رییس بانک به ما گفته که خانه باید تخلیه شود و علاوه بر آن باید تمام بدهی به بانک پرداخت شود.»
از سال ۲۰۰۸ تاکنون، ۴۰۰ هزار مورد مشمول قانونی شدهاند که به موجب آن بانک مجاز به تخلیه ساکنان خانههایی است که مالکان آنها قادر به باز پرداخت وام خود به بانک نیستند. در حال حاضر روزانه ۵۰۰ مورد تخلیه گزارش شده است. وامهای مسکن در اسپانیا ۷۰ درصد از کل بدهیهای خانوارهها را تشکیل میدهد.
در محله ای که هفته گذشته یک زن ۵۳ ساله خودکشی کرد، خانوادههای دیگری هم هستند که با خطر از دست دادن خانهشان روبرویند. از این رو در هر گوشه و کنار، آگهیهای فروش آپارتمان به چشم میخورد. در پی دو خودکشی ای که اخیر صورت گرفته، دولت وعدههایی داده است.
از سوی دیگر برای نهادهایی که برای تغییر این قانون تلاش میکنند، وضعیت اضطراری است. همانطور که رزا، رییس انجمن خانوادههای آسیب دیده تخلیه مسکن در باسک میگوید: «تعیین یک مهلت حداقل پنج ساله ضروری است تا طی آن خانوادههای آسیب دیده بتوانند از وضعیت بهتر اقتصادی بهرهمند شوند.»
در حالیکه دیوان عدالت اروپا این قانون را منطبق با حقوق اروپایی نمیداند، کمپینی با نام «تخلیه را متوقف کنید» به راه افتاده و خواستار انعطاف پذیری بیشتری در مهلت بازپرداخت وامها شده است.