فرانسوا اولاند و ماریو مونتی خواهان تلاش بیشتر برای رشد اقتصادی هستند 

فرانسوا اولاند و ماریو مونتی خواهان تلاش بیشتر برای رشد اقتصادی هستند 
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

در اولین برنامه «گفتگوی جهانی»، یورونیوز پذیرای دو مهمان ویژه بود. دو تن از رهبران مهم اروپایی در این برنامه گرد هم آمدند، تا درباره چشم اندازشان نسبت به وضعیت بحرانی اروپا در این جهان به شدت متحول، با خبرنگاران یورونیوز گفتگو کنند.

یورونیوز:
آقای رئیس جمهور، آقای نخست وزیر، با سپاس از اینکه دعوت ما را پذیرفتید، اولین سوال به اروپا مربوط است. نشست ۲۲ نوامبر رهبران اروپا و عدم توافق بر سر بودجه آینده اتحادیه اروپا یک شکست بود. در حالی که دولت های عضو اتحادیه وادار به کاهش بودجه می شوند، چگونه می توان شهروندان را قانع کرد که خود اتحادیه اروپا این کار را نکند؟

ماریو مونتی، نخست وزیر ایتالیا:
اول باید یادآوری کرد که بودجه اتحادیه اروپا، حدود یک درصد تولید ناخالص داخلی اتحادیه اروپا است. بودجه زیادی است اما اگر به این میزان این درصد نگاه کنیم، متوجه می شویم که زیاد نیست. بنابراین روشن است که در این دوره بحران اقتصادی و کاهش بودجه، هر بار که ما یک یورو خرج می کنیم باید خیلی خوب توجه داشته باشیم و بر این هزینه ها نظارت کنیم، تا مطمئن باشیم که سیاست مناسبی را دنبال می کنیم. اما نباید در همه بخش ها صرفه جویی کرد. چرا که واضح است که برخی هزینه ها در سطح جامعه، به ما اجازه می دهند که در آینده صرفه جویی کنیم و نباید آنها را کاهش داد. برای مثال و به ویژه در مورد سرمایه گذاری های بسیار بزرگ، مانند سرمایه گذاری ها میان دو کشور و در خصوص خط راه آهن لیون-تورین و در عین حال اضافه کنم که به طرح های مشترک در زمینه دفاع هم فکر می کنیم، چرا که این هزینه ها به تنهایی و در سطح ملی خیلی بالاتر خواهند بود. بنابراین موضع ایتالیا این است که ما مخالف افزایش هزینه ها نیستیم، اما تنها در صورتی که مطمئن باشیم در آینده باعث پس اندازهای دیگری خواهد شد.

فرانسوا اولاند، رییس جمهوری فرانسه:
همانطور که نخست وزیر مونتی، گفتند، هزینه های اروپا، برابر است با یک درصد از ثروت اروپا. آیا این مقدار خیلی زیادی است؟ آیا فکر می کنید که این مقدار بیش از حد است؟ خیر. به نظر من اکنون زمان مناسبی برای آماده کردن آینده است. به این خاطر که بودجه اروپا، به ویژه یک بودجه سرمایه گذاری و با هدف رشد اقتصادی است. پس آیا باید کمتر هزینه کنیم؟
بنابراین در مورد سیاست های اروپایی، همیشه باید راه حل پیدا کنیم و همه سازش کنند. و من شخصا شکی ندارم که راه حل پیدا خواهیم کرد. این اولین بار نیست که گفتگوهای اروپا بر سر مسائل مربوط به بودجه، چند بار از سر گرفته می شود، اما سرانجام راه حل ها را پیدا می کنیم. من مطمئن هستم که کشورهایی اروپایی، کشورهایی که بتازگی وارد اتحادیه اروپا شده اند، همه مشتاق هستند که یک بودجه مناسب برای اروپا پیدا کنیم. کسانی که تقاضای چک می کنند و تخفیف های گوناگون می خواهند باید بدانند که اروپا یک صندوق نیست که در آن پول بگذارید و بعد بخواهید دوباره همان مبلغ را پس بگیرید. اروپا یعنی همبستگی و یک سیاست رشد اقتصادی برای همه. در راستای مصالحه، فرانسه و ایتالیا، مثل همیشه، رویکرد یکسانی خواهند داشت.
آنچه برای من بسیار مهم است این است که این بودجه که حتما در سال ۲۰۱۳ تنظیم خواهد شد. در سال ۲۰۱۲، ما توانستیم پیشرفت های چشمگیری در سطح اروپایی داشته باشیم. نتیجه این پیشرفت ها را در مورد یونان می بینیم. در یونان راه حل های مناسبی پیدا شد. اعتماد به بازارهای مالی بازگشت و این به لطف اقدامات و سیاست هایی است که ماریو مونتی، مرکل، و خود من انجام دادیم تا به یک سازش و راه حل مناسب دست پیدا کنیم.

یورونیوز:
اتفاقا در مورد آنهایی که درخواست تخفیف می کنند، در مورد بودجه، دیوید کامرون آخرین اجلاس سران گفت که در حال حاضر برخی هزینه ها قابل قبول نیستند. او خواهان حدود دویست میلیارد دلار صرفه جویی بیشتر است. نظر شما چیست؟

فرانسوا اولاند:
نخیر، او خواهان چنین کاهشی نیست. او توجه زیادی به هزینه های اداری دارد و کاملا حق دارد، اما باید گفت که در اروپا، نهادهایی وجود دارند که باید حفظ کنیم، به ویژه به مقر پارلمان در استراسبورگ فکر می کنم. خیلی خوب است که در بخش هایی که به ما مربوط نیست صرفه جویی کنیم!! رییس کمیسیون اروپا، صحبت جالبی کرد و نشان داد که بخش مهمی از هزینه های اختصاص داده شده به آموزش عالی و دانشگاه ها، به سوی بریتانیا می رود. حالا به این دلیل آیا من باید خواهان کاهش بودجه آموزش عالی و پژوهش در اروپا باشم؟

یورونیوز:
روز چهاردهم نوامبر گذشته روز اعتراض عمومی علیه بودجه های ریاضتی بود. طرح های ریاضتی بر شهروندان فشار زیادی وارد می کند. در بعضی کشورها اوضاع وخیم است. آیا برای آن ها درمان دشوارتر از خود بیماری نیست؟

ماریو مونتی:
ابتدا باید ببینیم علت بیماری چیست. علت بیکاری و به ویژه بیکاری جوانان چیست؟ علت، چندان به سختگیری ها و نظم و انضباطی که برای پیوستن به منطقه یورو اعمال می کنیم، مربوط نیست. علت اصلی اتفاقا عدم وجود این نظم و انضباط است. برای مثال در ایتالیا تا چند سال پیش، تا قبل از محدودیت های مربوط به یورو، دولت های ایتالیایی، چه راست یا چه چپ، همه آنها با کسری بودجه حدود هشت تا ده درصد از تولید ناخالص داخلی روبرو بودند و حتی در مورد این نکته بحثی هم انجام نمی شد و کسی هم به آن توجه نمی کرد. در آن زمان، روشن بود که این وضعیت تنها برای راضی کردن همه است اما نمی تواند ادامه پیدا کند. در حقیقت این کارها به نسل های بعدی لطمه وارد کرد.
مشکلی که ما امروز با آن مواجه هستیم، به ویژه در مورد بیکاری جوانان، این است که این به علت “بدی” یا سختگیری اتحادیه اروپا نیست بلکه به دلیل افراط سیاستمداران ایتالیالی و کشورهای دیگر است که در گذشته، تنها می خواستند نظر مثبت همه را بدست بیاورند و هر بار به فکر انتخابات آینده بودند به جای اینکه به نسل های آینده هم فکر کنند.
اروپا این فرهنگ ثبات را پایه ریزی کرد. خوب، بدیهی است که طی یک دوره انتقالی، تاثیر آن کمی رکود اقتصادی خواهد بود. به نظر من، راه حل، کنار گذاشتن نظم و انضباط مالی نیست. باید از نظر اقتصادی، سیاست های اروپایی قوی تر شوند. همانطور که آقای اولاند هم چندین بار خواهان آن بود، من هم همینطور و اکنون در حال موفقیت هستیم. این امر مستلزم سرمایه گذاری در زیرساخت ها، و اقدامات لازم برای حمایت از اشتغال جوانان است.
به نظر من تنها به این نحو می توانیم عموم مردم، و به خصوص جوانان را با اروپا آشتی دهیم. آنها باید بدانند که اروپا یک موجود شرور نیست که حساسیت ها و جنبه های اجتماعی را نادیده می گیرد. برعکس، اروپا ابزار بسیار موثری برای نظارت بر سیاستمداران امروزی است تا اقداماتی نکنند که به نسل های آینده فشار بیاورد.

فرانسوا اولاند:
در سال های اخیر، اختلال های اقتصادی مضری در تعدادی از کشورهای اروپایی پیش آمد، از لحاظ مدیریت مالی… و در نتیجه باید نظم و انظباط را دوباره برقرار می کردیم. برای کشوری مانند فرانسه این بسیار مهم بود اما به تنهایی کافی نیست، باید کشورهایی که از نظر مالی به تعادل رسیده اند و از نظر رقابتی هم در جایگاه خوبی قرار دارند، از تقاضای داخلی حمایت کنند. این یعنی هماهنگی و همبستگی. یعنی کشورهایی که با مشکل روبرو هستند، تقاضاهای خارجی داشته باشند. سپس باید به اروپا هم فکر کنیم. اروپا تنها یک خانه برای تنبیه نیست، اینجا کسانی که با نظم و خوب عمل نکرده اند، شلاق نمی خورند. اینجا یک فضا و مکان همبستگی و رشد است. به بودجه اروپا و به پیمان رشد اقتصادی که من پیشنهاد کردم، برگردیم. ما باید از خودمان هماهنگی و همبستگی و حمایت نشان دهیم. همه کشورها باید در این زمینه کار کنند. من می خواهم که در کشورم فرانسه، نه تنها امور مالی کشور به خوبی مدیریت شوند، بلکه در عین حال، از نظر رقابی در سطح بالایی قرار بگیریم. و در نهایت می خواهم که جوانان بتوانند کار پیدا کنند و به همین دلیل هم، جوانان را در صدر اقدامات و تعهدات حکومت خود قرار دادم و با تمام مشکلات و محدودیت های مالی، تلاش بسیار مهمی برای آموزش و همینطور اشتغال زایی برای جوانان انجام خواهیم داد. برای اروپا هم این سیاست بسیار خوبی خواهد بود که جوانان را در اولویت های چند سال آینده قرار دهیم.

یورونیوز:
یونان هفته گذشته بخش دیگری از کمک مالی را دریافت کرد. هدف، کاهش بدهی های این کشور به میزان ۱۲۴ درصد تولید ناخالص داخلی تا سال ۲۰۲۰ است. اگر به جزئیات طرح نگاه کنیم، یعنی فداکاری مردم به مدت سال! آیا یونانیان چنین کاری خواهند کرد؟

فرانسوا اولاند:
به نظر من، ما به این اهداف نیاز داریم، اما در عین حال، همه، در جریان ماهیت نسبی آنها هستند. هیچکس نمی داند تا هشت یا ده سال آینده در چه موقعیتی خواهیم بود. آنچه مهم است، این است که امروز در چه موقعیتی هستیم و در ماه های آینده در چه موقعیتی قرار خواهیم داشت. امروز یونان می داند که از او پشتیبانی خواهد شد و می تواند دوباره نفس بکشد. به تدریج یونان از اعتماد بازارهای مالی بهره مند خواهد شد. ایرلند هم از پس اینکار برآمد. دیگر شکی در مورد منطقه یورو نیست. چند ماه پیش، هنوز چنین سوال هایی وجود داشت: که آیا منطقه یورو از هم فرو نمی بپاشد؟ آیا نرخ بهره به حد فوق العاده ای افزایش نخواهد داشت؟ حال ببینید در این پایان سال در چه حالی هستیم. یونان در حال حاضر، از پشتیبانی و حمایت لازم برخوردار است، و دیگر شکی در اینباره وجود ندارد. نرخ بهره ایتالیا کاهش یافته و بانکهای اسپانیایی هم از پشتیبانی بهره مند هستند. نرخ بهره فرانسه هم همچنان پایین و اعتماد برگشته است. پس ما این مراحل را با موفقیت پشت سر گذاشته ایم. حال باید به مراحل بعدی فکر کنیم. به رشد اقتصادی، هبستگی. البته اتحاد و نظم و انظباط از نکته مسائل اساسی هستند.

یورونیوز:
آقای مونتی، آیا فکر می کنید که باید بخشی از بدهی یونان را نادیده گرفت؟ یکشنبه، برای اولین بار، صدر اعظم مرکل، از چنین احتمالی صحبت کرد. صندوق بین المللی پول از مدتها پیش این کار را توصیه می کند و آنرا اجتناب ناپذیر می داند.

ماریو مونتی:
پیش بینی چنین احتمالی دشوار است. درسته که چنین چیزی قبلا هم اتفاق افتاده است. طی دهه پنجاه میلادی، آلمان هم از چنین امری بهره برد. اما با این حال، یونان مورد منحصر به فردی است. با همه مهر و محبت و احساس همدردی که برای یونان دارم و به ویژه علاقه ای که به فرهنگ و سنت آن دارم، باید بگویم که یونان، قبل از پیوستن به منطقه یورو، قوانین و مسائل مالی را به خوبی رعایت نمی کرد. می توان گفت که بالاترین میزان فرار مالیاتی در اروپا، در این کشور بود و فساد به حد بالایی رسیده بود. یعنی همه چیز کاملا برخلاف یک اقتصاد مدرن و پایدار بود. به علاوه باید گفت که یونان همه کارهای لازم برای بهبود این وضعیت را انجام نداد. حال باید گفت که نکته مثبت این است که اگر یونان به منطقه یورو نپیوسته بود، همه این تغییرات و پیشرفت ها انجام نمی شد و چنین نوسازی در اقتصاد و جامعه یونان پیش نمی آمد. یک انقلاب بزرگی انجام شده است. هنگامی که با خانم مرکل هم صحبت کردم، اشاره کردیم که نباید تنها نکات منفی و اشکالات را دید و موفقیت منطقه یورو و اعضای آن، به ثبات فرهنگی و سیاسی اروپا هم کمک می کند.

یورونیوز:
منظور اینست که اتحادیه اروپا مانند یک کشتی در حال غرق شدن است که ناخدای آن آلمان است و تلاش می شود تا با وصله پینه کردن کشتی بر روی آب شناور بماند. آیا این تمایل در شما هست که جبهه تازه ای برای در کنترل گرفتن هدایت این کشتی و دربرابر دیکته کردن مسائل توسط آلمان تشکیل دهید؟

فرانسوا اولاند:
آلمان دارای یک اقتصاد قوی است، اما بدون سایر کشورهای اروپایی، نمی تواند این وضعیت را حفظ کند و خانم مرکل کاملا از این مسئله اطلاع دارد. فرانسه نقش بسیار مهمی در اروپا ایفا می کند، ایتالیا هم همینطور. ما از کشورهای موسس اروپا هستیم و همچنین دارای اقتصاد قوی هستیم، اما سعی نمی کنیم وانمود کنیم که رهبری اروپا را بجای دیگر کشورها در دست داریم، به این دلیل که باید یک دیدگاه مشترک وجود داشته باشد. بنابراین نباید یک کشور را جدا کرد، یعنی برای مثال آلمان را از دیگران جدا کرد و آلمان هم نباید خود را در راس امور قرار دهد، چون در اینصورت نه برای اروپا خوب خواهد بود، نه برای آلمان.
ما باید با یکدیگر همکاری کنیم. نفع آلمان هم در این است که اقتصاد اروپا دوباره به حالت عادی برگردد. اگر رکود اقتصادی همچنان ادامه پیدا کند، اقتصاد آلمان هم لطمه خواهد خورد. امروز شاهد کندی رشد اقتصادی آلمان هستیم. بنابراین این کشور باید تلاش بیشتری کند و از اقتصاد حمایت کند. ما هم باید نشان دهیم که اقتصاد ما هر چه بیشتر رقابتی می شود. باید کمتر به یکدیگر درس بدهیم و بیشتر عمل کنیم.
در مورد نقاشی مجله اکونومیست، باید بگویم که بریتانیایی ها نمی توانند در مورد اروپا به ما درس بدهند. البته در مورد مطبوعات بریتانیایی می گویم، و در مورد دولت صحبت نمی کنم. همه ما اروپایی ها روی یک قایق هستیم، بله و باید به سمت درست و به مسیر مناسب برویم. ما وجود تمام این مشکلات و محدودیت های اقتصادی، باز هم می بینیم که موفق شده ایم از بسیاری از موانع عبور کنیم. هنوز به بندر مقصد نرسیده ایم، اما باید اقتصاد اروپا را در مسیر اعتماد و رشد قرار دهیم. ما به آلمان نیاز داریم. آلمان هم به فرانسه نیاز دارید و به ایتالیا، یعنی سومین اقتصاد اروپا هم نیاز دارد. ایتالیا که طی ماه های اخیر، انسجام و حس مسئولیت بسیار بالایی از خود نشان داده است.

یورونیوز:
آقای مونتی، شما هم به این جبهه مشترک فرانسه و ایتالیا اعتقاد دارید؟

ماریو مونتی:
همانطور که می دانید، من نه فرانسوی هستم و نه آلمانی. به نظر من همکاری آلمان و فرانسه، امر کاملا حیاتی برای اروپا است. اگر فرانسه و آلمان با یکدیگر اختلاف نظر داشته باشند، این یک مشکل مهم برای اروپا خواهد بود.، اما فکر نمی کنم که توافق فرانسه و آلمان برای اروپا، یک پیش شرط ضروری باشد. مطمئنا توافق آنها، مسائل اروپایی را ساده تر می کند. نقش کشورهای دیگر هم مهم است و در حال حاضر ایتالیا آماده است که به طور فعال در این راستا همکاری کند، در حالی که تا چندی پیش اینطور نبود. پس ما حاضریم در همه این گفتگوها شرکت داشته باشیم.

یورونیوز:
هر دوی شما به رشد اقتصادی به عنوان موتور بهبود اوضاع توجه دارید. اما این موتور متوقف شده است. چگونه می توان آنرا به حرکت درآورد؟ چرا کاهش ارزش یورو مورد توجه قرار نمی گیرد؟
درباره گزارش شش ماهه سازمان بین المللی همکاری و توسعه اقتصادی چه فکر می کنید که تاکید کرده بحران حوزه یورو تهدید عمده برای اقتصاد جهانی است؟

ماریو مونتی:
در اقتصاد، هیچ نکته ای را نمی توان نادیده گرفت و همه موارد باید آزادانه مورد گفتگو قرار بگیرند. به نظر من باید همه سیاست های اقتصادی را در نظر داشت. این تنها مربوط به سیاست واحد پولی مشترک نیست. نکته این که مهم است این است که اروپا با هماهنگی سیاست های مشترک، خیلی بهتر کار می کند. به عنوان مثال به سیاست های سرمایه گذاری در پروژه های بزرگ فکر می کنم، به سیاست های صنعتی… در این پروژه ها سهم اروپا باید بیشتر باشد.

فرانسوا اولاند:
ارزش یورو در ماه های اخیر کاهش داشت اما این برای رشد اقتصادی نفع زیادی نداشت. بنابراین فکر نمی کنم استفاده از سلاح پولی، برای راه اندازی مجدد اقتصاد، خیلی کارآمد باشد. در عین حال، نرخ بهره نسبتا پایین است اما باز هم می بینیم که برای سرعت بخشیدن به سرمایه گذاری ها کافی نیست. پس به چه چیزی نیاز است؟ اول از همه به اعتماد. باید اعتماد را برگردانیم. دوم اینکه به یک میزان رقابت بالا نیاز داریم. یادآوری می کنم که اروپا اولین اقتصاد جهان است. یعنی بالاتر از ایالات متحده آمریکا و چین. بنابراین باید زمینه لازم در بخش پژوهش، فن آوری و تخصص ایجاد کنیم تا به اقتصادی رقابتی تر تبدیل شویم. و در نهایت به همبستگی و رشد نیاز داریم و برای آن به یک سیاست مشترک در سطح ملی و اروپایی نیاز است.
به نظر من بدترین مسئله برای اروپا، این است که به وجود خود شک کند. باید امید داشته باشیم. باید تشویق کنیم و باید کاری کنیم تا نسل آینده، بینش بهتری از اروپا داشته باشد. در تاریخ دهم دسامبر آینده، مراسم اهدای جایزه نوبل صلح به اروپا، انجام خواهد شد. برخی از این تصمیم شگفت زده شدند اما باید دید که اروپا قادر شد بر درگیری ها و جنگ غلبه کند. آیا قاره ای که توانست چنین اتحادی برقرار کند، امروز قادر نخواهد بود یک دیدگاه اقتصادی مشترک برای آینده داشته باشد؟ این چالش نسل ما و کسانی است که امروز در قدرت هستند.

یورونیوز:
۱۶۶ کشته برای غزه و ۶ کشته برای اسرائیل نتیجه حمله اخیر اسرائیل به غزه است. حدود ۲۰ سال پس از پیمان اسلو. اروپا در کجای این مسئله است؟

فرانسوا اولاند:
اروپا همیشه بصورتی پایدار و محکم صحبت می کند، و بارها و بارها خواهان گفتگو و مذاکره بوده است.
اروپا دوست اسرائیل و دوست فلسطین است. زمان مذاکره فرا رسیده است. چرا نمی توانیم به نکات اساسی پیمان اسلو برگردیم و کار را پایان دهیم؟

یورونیوز:
پس چرا حرف اروپا شنیده نمی شود؟ چرا پیشرفتی حاصل نمی شود؟

فرانسوا اولاند:
برای اینکه باری دیگر باید گفت که اروپا یک قدرت اقتصادی است و هنوز قادر نیست یک پیام سیاسی مشترک داشته باشد.
یکی از دلایل این است که برخی کشورها از جمله فرانسه، در حیطه دیپلماسی می خواهند حرف خود را بزنند. اما دلیل این هم اینست که بعضی از کشورهای اروپایی، بیش از حد فکر می کنند که ایالات متحده آمریکا باید به جای آنها تصمیم بگیرد، اما اینطور نیست. ما باید یک سیاست امنیتی اروپایی را دنبال کنیم. یک سیاست خارجی مشترک. این خواسته ماست.
ببینید، ما توانستیم کاری کنیم که بسیاری از کشورهای اروپایی به نفع به رسمیت شناختن فلسطین به عنوان «کشور ناظر غیر عضو» رای دهند. خوب می توانستیم از این تعداد هم بیشتر باشیم اما در هر حال تعداد کافی بود.

یورونیوز:
این بیانگر اختلافات اروپا نیست؟

فرانسوا اولاند:
بله، اما با این حال، در این مناسبت نظر اکثریت پذیرفته شد.

یورونیوز:
به نظر، دیپلماسی اروپا ناهماهنگ است.

فرانسوا اولاند:
هنوز دارای نهادهای لازم در این زمنیه نیستیم. شای هم همه کشورها، لزوما خواهان این سیاست مشترک خارجی نیستند.
می خواستم نکته دیگری هم اضافه کنم. اینکه من کاملا با این اروپا موافقم. یعنی یک اروپای بزرگ، مثل اروپای امروزی که دارای ۲۷ و فردا ۲۸ عضو یا بیشتر خواهد بود. اما فکر می کنم باید طرح و پروژه های مهمتری در نظر داشته باشیم. یک اروپایی که در تعدادی پروژه صنعتی و اقتصادی و حتی سیاسی پیشروتر باشد. باید یک اروپای جسورتر داشته باشیم، که امکانات خود را به اشتراک می گذارد، و این اول از منطقه یورو آغاز خواهد شد.

یورونیوز:
سوال آخر، چه نکاتی خواب شب را از چشمان شما می گیرد؟

فرانسوا اولاند:
موضوعات مختلفی که می توانند ما را بیدار نگه دارند، بقدری زیاد هستند، که نمی توانم هیچکدام را به طور خاص مثال بزنم.
شما در مورد غزه صحبت کردید… از سوریه هم می توان گفت. از اروپا و اعتراضات اخیر و خشم مردم و جوانان هم می توان گفت. نقش سیاستمداران چیست؟ باید عمل کنند. تنها شاهد رویدادها بودن و عرض احساسات کافی نیست. باید در پایان حکومت خود بتوانیم بگوییم، برای حل مشکلات هر کاری را که امکان داشت انجام دادیم.

ماریو مونتی:
من رییس دولت هستم اما رییس جمهور نیستم. شاید به این دلیل است که می توانم شب بهتر بخوابم. در هر صورت هنگامی که شما اعتقاد دارید که همه تلاش خود را به بهترین نحو و در شرایط بسیار دشوار، انجام داده اید، معمولا خوب می خوابید.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

استعفای مدیر فرانسوی به دلیل تهدید به مرگ پس از تذکر حجاب؛ دولت از دانش‌آموز محجبه شکایت می‌کند

ده ماه حبس برای مادری که فرزندانش را در خانه تنها گذاشت تا به جشن تولد برود

انتقال مهاجران برای «پاکسازی» پاریس در آستانه المپیک خشم شهرداران فرانسه را برانگیخت