علت مرگ: زن بودن، خشونت علیه زنان در سوئد

علت مرگ: زن بودن، خشونت علیه زنان در سوئد
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

تا سالها پیش، خشونت علیه زنان در سوئد، تقریباً یک سوژه مخفی بود. کشور سوئد از نظر برابری جنسی عمدتا کشوری پیشرو قلمداد می شود اما با این وجود، خشونت علیه زنان در آن رو به افزایش است و هر سه هفته یک زن در سوئد به دست نزدیکانش به قتل می رسد.

اوا بریت سونسون، یکی از قربانیان خشونت خانگی می گوید: “هیچوقت نمی فهمم چه اتفاقی افتاد. زندگی مشترک خوبی داشتیم رابطه مان خوب بود. دو دختر داشتیم. دخترها بزرگ شدند. یکدفعه حادثه ای پیش آمد که دلیلش را نمی توانستم بفهمم. بعد از بیست سال ازدواج، خشن شد و از حد دشنام فراتر رفت. بلافاصله با سیلی زدن خشونت را آغاز کرد.”

پنج سال پیش، اوا بریت سونسون تصمیم گرفت از چنگ شوهرش که او را کتک می زد فرار کند. به گفته وی شوهرش همه چیز از جمله حساب بانکی اش را کنترل می کرد. اگر چه شغل زنش را بعنوان سیاستمدار محلی پذیرفته بود ولی با این وجود می خواست بر او کنترل داشته باشد. او را به مرگ تهدید کرده بود.

اوا بریت سونسون : “یک روز هنگامی که عازم محل کارم بودم حس کردم اگر امشب به خانه برگردم شب را به صبح نخواهم رساند. یک دوست خوب داشتم برای اولین بار به او تلفن کردم و ماجرای یکسال گذشته را برایش تعریف کردم. دوستم به من گفت : “ بیا، بیا پیش من. به خانه برنگرد.” به پناهگاه زنان در شهر خودمان زنگ زدم و به آنجا رفتم و زندگی جدیدی را شروع کردم.”

اوا بریت، در سال 2004 در شهر محل سکونتش به نمایندگی پارلمان اروپا انتخاب شد. وقتی که پنج سال بعد، همسرش فوت کرد، تصمیم گرفت داستان زندگیش را منتشر کند. نام او بعنوان یک “نجات یافته“در پروژه موسوم به “ علت مرگ: زن بودن” ذکر شده است.

در وبسایت “ علت مرگ: زن بودن“، گزارشی از خشونت علیه زنان درکشورهایی مانند اسپانیا، سوئد، پاکستان، آمریکا و روسیه آورده شده است. گزارش نشان می دهد که هریکساعت، یک زن به قتل می رسد. یا گزارشی از مصر می بینیم، جایی که هر سی دقیقه به یک زن تجاوز می شود.

کرستین ویگل، خبرنگار سایت “علت مرگ: زن بودن” می گوید :“برای زنان بین پانزده تا 44 ساله خشونت خانگی و تجاوز از سرطان بدتر است.

تعداد زنانی که در اثر خشونت خانگی کشته یا مجروح می شوند بیشتر از زنانی است که به علت بیماری سرطان درمی گذرند. صحبت نکردن از این حقیقت تکان دهنده که مثل یک اپیدمی در سطح بین المللی پخش شده ، نشاندهنده یک مشکل بسیار بزرگ اجتماعی است.

کرستن همچنین وبلاگی را اداره می کند که درباره زنان سوئدی است که بدست یکی از نزدیکانشان کشته شده اند.

به اشاره او، تعداد این زنان بیست نفر در سال است. وی معتقد است، اگرچه این رقم در مقایسه با کشورهای دیگر کمتر است اما کشوری که به برابری جنسی در جامعه خود افتخار می کند باید اقدامات بیشتری برای حفاظت از حقوق زنانش انجام دهد. وی می افزاید: “وقتی به پلیس زنگ می زنم تا از کشته شدن یک زن توسط همسرش خبر دهم، آنها این موضوع را یک تراژدی خانوادگی در نظر می گیرند، مثل اینکه قتلی اتفاق نیافتاده است. این موضوع هر بار مرا بشدت آشفته می کند.این یک امر خصوصی نیست. مسئله خانوادگی نیست. چیزی نیست که بتوان از جامعه جدایش کرد و صدایش را در نیاورد. باید درباره آن صحبت شود.

پخش ویدئو های افشا کننده بخشی از برنامه پلیس سوئد برای مبارزه با خشونت خانگی است.
پلیس می گوید این کار نتیجه بخش است. طی سال گذشته میلادی، 35 هزار مورد خشونت گزارش شده. این رقم انواع خشونت، از جمله آزار کودکان را شامل می شود.

به نظر مقامات پلیس، این موضوع نشان می دهد که خشونت خانگی دیگر یک مسئله مخفی نیست.

هلن فورسبک، از هیئت مدیره پلیس ملی سوئد می گوید: “ابهامات زیادی درمورد تعداد اینگونه شکایات وجود دارد اما مسلم است که موارد گزارش شده خشونت علیه زنان در دهه اخیر افزایش داشته است. فکر می کنم این موضوع، بیشتر به دلیل بالا رفتن آگاهی و حمایت در سطح ملی از قربانیان است. این زنها اکنون جرأت می کنند به پلیس مراجعه و رسماً شکایت کنند.”

کارینا یک نجات یافته از خشونت است که از وضعیتش صحبت کرده است. او سالها از شوهرش کتک خورده بود.

او می گوید وقتی که فهمید تنها نیست جرأت پیدا کرد که شکایت کند. وکیلش هم به او کمک کرد. وی هنوز هم نمی داند چرا شوهرش او را می زد. وی می گوید: “هیچوقت نمیدانستی. هیچوقت نمی توانستی پیش بینی کنی کی این اتفاق می افتد. کی دوباره شروع می کند. ولی بعضی وقت ها حس می کردی. اول سوت می زد و بعد شروع به زدن می کرد. هرگز نفهمیدم چه چیزی تحریکش می کرد.”

سوزان کرونه مورل، وکیل دادگستری در سوئد می گوید: “قربانی اینگونه خشونت ها بودن همیشه با شرمندگی توأم است. این عمل در پشت درهای بسته صورت می گیرد و به جز شهادت قربانی، مهاجم و متأسفانه بعضی اوقات بچه ها، مدرک دیگری وجود ندارد. وقتی از موارد مشابه دیگر با آنها صحبت می کنیم درک می کنند که “ آه، فقط من نیستم. در دنیا تنها نیستم.”

کارینا با استناد به عکس هایی که آثار خشونت را در صورتش نشان می داد، توانست سه بار شوهرش را محکوم کند. سه بار حکم زندان دو، چهار و شش ماه، برای مرد صادر شد. امروز همسر سابق وی دوباره ازدواج کرده است. کارینا می گوید زن جدیدش را هم می زند. کارینا می داند، چون این زن یک شب از کارینا تقاضای کمک کرده ولی بعد دوباره به به نزد همسرش برگشته بود. کارینا رفتارش را درک می کند. زیرا چنانچه می گوید: “اوایل قول می داد که فهمیده چکار کرده و دیگر تکرار نمی شود. حرفش را باور می کردم. بعد ترس جایش را گرفت. تهدید می کرد که اگر ترکش کنم زندگیم را تباه می کند. و این تهدید جدایی را دشوار می کرد.”

اوا بریت از ترسی سخن می گوید که او را رها نمی کند: “پانزده سال گذشته است اما هنوز وقتی برای قدم زدن بیرون می روم و صدای کسی را در پشت سرم می شنوم که به سمت من می آید، اولین چیزی که به ذهنم می رسد اینست: آه، می ترسم . این اوست که در تعقیب من است و دومین فکری که می کنم این است که ولی من در سوئد نیستم، مثلاً در بروکسل هستم. و بعد فکر می کنم او که مرده است و علیرغم اینکه می دانم نباید بترسم، این حس ترس همیشه با من است.”

طبق برآوردها، از هر هفت زن در اروپا، یک نفر مورد خشونت خانگی شوهر، دوست پسر یا همسر سابق قرار گرفته است و در برخی از این موارد، آنها جان خود را نیز بر سر رابطه از دست داده اند.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

کارگران نامرئی در مزارع اروپا؛ حقوق کم، استثمار و در معرض خطر سلامت

زغال‌سنگ، طلای سیاه یا بلای جان لهستان؟

مسیر بالکان غربی، دروازه جدید مرگ برای پناهجوها