آموزشی متناسب با زندگی واقعی جوانان

آموزشی متناسب با زندگی واقعی جوانان
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
آگهی

اگر منطقه شما به فارغ التحصیل در رشته کشاورزی بیش از مهندسی نیاز داشته باشد، چه باید کرد؟ آیا می توان برنامه آموزشی را برای ارتقای آگاهی در مسائلی که هر کشور با آن روبروست تغییر داد و چگونه؟

در بسیاری از کشورها هدف آموزش، تربیت کارگران ماهر با توانایی برخورد با نیازها وچالش های منطقه ای است. برای مثال کشوری که درگیر با کمبود مواد غذایی است، تربیت پژوهشگر تاریخ چه جایگاهی دارد؟ به این ترتیب می توان در برنامه های آموزشی متناسب با تربیت کادرهای شایسته برای حل مسائل ملی آن کشور تغییراتی داد.

جزایر گالاپاگوس در اقیانوس آرام، به تنوع زیستی دریایی و ارتباط با پژوهش های چارلز داروین مشهورند. این جزایر در سال 2010 از فهرست مناطق زیر خطر در سازمان ملل خارج شد و در آن برنامه های آموزش جوانان در زمینه های حفاظت از محیط زیست و شرایط اقلیمی به اجرا درآمد.

در میان اقیانوس آرام، جزایر گالاپاگوس منطقه ای یگانه و آزمایشگاهی طبیعی از نظر گونه های زیستی متنوع است. اما این جزایر همچنین میزبان پنج هزار و دویست دانش آموز در سطوح ابتدایی و متوسطه در شبکه ای از مدارس دولتی و خصوصی است. در جزیره سانتا کروز، مدرسه توماس برلانگا نمونه جالبی از آموزش نه تنها از جنبه چالش با مسائل بلکه نمونه ای از پیروزی در این چالش هاست.

جزایر گالاپاگوس در هزار کیلومتری اکوادور، هنوز به عنوان بهشتی دور دست و مورد مطالعه چارلز داروین در سال 1835 باقی مانده است. اگر این جزایر در آن زمان بستر شکل گیری تئوری تکامل داروین بود، امروز الهام بخش راه جدیدی از آموزش است.

شاید رمانتیک به نظر برسد که فردی در یک پارک ملی زندگی کند، اما واقعیت اینست که نود و هفت درصد این منطقه پارک است و تنها سه درصد آن قابل زندگی است. می توانید تصور کنید که چه محدودیت زیادی وجود دارد.

این محدودیت ها در منطقه ای دور و منزوی مانند گالاپاگوس، می تواند به ناامیدی و پرخاشگری در بین جمعیت بیست هزارنفری این جزیره بیانجامد. به همین دلیل است که یکی از ارکان آموزش مدرسه برلانگا، تدریس “حل مناقشه ها” است. بدین معنا که دانش آموزان هر روز می آموزند که چگونه در این جزیره کوچک، مناقشه ها را مدیریت و با هم در صلح زندگی کنند.

از اقیانوس آرام به بورکینافاسو در آفریقا و یکی از فقیرترین کشورهای جهان می رویم. در اینجا کشاورزی منبع اصلی درآمد بیشتر مردم را تشکیل می دهد، اگرچه که تنها کمتر از یک چهارم زمین ها زیر کشت است. نگاهی می اندازیم به برنامه آموزش اینجا در زمینه تکنیک های کشاورزی، در کنار مهارت های عملی دیگر نظیر نجاری و خیاطی.

دو دوگو، شهری متوسط در منطقه ساحلی آفریقا در بورکینا فاسو است که هشتاد درصد ساکنان آن کشاورزند و معیشت آنها در گروی بارندگی است. مشکل این منطقه نیمه خشک اینست که در سال به طور متوسط چهارماه بارندگی دارد. بنابراین چگونه می توان دوازده ماه سال را سر کرد؟ با تطبیق شرایط. مردم ناچار از انجام کارهای دیگر برای گذران زندگی اند و آموزش جوانان، آنها را برای زندگی در شرایط اقلیمی دشوار آماده می سازد.

“باغبان های جوان دو دوگو” نام مدرسه ای است برای آموزش تطبیق پذیری نسبت به شرایط محلی. در این مدرسه که مورد حمایت بنیاد فولرو در لوکزامبورگ است، روش های کشاورزی برای برداشت محصول بیشتر از این منطقه خشک تدریس می شود. برنامه تحصیلی شامل تلفیقی از آموزش تکنیک های کشاورزی و آموزش مهارت های دیگری مانند خواندن و نوشتن است.

این مدرسه مزایای زیادی دارد زیرا در مدارس دیگر شاگردان تنها مسائل عمومی را می آموزند و از پرورش و فعالیت های عملی و تولید خبری نیست. اگر مردود شوند مدرسه را با دست خالی ترک می کنند. اما اینجا اگر شاگرد در کلاس خوب نباشد، دست کم حرفه ای می آموزد. اینجا نجاری، خیاطی، پرورش دام و همه چیز آموزش داده می شود.

به اقیانوس آرام باز می گردیم و این بار از جزیره کوچک کریباش و مردم آن دیدار می کنیم. جایی که تغییرات آب و هوا ویژگی بزرگ آنست. در سایه برنامه های آموزشی سازمان یونیسف، مردم آگاهی بیشتری برای مقابله با این مسئله از راه های مختلف به دست آورده اند.

کریباش، یکی از آسیب پذیرترین کشورهای جهان و متشکل از سی و سه جزیره مرجانی کم ارتفاع در منطقه مرکزی اقیانوس آرام است. مردم آن با فاجعه فرسایش آرام اما پیوسته مزارع کشاورزی و خانه های خود روبرو هستند. این جزایر مرجانی و منابع کمیاب آب تازه و قطعات محدود زمین های حاصلخیز آن، شب و روز در معرض هجوم امواج اقیانوس قرار دارند.

تغییرات اقلیمی در کریباش از زمان های دور قابل پیش بینی و ضربه های آن ترسناک و واقعی بوده است. به همین خاطر یونیسف با حمایت اتحادیه اروپا، یک برنامه آموزشی را برای جوامع محلی آسیب پذیر و با هدف بالابردن قابلیت تطبیق پذیری آنها به اجرا درآورده است. یونیسف همچنین برای جوانان امکان دسترسی به ویدیو و رسانه های جدید برای ارتباط با جوانان سراسر جهان، و بیان تجربه های خود را فراهم کرده است.

به کمک یونیسف و اتحادیه اروپا، جوانان کریباش، بیش از یکصد کلیپ ویدیویی تولید کرده اند که در شبکه یوتیوب در دسترس است.

رئیس جمهوری کریباش که خود در خط مقدم برنامه های آموزشی است، بر نقش مهم آموزش در هوشیاری نسل های آینده تاکید می کند. او می گوید: “فکر می کنم واقعا مهم است که به نقش کودکان در این روند توجه زیادی بکنیم. منظورم آینده این کودکان است. جوانان ما شاید یکی از خوشبخت ترین ها در سیاره ما باشند. ما باید به این خاطر به خود ببالیم. اما بسیار حیف است که آنها در اینجا زندگی می کنند اما دانش و فرهنگ آنها توسط کسان دیگری نابود می شود.”

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

«دانشگاه‌های خصوصی نمی‌خواهیم»؛ دانشجویان یونان خشمگین از تصمیم پارلمان با پلیس درگیر شدند

سبقت هند از چین در صدر؛ چند دانشجوی ایرانی در آلمان مشغول به تحصیل هستند؟

طرح دولت کانادا برای محدود کردن صدور ویزای دانشجویی و اجازه کار؛ چه کسانی تحت تاثیر قرار می‌گیرند؟