میراث بریتن، یکی از موسیقیدانان برجسته قرن بیستم

با همکاری
میراث بریتن، یکی از موسیقیدانان برجسته قرن بیستم
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

بنجامین بریتن یکی از برجسته ترین آهنگسازان قرن بیستم، بیشترین سالهای زندگی خود را در سافوک در بریتانیا گذراند. او در اواخر دهه چهل میلادی، جشنواره الدبرا را شروع کرد که امروز یکی از رویدادهای مهم موسیقی کلاسیک است.

اپرای پیتر گرایمز در ساحل دریا، یکی از نکات برجسته جشنواره اخیر الدبرا بود که بنجامین بریتن در دهه چهل میلادی، در محل زندگیش، جایی که الهام بخش او بود، بنیان گذاشت.

بنجامین بریتن یک موسیقیدان فاضل و یک رهبر ارکستر تحسین شده بود ولی مهمتر از همه، او یکی از آهنگسازان مهم قرن گذشته بود. امسال جشن صدمین سالگرد این هنرمند است.

جاناتان ریکی، مدیر جشنواره و مرکز موسیقی الدبرا می گوید: “چیزی در مورد موسیقی او هست که منعکس کننده دریا و ساحل است. در برخی از قطعاتش، به نوعی مفهوم نور و فضا وجود دارد و این احساس را دارم که این از طرف شخصی می آید که می خواهد در کنار دریا باشد. چشم انداز وسیعی است، بسیار هموار است، آسمان بزرگ و تنوع شگفت انگیز نور وجود دارد. نوعی سادگی و حس ریاضت در این محل وجود دارد که خاص اینجاست.”

همانطور که حرفه بریتن بعنوان آهنگساز و رهبر ارکستر تحول یافت، جشنواره بنیان گذاشته توسط او نیز رشد کرد و به کیفیت بسیار بالایی دست یافت و به مکانی مشهور از نظر بین المللی تبدیل شد.

جاناتان ریکی می گوید: “بریتن در دهه هفتاد میلادی با پیتر پیرز، همکار خود، متوجه شد که موسیقیدانان جوان نیاز به حمایت دارند. بنابراین اینجا یک مرکز بزرگ موسیقی که در طول سال باز است وجود دارد، جایی که موسیقیدانان جوان در مقاطع مختلف پیشرفت و ترقی خود می آیند تا الهام بگیرند و چیزهای جدید را امتحان کنند.”

به مناسبت صدمین سالگرد، یک کارگاه کوارتت زهی بریتن، ویژه موسیقیدانان جوان ولی ماهر برپا شده است. کاساندرا هامیلتون رهبر این کوارتت است. او می گوید: “بخش اعظم آثار او بسیار شخصی است و باید آنرا بسیار به خود نزدیک نگه داریم، قبل از اینکه او اجازه دهد آنرا رها کنیم. هنگام استراحت در کنار ساحل قدم می زنم، اینجا بسیار ساکت است، شگفت انگیز است، نیازی به تفکر در مورد هیچ چیزی یا گوش کردن به چیزی نداریم.”

جاناتان ریکی می گوید: “همیشه شگفت زده غنای این میراث هستم. آنچه برای من هیجان انگیز است فقط این نیست که او آهنگساز برجسته ای بوده است و موسیقی های شگفت انگیزی نوشته است، بلکه اینکه او مدیر اپرای فوق العاده ای بود. بسیاری از ایده های او رادیکال و از زمان خود پیشروتر بود: ایده های او در مورد آموزش موسیقی و نقش آهنگساز در این جامعه… او قبل از دیگران در اروپا این کار را انجام داد.”

در قسمت پایانی سومین کوارتت که بریتن در سال ۱۹۷۵ میلادی، قبل از مرگش ساخت، موسیقی بر روی یک آکورد معلق می ماند، مانند یک پرسش.

کاساندرا هامیلتون می گوید: “فکر می کنم سوال به نوعی این است: آیا بعد از مرگ، زندگی وجود دارد؟ به نظرم این یکی از آن چیزهایی است که هرگز حل نخواهد شد. اینرا دوست دارم زیرا غیرقابل پش بینی است و بریتن به شیوه ای عالی انجامش می دهد: همیشه ما را شگفت زده می کند.”

www.britten100.org

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

رقابت فینالیست‌های جایزهٔ هربرت فون‌کارایان برای رهبر ارکستر جوان

جایزهٔ هربرت فون‌کارایان برای رهبر ارکسترجوان؛ مرحلهٔ نیمه‌نهایی

قهرمان؛ اثری پیشگامانه با هدف شکستن پیش‌فرض‌ها دربارهٔ اُپرا