پایان کنفرانس ورشو و نگرانی طرفداران محیط زیست

پایان کنفرانس ورشو و نگرانی طرفداران محیط زیست
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
آگهی

به نظر می رسد که اقدامات انجام شده برای محافظت از شرایط آب و هوایی چندان موثر نبوده است. امسال شاهد بالاترین میزان انتشار گازهای گلخانه ای در سراسر جهان بودیم.

قرار است تا دو سال آینده توافقنامه ای جهانی درباره آب و هوا در پاریس توسط سازمان ملل متحد تهیه شود که برای تمام دولتها لازم الاجراست.

قرار بود در کنفرانس آب و هوای ورشو گامهایی اساسی به سوی توافقنامه پاریس برداشته شود اما این کنفرانس تقریبا بدون هیچ نتیجه ای به پایان رسید. به همین دلیل بسیاری از فعالان محیط زیست مانند فعالان گروه صلح سبز، روز پنجشنبه و پیش پایان کار کنفرانس، سالن برگزاری آن را ترک کردند.

نگرانی کارشناسان از آینده زمین

توفان عظیم هایان که اخیرا فیلیپین را درنوردید، از ایستگاه فضایی بین المللی نیز قابل مشاهده بود. چنین توفان هیولا مانندی تاکنون هرگز بر روی زمین دیده نشده بود. متخصصان هشدار می دهند که ممکن است باز هم چنین توفان هایی به وقوع بپیوندد.

گرمای هوا و بالا آمدن سطح آب دریا عامل چنین طوفانهایی است. تغییرات آب و هوایی باعث گرم شدن سطح دریاها می شود و انرژی را تولید می کند که پدید آورنده چنین توفان هایی است. افزایش توفان باعث ایجاد موج های ویرانگری مانند نمونه های شهر بندری تاکلوبان در فیلیپین می شود.

توفان هایان باعث ایجاد بادهایی با سرعت ۳۱۴ کیلومتر در ساعت شد. بادهایی با چنین سرعت و قدرتی تاکنون به ثبت نرسیده بود. بر اساس گزارش سازمان جهانی هواشناسی، سطح آب دریاها نیز با ذوب شدن یخ ها و گرم شدن هوا، افزایش می یابد.

در شهر لگاسپی فیلیپین، ارتفاع آب به بیش از یک سوم ارتفاع آن طی سالهای ۱۹۵۰ تا ۲۰۱۰ میلادی افزایش یافت و سرانجام این توفانها مجمع الجزایر جنوبی این کشور را تحت تاثیر قرار داد.

بانک جهانی اعلام کرده است که طی ده سال گذشته زیان های اقتصادی ناشی از تغییرات آب و هوا، سالانه بالغ بر ۱۵۰ میلیارد یورو بوده است.

به علت گرم شدن کره زمین، مسائل مالی در قلب مذاکرات بین المللی، بویژه میان کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه قرار گرفته است. کشورهای صنعتی با تاثیر گذاری بر وضعیت جوی روز بروز ثروتمند تر شده اند و در مقابل، این اغلب کشورهای کمتر توسعه یافته بودند که از تاثیرات مخرب این فجایع رنج برده اند و محکوم به فقر بودند.

بر اساس گزارش موسسه بین المللی خیریه آکسفام، کمکهای جهانی مربوط به حوادث آب و هوایی در سال ۲۰۱۳ میلادی حدود ۱۲ میلیارد یورو بوده است و هیئت بین دولتی تغییرات جوی نیز برآورد کرده است که میزان تولید گازهای گلخانه ای در جهان ۱۰ میلیارد تن در سال است.

در حال حاضر چین، آلاینده ترین کشور است و پس از آن کشورهای ایالات متحده آمریکا، اتحادیه اروپا، هند و روسیه قرار دارند. رشد سریع چین باعث شده که این کشور در تولید گاز کربنیک از آمریکا و اروپا پیشی بگیرد.

کارشناسان می گویند دمای زمین تا سال ۲۱۰۰ میلادی به میزان ۳/۷ درجه سانتیگراد بالاتر از حد متوسط خواهد رسید. ضروری است برای محدود کردن دمای زمین به کمتر از ۲ درجه سانتیگراد پایین تر از سطح پیش از انقلاب صنعتی اقدام کرد تا میزان اختلالات ناشی از آن کاهش یابد زیرا در غیر این صورت ما تنها چند دهه تا رسیدن به نقطه بدون بازگشتی که توسط دانشمندان اعلام شده فاصله داریم.

گفتگو با کارشناس آب و هوای گروه صلح سبز

آندره بورین، خبرنگار یورونیوز درباره آنچه در کنفرانس بین المللی ورشو روی داده است و پیش بینی کارشناسان از سرانجام گفتگوهای سال ۲۰۱۵ پاریس، با مارتین کایزر، کارشناس آب و هوای گروه صلح سبز گفتگو کرده است.

یورونیوز: آقای کایزر، شما از افرادی بودید که روز پنج شنبه جلسه کنفرانس آب و هوایی ورشو را ترک کردید. چه مشکلاتی وجود داشت؟

مارتین کایزر: «کشور لهستان که میزبان این کنفرانس بود از همان آغاز به کار کنفرانس، از آن به عنوان نمایشگاهی برای معرفی صنعت ذغال سنگ این کشور استفاده کرد و در هفته دوم این اقدام کاملا آشکارا نشان داده شد زیرا همزمان با این کنفرانس نشستی درباره زغال سنگ برگزار کرد و سپس نخست وزیر لهستان، وزیر محیط زیست این کشور را در زمان برگزاری این نشست اخراج کرد. یعنی کسی را که قرار بود این کنفرانس را با موفقیت به پایان برساند. همچنین کشورهایی مانند ژاپن و استرالیا اعلام کردند که انها دیگر به توافقنامه آب و هوایی برای کاهش گازهای گلخانه ای که چند سال پیش پذیرفته بودند متعهد نخواهند بود.»

یورونیوز: اتحادیه اروپا چه نقشی در ورشو بازی کرد؟ چرا برای محافظت بیشتر از وضعیت آب و هوا اقدامی نکرد؟ و چرا بطور مثال کشور آلمان در این زمینه کاری نکرد؟

آگهی

مارتین کایزر: «از آغاز بحران مالی و اقتصادی، اروپا در موضوع حفاظت از آب و هوا عقب نشینی کرده است. در بروکسل موسسات صنعتی، بسیاری از قوانین را غیر قابل اجرا کرده اند. بویژه صنعت برق که هنوز هم از ذغال سنگ استفاده می کند و صنعت خودرو که همواره در بروکسل از هرگونه تصمیم گیری درباره حفاظت از آب و هوا ممانعت می کند.آلمان نیز در این زمینه نقش کلیدی بازی می کند بویژه که دولت سابق آلمان، همواره عادت به مسدود کردن این گونه اقدامات را داشت.»

یورونیوز: آیا در موضع کشورهایی که دور گذشته مذاکرات را مسدود کرده بودند یعنی ایالات متحده آمریکا، چین و روسیه بهبودی مشاهده شد؟

مارتین کایزر: «در مورد چین پیشرفتهای اندکی وجود داشته است. بدلیل آلودگی هوا در شهرهای بزرگ این کشور، دولت چین تحت فشار است که برای حفاظت از محیط زیست اقدام کند و اخیرا این کشور قانونی را تصویب کرد که در سه استان آن باید میزان تولید گازهای گلخانه ای از طریق کاهش تولید برق در نیروگاههای ذغال سنگ کاهش یابد. متاسفانه چین از این موضوع در مذاکرات ورشو استفاده نکرد تا یک پیام قوی با این مضمون بفرستد که یکی از بزرگترین کشورهای تولید کنننده گازهای گلخانه ای آماده پذیرش مسئولیت است. در ایالات متحده آمریکا تغییرات مثبت زیادی نسبت به زمانی روی داده است که این کشور بهره برداری از نیروگاه با سوخت ذغال سنگ را اغاز کرده بود اما متاسفانه جنبش اعتراضی «تی پارتی» که به دنبال کاهش هزینه های دولتی در آمریکاست سیاستهای اقای اوباما را در زمینه قوانین حفاظت از آب و هوا مسدود کرده است.»

یورونیوز: چگونه ممکن است گام بزرگی به سمت کنفرانس آب و هوایی پاریس در سال ۲۰۱۵ و ایجاد توافقی میان تمام کشورها برداشت آنهم در زمانیکه در کنفرانس ورشو توافق اولیه حاصل نشده است؟

مارتین کایزر: «اگر در آلمان، در اروپا، در ایالات متحده امریکا و در چین نتوانیم موفق به جلب موافقت مردم شویم و نتوانیم دولتها را متعهد سازیم که از آب و هوا محافظت کنند و از نیروگاههایی که با سوخت دغال سنگ کار می کنند حمایت نکنند و به ساخت ایستگاههای اکتشاف و استخراج نفت در قطب شمال نپردازند، آنگاه در امضای توافق نامه جهانی سال ۲۰۱۵ پاریس هم موفق نخواهیم بود. به همین دلیل ضروری بود که کنفرانس ورشو را ترک کنیم و ما از هم اکنون قصد داریم مبارزات عیله سرمایه گذاری در بخش سوختهای فسیلی را آغاز کنیم. بسیاری از دولتها به دنبال استفاده از سوختهای فسیلی هستند بدون اینکه منافع لابی های سوخت ذغال سنگ و صنعت نفت را مسدود سازند. ضروریست که کارهای زیادی تا قبل از برگزاری کنفرانس جهانی آب و هوای پاریس انجام شود.»

آگهی
هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

سال ۲۰۲۳ رسما گرم‌ترین سال تاریخ کره زمین شد

جهان در سال ۲۰۲۴ ممکن است شاهد کاهش سطح انتشار گازهای کربنی باشد

آلودگی هوای ناشی از سوخت‌های فسیلی سالانه جان بیش از ۵ میلیون نفر را می‌گیرد