عراق بمبِ ساعتی شده است

عراق بمبِ ساعتی شده است
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
آگهی

عراق در حال انفجار است. بمبگذاریهای انتحاری شدت می گیرند. فلوجه در دست جهادگراهای افراطی است که خود را نماینده دولت اسلامی در عراق می دانند. برخی آنها را وابسته با القاعده می دانند، در حالیکه رهبران القاعده این موضوع را انکار می کنند. این گروه در استان انبار قدرت زیادی گرفته است.

رمادی و فلوجه، اولین شهرهایی بودند که تحت حمله آمریکا اشغال شدند. این اولین بار بعد از اشغال سال 2003 است که کنترل این شهر بدست سلفی های افراطی می افتد. اسلام گراهایی که سوریه یکی از پایگاههای اصلیشان شده است.

این گروه جهادگرا تمامی دولتهای منطقه را به چالش فرا می خواند. نظامیان عراق حالا بدون کمک نظامیان آمریکا ناگزیرند کنترل شهرهایی را بدست بگیرند که حتی آمریکایی ها در سال 2004 مشکل زیادی با شورشیان در این منطقه پیدا کرده بودند. خصوصا که سنی های عراق در این منطقه متمرکز هستند و بسیاری از آنها مخالف نخست وزیر شیعه عراق، نوری المالکی هستند.

نخست وزیری که می خواهد مردم این شهرها از رنج خارج شوند. او می گوید اگر قبایل و افراد محلی با القاعده مبارزه کنند نیازی به مداخله نظامی دولت نخواهد بود.

در واقع او اینگونه توپ را در زمین رقیبان سنی می اندازد و خود آنها را مسئول پاکسازی شهرهای سنی از اسلام گراهای سلفی افراطی می شمارد. این در حالیست که بدون کمک افراد محلی در فلوجه و رمادی اشغال این شهرها توسط اسلام گرایان غیر ممکن بوده است.

احمد الشریفی، کارشناس مسایل امنیتی در عراق مخالف این مساله است و می گوید به هیچ وجه شاهد این مساله نبوده است که قبایل و محلیها در را به روی جهادگراها باز بگذارند. هر چند بسیاری از آنها مخالفت جدی با دولت عراق دارند اما حاضر به همکاری با تروریست ها نیستند.

در هر حال این گروههای جهادی تا بن دندان مسلح هستند و سازماندهی اصولی دارند. روش بکار گرفته شده از سوی آنها شباهت زیادی به رفتار الزرقاوی، رییس درگذشته القاعده در این منطقه دارد. هدف آنها همچون القاعده تاسیس یک حکومت سلفی و تمام اسلامی است. حکومتی که شباهت زیادی به خلافتهای پس از اسلام دارد.

«ترکیه چشمش را بر جنبش های جهادی در عراق و سوریه بسته است»

برای نگاهی به مساله افزایش خشونت در عراق و بررسی اینکه چه کسانی پشت آن هستند، پاول مک داول، خبرنگار یورونیوز با فراس ابی علی، کارشناس مسائل خاورمیانه گفتگویی انجام داده است:

یورونیوز: تا چه اندازه افزایش خشونت در عراق سبب از دست رفتن همبستگی نیروهایی شده که به شورشیان القاعده پیوسته اند یا آیا استراتژی برای هماهنگی وجود دارد؟

فراس ابی علی: به نظرم این بیش از نابودی همبستگی است و فکر می کنم یکی از مشخصات اصلی جامعه اهل تسنن، نه فقط در عراق بلکه در سراسر منطقه است که چگونه به مناطق مختلف تفکیک شده است. بنابراین چیزی که در عراق می بینید این است که در واقع برخی از جوامع سُنی در جبهه دولت و به عنوان “پسران عراق” در حال مبارزه با “حکومت اسلامی عراق و شام” یا القاعده عراق هستند. برخی از جوامع سُنی هم در جبهه “دولت اسلامی عراق و شام” علیه دولت می جنگند چرا که تحت حاکمیت نوری المالکی احساس طرد شدن می کنند.

از این رو، یک گروه از مردم در خامیانه نمی خواهد دوباره تحت حاکمیت “دولت اسلامی عراق و شام” قرار گیرد زیرا تجربه بسیار بدی دارند و گروه دیگر نیز نمی خواهد دولت در دست مالکی و متحدانش باشد.

یورونیوز: هر گفتگو و هر سوالی به نظر می رسد به القاعده عراق باز می گردد. آنان چه کسانی هستند و چه قدرتی دارند؟

فراس ابی علی: آنها بسیار پوچ گرا هستند. به لحاظ ایدیولوژی و تفسیر از اسلام که چنانچه در روابطشان با دیگر گروه های شورشی می بینیم در درجه نخست، متکی به خشونت هستند. آنان کاملا متکی به مبارزان خارجی به ویژه از کشورهای خاورمیانه هستند. البته ما تعداد اندکی چچنی نیز دیده ایم. ظاهرا ایدئولوژی آنان ایجاد حکومت اسلامی بوسیله زور است که بی اندازه متحجرانه و کاملا قرون وسطایی است.

یورونیوز: منظورتان این است که خشونت ادامه می یابد؟

فراس ابی علی: به نظرم که اینچنین است. من هیچ نشانه ای از کاهش آن نمی بینیم. بازیگرانی که به طور اساسی بتوانند تغییری ایجاد کنند، ترکیه و اردن هستند که دردسرهای بسیاری برای کنترل مرزهایشان در رابطه با جلوگیری این گروه ها از ورود به عراق و سوریه دارند ولی کاملا بدیهی است که حداقل ترک ها چشمشان را روی جنبش های جهادی در عراق و سوریه بسته اند. اگر آنان تاکتیکشان را تغییر می دادند، ما می توانستیم شاهد کاهش خشونت باشیم.

یورونیوز: چه تهدیدی متوجه دیگر مناطق است؟

فراس ابی علی: ما در حال حاضر شاهد سرعت گرفتن درگیری های نظامی سنی ها در لبنان هستیم. منظورم این است که جنگ داخلی نابهنگام سوریه، حادتر از جنگ داخلی شده است و اکنون می بینیم که بمباران، غیرنظامیان شیعه را در لبنان هدف قرار می دهد یا به سفارت ایران در ماه نوامبر حمله می شود. رابطه بین گروه های جهادی و دولت اردن کاملا بد است و احتمالا بدتر از این هم می شود.

آگهی

فکر می کنم طی چند سال آینده، احتمالا باید درگیری سوریه پایان یابد. آنگاه برخی از اروپایی ها را خواهید دید که از جنگ در سوریه با عقاید متعلق به خودشان باز می گردند. مضاعف بر اینکه، ما شماری تونسی می بینیم که بازگشت از سوریه به این کشور را آغاز کرده و دستگاه امنیتی را به دردسر انداخته اند.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

شرکت جوانان بلژیکی در جنگ سوریه

تهدید جهادگران اروپایی در بازگشت به خانه تا چه حد جدیست؟

سفیر آمریکا در عراق: داعش همچنان یک تهدید محسوب می‌شود