آگهیدر این برنامه سخن شما، کِیت از دوبلین در جمهوری ایرلند، از طریق اینترنت پرسیده ایجاد کشور جدید اساسا به سه جزء جمعیت دائمی، ناحیه مشخص و دولت نیاز دارد. اما از نظر قانونی چگونه ملت به دولت مستقل تبدیل می شود؟
اودیل پرو، متخصص علوم سیاسی پاسخ داده است: «معمولا سه جزء مردم، دولت و ناحیه جغرافیایی مشخص را به منزله شکل گیری دولت در نظر می گیریم. اما اینها برای فهم روند ایجاد دولت کافی نیست. برای این که دولت مستقل به وجود بیاید نیاز است که کشورهای دیگر آن را به رسمیت بشناسند.»
«اوستیای جنوبی را در نظر بیگرید یا ابخاز یا جمهوری ترک نشین شمال قبرس را. اینها اعلام استقلال کردند اما تعداد کشورهایی که آنها را به رسمیت شناخته اند بسیار کم است.»
«به رسمیت شناخته شدن کشوری سریعا رخ نمی دهد و فرآیند طولانی و پیچیده ای دارد. این فرآیند طولانی است، زیرا کشورهای تازه به وجود آمده باید با کشورهای دیگر روابط دیپلماتیک آغاز کنند و با نمایندگان آن مذاکره کنند و در نهایت باید مکاتباتی برای به رسمیت شناخته شدن این کشورها میان آنها و دیگر کشورها صورت گیرد.»
«این فرآیند پیچیده هم هست، زیرا پای مسائل بین المللی و منطقه ای به میان می آید. در استقلال سودان جنوبی در سال ۲۰۱۱ میلادی و استقلال مونته نگرو در ۲۰۰۶ میلادی و ادعای استقلال کوزوو در فوریه ۲۰۰۸ میلادی این مسائل مطرح شد. اما در آخر کار، مسئله خلق دولتی جدید بیش از آن که مسئله ای قضایی باشد، مسئله ای سیاسی است.»
«به رسمیت شناخته شدن از سوی کشورهای دیگر حیاتی است، زیرا امکان عضویت در سازمان های بین المللی و منطقه ای (البته به شرط توافق اکثریت اعضا) را می دهد.»
«اما عضویت در سازمان هایی بین المللی، نظیر سازمان ملل متحد خودبه خود وضعیتِ ناحیه ای را که دولت تازه تأسیس بر آن حکومت می کند، مشخص نمی کند. در واقع برخی دولت ها مانند تایوان عضو سازمان ملل نیستند.»
«در نتیجه یک مملکت، مجموعه ای از قوانین و نهادها نیست. بلکه پای مسائلی عملی نیز در میان است: ایفای نقش حاکمیت در عمل نسبت به سرزمین خود و در ارتباط با ممالک دیگر.»