گی ورهوفستات، نامزد ریاست کمیسیون اروپا چه برنامه ای دارد؟

گی ورهوفستات، نامزد ریاست کمیسیون اروپا چه برنامه ای دارد؟
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

انتخابات اروپا نزدیک است و برای اولین بار گروه های سیاسی اروپا نامزدهای خود را برای ریاست کمیسیون اروپا معرفی کرده اند. رئیس این کمیسیون پس از انتخاب پارلمان جدید، انتخاب می شود.

شعار اروپای بیشتر، موتور محرکه گی ورهوفستات، نامزد گروه لیبرال ها و دمکرات ها، در انتخابات ریاست کمیسیون اروپاست که در سال ۲۰۰۹ به پارلمان اروپا راه یافت.

ورهوفستات ۱۱ آوریل ۱۹۵۳ در دندرموند بلژیک متولد و در منطقه فلاندرز بزرگ شده است. او در رشته حقوق از دانشگاه گنت فارغ التحصیل شده، و رئیس اتحادیه دانشجویی لیبرال های فلاندرز بوده است. در ۲۳ سالگی عضو شورای شهر گنت و در ۲۹ سالگی رئیس حزب لیبرال فلاندرز بوده است. در سال ۱۹۸۵ وارد پارلمان شد و در همان سال در سمت های معاون نخست وزیر و وزیر دارائی بلژیک قرار گرفت.

ورهوفستات در دوره بعد ریاست حزب لیبرال را از دست داد و به اپوزیسیون پیوست. او سپس یک لیبرال تند رو شد و حزب لیبرال بازسازی شده را رهبری کرد و در سال ۱۹۹۹ آنرا به پیروزی رساند و نخست وزیر سه دولت شد. این دوره ای بود که او به سیاست های اروپایی گرایش یافت و خود را برای در دست گرفتن کمیسیون اروپا آماده کرد. ورهوفستات یک مبارز راه اروپای فدرال است. نامی که خود او برای اروپا انتخاب کرده است. در سال ۲۰۰۶ کتاب ایالات متحده اروپا را نوشت و سال گذشته همراه دانیل کن بندیت بیانیه ای برای آینده اروپا تدوین کرد. او خواهان یکپارچگی هرچه بیشتر قلمروی اروپا در مسائل بودجه، مالیات، انرژی و دیگر زمینه هاست.

او می گوید: “ما به اروپای یکپارچه تر نیاز داریم و این یکپارچگی موتوری است برای کارآفرینی و رشد اقتصادی در سال های آینده. راه حل برای خروج از بحران، حرکت به سمت اروپای بیشتر است.مشکل اما، جرات نداشتن سیاستمداران برای انتخاب این راه و نتیجه آن ترس و سردرگمی مردم و افتادن در دام ناسونالیست هاست. این تراژدی اروپا در حال حاضر است.”

ورهوفستات مجذوب فرهنگ های مختلف در اروپاست، به پنج زبان صحبت می
کند و می گوید در هر کجای این قاره احساس خانه خود را دارد. اما اگر او صندلی ریاست کمیسیون اروپا را در اختیار گیرد، اولین اقدامش چه خواهد بود؟

گی ورهوفستات می گوید: “باید روش کار تغییر کند، به نحوی که کمیسیون اروپا دولت واقعی اروپا باشد و رهبری عملیات را برعهده گیرد. چشم انداز اتحادیه اروپا را توسعه دهد و برای این کار لوایح قانونی لازم را بر روی میز پارلمان و شورای اروپا قرار دهد. دولت ها و شورای اروپا را با صراحت وادار به پذیرش مسئولیت هایشان کند. این متفاوت است با آنچه اکنون آقای باروسو انجام می دهد، که اول به پاریس و بعد به برلین تلفن می کند. این راه معکوس است. تلفن به برلین و پاریس و بعد از چراغ سبز این دوکشور، جرات طرح برخی مسائل را کردن، راه غلبه بر بحران نیست.”

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

کارگران نامرئی در مزارع اروپا؛ حقوق کم، استثمار و در معرض خطر سلامت

زغال‌سنگ، طلای سیاه یا بلای جان لهستان؟

مسیر بالکان غربی، دروازه جدید مرگ برای پناهجوها