مجله هفتگی اسکی: قهرمانی لیندزی وون و هانس رایشلت

آگهی

به مجله هفتگی اسکی خوش آمدید. از جمله مهمترین خبرهای اسکی موفقیت لیندزی وون است. او در پیست کورتینا دامپتزو با پیشی گرفتن از رقیبانش به چهره ای اسطوره ای در ورزش اسکی تبدیل شود. او با شصت و دو موفقیت در جام جهانی رکورد مشابهی با آنماری موزر پرول داشته باشد.

در جام جهانی اسکی زنان، اگرچه لیندزی وون آمریکایی در روز جمعه تنها توانست رتبه دهم را ازآن خود کند اما یکشنبه تمام اشتباهای خود را جبران کرد و با سی و دو ثانیه اختلاف از گئورگل مدال طلا را به دست آورد. اگرچه این اسکی باز چند اشتباه کوچک در ابتدای پیست داشت اما با به نمایش گذاشتن توانایی های خود در قسمت دوم پیست قهرمانی را ازآن خود کرد.

الیزابت گئورگل اتریشی هم با بیست و دو ثانیه اختلاف در رتبه دوم ایستاد و پس از او مریگتی ایتالیایی رتبه سوم را ازآن خود کرد.

اما در قسمت مردان، سه ورزشکار سوییسی در میان چهار رتبه برتر قرار گرفتند. سوییسی ها اگرچه در خانه خوب درخشیدند اما قهرمانی مارپیچ بزرگ به هانس رایشلت، اسکی باز اتریشی رسید.

دوازده ثانیه اختلاف کافی بود تا هانس رایشلت اتریشی مدال طلای مارپیچ بزرگ جام جهانی اسکی مردان را از دستان سوییسی های میزبان در آورد.

پس از او بیت فویز در مقام دوم ایستاد و کارلو یانکا هم با دو ثانیه اختلاف نسبت به هموطن سوییسی اش مدال برنز را بر گردن انداخت. پاتریک کوئگ هم سومین سوییسی بود که خوش درخشید و با هشتاد ثانیه اختلاف نسبت به نفر اول، چهارم شد.

پس از ونگن سوییس هانس رایشلت و رقیبانش مقصد کیتزبول اتریش را در پیش می گیرند. این پیست یکی از بهترین پیست های مارپیچ جهان است. فرانک پیکارد، کارشناس ما معتقد است که این پیست ترکیبی افسانه ای از هیجان و سرعت است.

وی می گوید: «کیتزبول یک پیست افسانه ای است، مخصوصا برای پیشینه اش. یک پیست سخت و مخصوصا یک پیست الهام بخش برای بسیاری از نسل ها. کیتزبول جادویی است حال و هوایی خوبی دارد. پیچ های تندی دارد و بعضی قسمت های آن بسیار سخت است. از نظر تکنیکی باید توانایی فرا انسانی داشت. بعضی وقت ها استرس و اضطراب زیادی وجود دارد، نه فقط به خاطر پیست بلکه به خاطر پیشینه ای که در دل خود جا داده.»

یادی از اسکی باز فرانسوی

سیزده فوریه 1937 شمونی. امیل اله قهرمان اسکی سرعت می شود. او با سیزده ثانیه اختلاف موریس لافروژ، هموطن فرانسوی اش پشت سر گذاشت.

دو روز بعد او در اسکی مارپیچ هم خوش درخشید و بر سکوی قهرمانی ایستاد، به این ترتیب سه مدال طلا را ازآن خود کرد، چیزی که تا آن زمان بی سابقه بود.

او سپس نخستین مربی مدرسه اسکی فرانسه می شود و بعد از آن مربیگری شیلی و کانادا را بر عهده می گیرد. امیل اله در سال 2012 در سن صد سالگی درگذشت.