مانوئل د الیویرا مرد سینمای صامت و یکی از پرکارترین کارگردانان سینما در گذشت. اودر دسامبر سال ۱۹۰۸ در شهر پورتو واقع در شمال پرتغال بدنیا آمد. گرچه
آگهیمانوئل د الیویرا مرد سینمای صامت و یکی از پرکارترین کارگردانان سینما در گذشت.
اودر دسامبر سال ۱۹۰۸ در شهر پورتو واقع در شمال پرتغال بدنیا آمد. گرچه اولین عشق زندگیش ورزش بود و در دوومیدانی، شنا و موتور سواری سر آمد شد اما مسیر زندگی اش بزوردی تغییر کرد.
در سال۱۹۲۷ و در دوران سینمای صامت مجذوب آنشد و در نوزده سالگی بازیگری را آغاز کرد.
مانوئل د الیویرا بهترین نقش خود را سال ۱۹۳۳ در فیلم آواز لیسبون بازی کرد. آواز لیسبون اولین فیلم ناطق پرتغالی است. دو الیویرا همزمان به تحصیل در رشته کمدی نیز پرداخت. در همان دوره به کارگردانی علاقمند شد و اولین فیلم کوتاه خودرا کارگردانی کرد.
مانوئل د الیویرا در همین زمان با ایزابل آشنا شد. آنها سال ۱۹۴۰با هم ازدواج کرد. حاصل این ازدواج چهار فرزند بود.
در سال ۱۹۴۲ اولین فیلم بلند خودا بنام آنیکی بوبو را کارگردانی کرد، فیلمی در باره کودکان شهر پورتو که با استقبال سرد منتقدان مواجه شد.
بعد از جنگ جهانی دوم و شرایط بسیار ناگوار پرتغال پس از جنگ، چهارده سال طول کشید تا اولیویرا دوباره بتواند به فیلمسازی بازگردد.
اما پس از آن دیگر توقف ناپذیر شده بود.یکی از پرکارترین کارگردانان دنیا، مانوئل د الیویرا از سال ۱۹۹۰ به بعد، هر سال دست کم یک فیلم می ساخت.در فیلم هایش ستاره هایی همچون کاترین دونوو و جان مالکویچ نقش بازی کردند.
در جشنواره کن سال ۲۰۰۸ مانوئل د الیویرا موفق به دریافت جایزه نخل طلایی برای یک عمر فعالیت درخشان هنری شد.
در شب تولد ۱۰۰ سالگی اش در دیدار با خبرنگار یورونیوز مارکو لموس در پاس
خ پرسش او درباره سینما، سرودهمیشگی اش را تکرارکرد «اگر بایستی، می میری.»
او در ادامه اضافه کرد: «یک کارگردان مکزیکی روزی گفته بود سینما آیینه زندگی است،اما من می گویم سینما نه تنهاآیینه زندگیو بازتاب آن است بلکه سینما گنجینه خاطرات زندگی نیز هست.»
سینما، مانوئل د الیویرا را به عنوان یکی از چهره های درخشان و خلاق آن به خاطر خواهد داشت.