آگهینمایشگاهی از عکس های مربوط به زندگی مهاجران سیاه بریتانیایی از دهه پنجاه تا دهه نود در موزه ویکتوریا و آلبرت لندن برپا شده است.
این نمایشگاه که « قدرت ماندن» نام دارد، در واقع بخشی از فرهنگ ثبت شدۀ مهاجران سیاه پوست بریتانیایی است که به وسیله عکاسان سیاه ثبت شده و نشان دهندۀ تاریخ، هویت نژادی و فرهنگی سیاهان و مشارکت آنها در جامعه بریتانیایی است. سیاهانی که در طی سال ها، در جستجوی کار، امنیت و زندگی بهتر، از کشورهای آفریقایی یا جزایر کارائیب به بریتانیا مهاجرت کردند و بخشی از تاریخ و فرهنگ این کشور را ساختند.
این نمایشگاه، روی دوره ای از تاریخ عکاسی بریتانیا متمرکز شده که عکاسی مستند و ثبت لحظه های زندگی روزمره مردم و رویدادهای تاریخی اهمیت زیادی داشت. چارلی فیلیپس، آرمت فرانسیس، اینگرید پولار، کالین جونز، جیمز بارنر، ماکسین واکر، جنی بپتایز، پوگوس سزار، نیل کن لاک و سید شلتون از جمله عکاسانی اند که کارهای آنها در این نمایشگاه به تماشا گذاشته شده است.
اغلب این عکاسان، کار خود را با دوربین های عکاسی ارزان قیمت شروع کرده و به ثبت تجربه های کودکی و جوانی خود در مهاجرت پرداخته اند. از طریق تصاویر این عکاسان، می توان به تغییر فضای فرهنگی و اجتماعی جامعه بریتانیا در طی دوران های مختلف و موقعیت سیاهان در این جامعه پی برد. این عکس ها، تنها بیانگر زندگی خیابانی و فقر و درماندگی سیاهان نیست بلکه نشان دهنده حضور و مشارکت گستردۀ آنها در فرهنگ این کشور از جمله موسیقی و مُد نیز هست.
دنیس موریس و چارلی فیلیپس، عکاس جامائیکایی تبار، در عکس هایشان به ثبت تصویری زندگی شهری سیاهان و شمایل های فرهنگی آنها پرداخته اند در حالی که عکاس هم تبار دیگرشان، نورمن نورمسکی آندرسون، تحت تاثیر فیلم ها و عکس های هوراس اوو، عکاس و فیلمساز بریتانیایی، به ثبت فعالیت سیاهان در موسیقی پاپ و هیپ هاپ پرداخت.
دنیس موریس که از کودکی در لندن بزرگ شده، کار عکاسی را برای کلیساها شروع کرد. او از برخی شمایل های معروف فرهنگ و موسیقی سیاهان مثل باب مارلی عکاسی کرده است. چارلی فیلیپس، عکاس جامائیکایی و بزرگ شده در لندن نیز عکاس مجلۀ های معتبری مثل هارپرز بازار و لایف بوده و زندگی روزمره سیاهان محله های ناتینگ هیل و وندزوورث لندن را ثبت کرده است.
عکس های کالین جونز، عکاس روزنامه آبزرور، از زندگی مهاجران حاشیه نشین و بیگانه شدۀ منطقه شرق لندن منحصر بفردند. او از طرف مجله ساندی تایمز مامور شد که از محل نگهداری جوانان سیاه در ایزلینگتون لندن عکاسی کند.
ال وندنبرگ، عکاس هلندی که در بوستون بزرگ شد، یکی از معروف ترین عکاسان دهه شصت در نیویورک و لندن بود. او در دهه هفتاد در لندن ساکن شد و به ثبت زندگی مهاجران سیاه و کودکان خیابانی محله های مختلف لندن از جمله بریکستون پرداخت.
عکس های جیمز بارنر، عکاس اهل غنا، بیانگر تفاوت زندگی سیاهان، قبل و بعد از مهاجرت به بریتانیاست.
او پس از سال ها عکاسی در لندن پرنوسان دهۀ شصت، به غنا برگشت و نخستین لابرتوار عکاسی رنگی در غنا را راه اندازی کرد.
در عکس های گوین واتسون، زندگی طبقه کارگر بریتانیا و رفتار گروه های نژادپرست مثل کله پوستی ها، منعکس شده است. مجموعه عکس های او با عنوان «پوست ها» در سال ۱۹۹۴ منتشر شد. عکس های او الهام بخش شین میدوس، سینماگر بریتانیایی برای ساختن فیلم «این انگلستان است»، بوده اند.
عکس های پوگوس سزار نیز مربوط به اعتراض و خشم سیاهان و جنبش های ضد نژادپرستی در بریتانیاست.
نمایشگاه « قدرت ماندن» تا ۲۴ ماه مه در موزه ویکتوریا و آلبرت لندن برپاست.