گزارش تفصیلی سارایوو نماد مقاومت در جنگ بوسنی اینک چشم امید خود را به نخستین نسل پس از جنگ دوخته است. جوانان این شهر برای جبران خلاء هایی که دولت
آگهیگزارش تفصیلی
سارایوو نماد مقاومت در جنگ بوسنی اینک چشم امید خود را به نخستین نسل پس از جنگ دوخته است.
جوانان این شهر برای جبران خلاء هایی که دولت هنوز قادر به پر کردن آنها نشده است، خود دست به کار شده اند. تاسیس انجمن های جوانان و مراکز حمایتیِ غیر دولتی موسوم به انکوباتور نظیر موسسه «مانیا» که هدف آن برقراری ارتباط میان دانشجویان در سطوح بین المللی و نیز یافتن دوره های کار آموزی در خارج از کشور است از جمله این اقدامات تلقی می شود.
مدیر اجرایی انکوباتور “مانیا” می گوید: «نقش ما به عنوان محرک نوآوری های اجتماعی عبارت است از بیدار کردن علایق، دادن شوق و انگیزه و ارائه راهنمایی لازم برای استفاده بهینه از شرایط موجود و یافتن فرصت های لازم.»
اما نسل پس از جنگ انتقادهایی را نیز به وضعیت اجتماعی موجود دارند. یکی از آنها می گوید: «به نظر من، حقوق بشر هر روز در سطوح مختلف پایمال می شود. بسیار ی از افراد، نه تنها در بوسنی بلکه در کل، شناخت کاملی از حقوق خود ندارند و فکر نمی کنم که واقعا بخواهند تلاشی در این جهت به خرج دهند.»
تعدادی از آنهایی که طی سالهای ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۶ در کودکی محاصره سارایوو را تجربه کرده اند بیشتر تمایل دارند جنگ را به مثابه یک بازی تلقی کنند. یاشمینکو الیلویچ موسس موزه کودکان در سارایوو یکی از این افراد است. او می گوید: «پس از فراخوانی که برای انتشار کتاب ارائه کردم حدود هزار نفر از افرادی که در سی و پنج کشور مختلف دنیا زندگی می کنند برای مشارکت در این پروژه اعلام آمادگی کردند. در نهایت توانستم کولاژی از خاطرات کوتاه و نقاشی های آنها را در مجموعه ای گردهم آورم.»
در بخشی از این کتاب که بزرگ شدن در بحبوحه جنگ را روایت می کند، آمده است: «هوا سرد است. صدای صوت نارنجک ها از بیرون به گوش می رسد. هر اتفاقی روی دهد هیچکس به درون زیرزمین ها نمی خزد. من فقط یک سیب می خواستم.»
در طول چهل و چهار ماه محاصره شهر سارایوو حدود ده هزار غیر نظامی از جمله هزار و پانصد کودک جان خود را از دست دادند.