گفتگو با فرناندو بوترو، نقاش و مجسمه ساز کلمبیایی

گفتگو با فرناندو بوترو، نقاش و مجسمه ساز کلمبیایی
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
لینک کپی پیست کد امبد ویدیو:Copy to clipboardCopied

فرناندو بوترو، معروفترین هنرمند زنده کلمبیایی، نقاش و مجسمه ساز و نماد فرهنگ عامه پسند است که شهرتی جهانی دارد. چهره های اروتیک ساخته شده توسط او به

آگهی

فرناندو بوترو، معروفترین هنرمند زنده کلمبیایی، نقاش و مجسمه ساز و نماد فرهنگ عامه پسند است که شهرتی جهانی دارد. چهره های اروتیک ساخته شده توسط او به عنوان پایه و اساس هنر معاصر شناخته می شوند که میلیونها یورو قیمت دارند. اما در عمق کار او چه چیزی وجود دارد؟ او چگونه به هنر خویش دست یافت؟

نمایشگاهی از فرناندو بوترو در شهر ایتالیایی اسپولتو تا ماه سپتامبر برگزار می شود. برای اولین بار آثار و مدلهای گچی او برای عموم به نمایش در می آیند و او درباره آثارش، کشورش کلمیبا و فرایند صلح در آن با یورونیوز گفتگو کرده است.

یورونیوز: همه ما آثار برنزی شما را می شناسیم. چرا این بار در اسپولتو بر روی کارهایتان از جنس گچ تمرکز کردید؟

فرناندو بوترو: «نمایشگاهی از آثار برنزی ارائه کردن کمی پیچیده است زیرا بسیاری از این آثار به مجموعه های عمومی یا خصوصی تعلق دارند. اما وقتی یک هنرمند یک مجسمه درست می کند، همواره مدل گچی را که قلب واقعی مجسمه سازی است، حفظ می کند. گچ زیبا، اصیل و ماده ای درخشنده است. من همه این مجموعه را در محل کارم در پیتراسانتا در ایتالیا دارم. جشنواره اسپولتو هم محلی ممتاز برای نمایش ۵۰ اثرم ارائه کرد.»

یورونیوز: منبع الهام شما از کجا می آید؟

فرناندو بوترو: «دشوار می توانم بگویم از کجا می آید. از همان روز اول علاقه زیادی به حجم داشتم. در ابتدا تنها یک ایده بود. من می خواستم اشکالی قوسدار بیافرینم. با گذشت زمان و از طریق تاریخ هنر و سفرهایم در ایتالیا و نقاشی هایی از سده های ۱۴۰۰ و ۱۳۰۰ و از طریق هنرمندانی همچون گیوتو، ماساچیو، چیرو دلا فرانچسکا و دیگرانی همچون پائولو یوچلو توانستم اهمیت حجم را در نقاشی برای خود توجیه کنم. کار من از منابع زیادی الهام می گیرد: هنر اتروسک، هنر پیشا کلمبیایی، هنر عامه پسند…ترکیبی از همه اینها است. همچون ترکیبی که در ذهن هنرمند شکل می گیرد. اما در نهایت وقتی فردی این آثار را نگاه می کند تنها یک نام به ذهن می آید: بوترو. این اثر بوترو است و شما دیگر نیازی ندارید به آن نگاه کنید. این اثر من است. اما خوب مطمئناً اگر کسی عمیقتر بنگرد می تواند ترکیب چیزهای زیادی را در آنها بیابد.»

یورونیوز: یک بار گفتید که من زنان چاق را نقاشی نمی کنم. خوب پس علاقه شما به حجم از کجا می آید؟

فرناندو بوترو: «معتقدم که حجم شکلی از بیان اروتیک و قالب پذیری است. این مسئله منشأ مهمترین انقلاب در هنر بود. منظورم استفاده از حجم است. این توهمِ آفرینش بر روی یک سطح صاف، ایده فضا و چیزهایی که است که تنها به خاطر حجمشان وجود دارند. کاری که من انجام دادم انقلابی فوق العاده بود اما من می خواستم از آن هم فراتر بروم. از طریق اشکال و حجم های هیجان انگیز هیجان را بیان می کنم. هیجانی که شما وقتی به اثری هنری می نگرید با آن روبرو می شوید. من فکر می کنم که وقتی به اثری هنری نگاه می کنید باید در آن تعمق کنید. من همچنان معتقدم که حجم یک عنصر تجسمی و اروتیک در نقاشی است.»

یورونیوز: نقاشی کشیدن باید لذت بخش باشد اما یک نقاشی از شما به یاد دارم که آن را به پسر فوت شده تان تقدیم کرده بودید، پسری که اسب سواری می کرد اما نگاه اسب پر از حزن بود. نشان دادن خود در برابر دیگران چه قدر دشوار است؟

فرناندو بوترو: «نقاشی ای که از آن صحبت می کنید اثری است که بسیار برای من اهمیت دارد. معتقدم که این مهمترین نقاشی است که در کل دوران زندگی ام کشیده ام. تصویر پسرم پدریتو است که در یک تصادف اتومبیل کشته شد. این اولین نقاشی است که من پس از آن تصادف وحشتناک کشیدم. اثری که روح و قلبم را در آن نهادم تا به بیان خودم در این اثر بپردازم. معتقدم که این اثری است که آنچه را که من هستم و آنچه را که من درباره نقاشی فکر می کنم بیان می کند. این اثر در منطقه آنتیوکیا کلمبیا در مدلین است.»

یورونیوز: یافتن سبک خویش باید خیلی شورانگیز باشد زیرا هر کسی از خودش انتقاد می کند. شما چگونه شجاعت خطر کردن را پیدا کردید؟

فرناندو بوترو: «من همانطوری که اکنون نقاشی می کنم کار نقاشی را آغاز کردم. من نقاشی تمثیلی که سوژه را در نظر می گیرد انجام دادم در حالی که همه نقاشی آبستره می کشیدند. در آن زمان روش مرسومی برای نقاشی کشیدن بود. وقتی من کار هنری خودم را آغاز کردم هیچ کس به نقاشی های من نگاه نکرد. همه چیز باید آبستره می بود. من اعتقاداتم را حفظ کردم. معتقدم که نقاشی باید اینچنین باشد و به کمک آن هم امروز به موفقیت رسیده ام. زیرا به اعتقاداتم اطمینان داشتم.»

یورونیوز: شما نسبت به آنچه در دنیا رخ می دهد بی تفاوت نیستید. آیا از طریق هنرتان به سیاست ورزی می پردازید؟

فرناندو بوترو: «من موضوعات سیاسی را هم پوشش داده ام. یک رشته نقاشی درباره خشونت در کلمبیا و درباره شکنجه در زندان عراقی ابوغریب کشیدم. من دیکتاتورهای زیادی را نقاشی کردم. همچنین رهبران نظامی را وقتی تعداد زیادی از آنها در آمریکای لاتین وجود داشت. من همچون همگان به سیاست علاقمند هستم. از اخبار اطلاع دارم و تحت تاثیر بسیاری از اتفاقات امروزی هستم. موضوعاتی همچون مهاجرت از کشورهای فقیر به اروپا! موضوعی که رقت انگیز است و در این لحظه من به آن علاقه مند هستم و گاهی هم از طریق نقاشی به بیان خویش می پردازم.»

یورونیوز: شما بیشتر عمر خود را در خارج از کلمبیا گذرانده اید. چه نوع رابطه ای با کشورتان دارید؟

فرناندو بوترو: «من رابطه ای عالی با آنجا دارم و یک خانه آنجا دارم. یک ماه از سال را در آنجا سپری می کنم. دو موزه در آنجا دارم: موزه بوگوتا، که اهدایی از طرف من است و دیگری موزه مِدِلین که کار من بود. بیش از ۲۰۰ اثر من آنجا است. دولت را متقاعد کردم که محلی فوق العاده برای آن بیاید. این دو موزه بزرگترین مایه خرسندی من در زندگی هستند. این کاری است که من برای کشورم انجام دادم.»

یورونیوز: اکنون فرآیند صلحی بین گروه فارک و دولت در جریان است. موضع شما در برابر این گفتگوها چیست؟

فرناندو بوتروک «من امیدوار هستم. امیدوارم که به توافق صلح منجر شود. اگر چنین شود کشورم نفس راحتی خواهد کشید. اگر آنها موفق شوند، کشور از نظر اقتصادی رشد خواهد کرد. اما همه خیرخواه کلمبیا نیستند. این فرایند صلح دشمنان زیادی دارد، اما معتقدم که فرایندی برجسته است.»

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

طرح رئیس جمهوری آرژانتین برای مهار تورم ۲۰۰ درصدی؛ مخالفان با پلیس درگیر شدند

آرژانتین به بریکس نمی‌پیوندد؛ خاویر میلی: کمونیست‌ها به آزادی و دموکراسی اعتقاد ندارند

فرمان تازه رئیس‌جمهور آرژانتین برای لغو مقررات اقتصادی؛ هزاران تن در بوئنوس آیرس دست به تظاهرات زدند