مهاجرانی که راهی کاله می شوند، چشم امید به عبور از تونل مانش و رسیدن به بریتانیا دارند. مرکز تحت مدیریت صلیب سرخ کمک به مهاجران در سانگات واقع در
آگهیمهاجرانی که راهی کاله می شوند، چشم امید به عبور از تونل مانش و رسیدن به بریتانیا دارند.
مرکز تحت مدیریت صلیب سرخ کمک به مهاجران در سانگات واقع در شمال فرانسه از سال ۱۹۹۹ به پناهجویان فاقد مجوز اقامت خدمات ارائه می کرد. اما در پی فشارهای مستمر بریتانیا، فرانسه مجبور شد در سال ۲۰۰۲ این مرکز را برچیند.
نیکلا سارکوزی در سال ۲۰۰۲ موضع فرانسه را اینگونه اعلام کرد: «باید گام جدیدی برداشته شود. مرحله بعد بستن و برچیدن کامل مرکز سانگات است که سی ام دسامبر صورت خواهد گرفت.»
مرکز پذیرش پناهجویان سانگات در زمان تعطیل شدن، هزار و ششصد مهاجر خارجی را تحت پوشش خود داشت. هفتاد هزار پناهجو طی سه سال از این مرکز به عنوان مکان ترانزیت استفاده کرده بودند. پس از برچیده شدن این مرکز، شمار مهاجران تا پایان سال ۲۰۰۵ با کاهش چشمگیر روبرو شد و اما در پایان نخستین دهه قرن حاضر تعداد آنها دوباره افزایش یافت.
آقای سارکوزی که در آن زمان وزیر کشور فرانسه بود تنها به شرطی حاضر به بستن مرکز سانگات شد که لندن نیز بخشی از مسئولیت این مبارزه را برعهده گیرد.
دولت بریتانیا نیز وعده داد با تصویب قانونی محدودیت های بیشتری را در قوانین مربوط به پناهندگی ایجاد کند. بر اساس این قانون قرار شد تنها آن دسته از پناهجویان که واقعا نیازمند هستند کمک های مالی از سوی دولت دریافت کنند و ماموران اداره مهاجرت بریتانیا به همراه پلیس فرانسه به طور مشترک گشت های دوره ای و منظمی را در بنادر فرانسه و ایستگا های قطار و اتوبوس واقع در سواحل انگلستان انجام دهند. بریتانیا همچنین قبول کرد که سه چهارم پناهجویان مستقر در مرکز سانگات را بپذیرد.
اما توافقنامه سیاستمداران، چوب جادویی نبود که بتوان با آن بحران مهاجران را حل کرد. پس از برچیده شدن سانگات، مهاجران سرگردان در میان انبوه جنگل های اطراف بندر کاله پراکنده و مسقر می شدند. سال ۲۰۰۹ عملیات جنگل کاله کلید خورد و بولدوزرها در مقابل دوربین های تلویزیونی و با حضور اریک بسون وزیر مهاجرت وقت فرانسه شروع به تخریب کمپ مهاجران در این منطقه کردند. اقدامی که باز هم نتوانست مانع از ورود پناهجویان شود.
طی دو سال گذشته شمار مهاجران بازداشت شده در منطقه کاله نسبت به سالهای قبل چهار برابر افزایش داشته است. تعداد پناهجویانی که اینک در کاله به سر می برند حدود سه هزار تخمین زده می شود.
در دهه نود میلادی اغلب مهاجرانی که بدون مجوز قانونی وارد اروپا می شدند را بوسنیایی ها و یا کوزوویی هایی تشکیل می دادند که خواهان اجازه اقامت و یا دریافت پناهندگی بودند. اما در دهه نخست قرن حاضر اغلب این افراد اتباع کشورهای افغانستان، عراق، سوریه و لیبی هستند که از مناقشه و جنگ در کشورشان می گریزند.
بحران مهاجرت غیر قانونی سبب شده تا در کاله همانند همه جای اروپا تدابیر امنیتی و کنترل های مرزی تشدید شود. با این وجود متوقف کردن موج مهاجرانی که با فرار از کشورشان رویای زندگی بهتری را در سر می پرورانند، غیر ممکن به نظر می رسد.