مسمومیت دانش‌آموزان در هرات؛ چه کسی نمی‌خواهد دختران به مکتب بروند؟

مسمومیت دانش‌آموزان در هرات؛ چه کسی نمی‌خواهد دختران به مکتب بروند؟
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
لینک کپی پیست کد امبد ویدیو:Copy to clipboardCopied
آگهی

مسمومیت صدها دختر دانش آموز در مکاتب ولایت هرات، اعتراض فعالان نهادهای مدنی و خانواده ها به موانع تحصیل دختران در افغانستان را برانگیخت. هنوز هیچ فرد یا گروهی مسئولیت احتمالی حملات به مدارس دخترانه را بر عهده نگرفته است.

در سی امین برنامه «همراه با یورونیوز» دیدگاه های شما را با خانم دکتر خدیجه مرادی، مدرس و رئیس دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه کابل و آقایان سعید ابراهیمی و مجتبی هاشمی، از مخاطبان یورونیوز در میان گذاشتیم.

عرف از قانون عقب تر است

خدیجه مرادی، مدرس و رئیس دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه کابل در گفت و گو با یورونیوز با تاکید بر این نکته که «آموزش و پرورش حق همه کودکان است»، گفت:« در قوانین افغانستان هم بر این حق تاکید شده است. اما متاسفانه هنوز برخی از مردم با این موضوعات به شکلی سنتی برخورد می کنند.»

وی با اشاره به تفاوت وضعیت آموزش دختران در افغانستان قبل و بعد از حکومت طالبان گفت: « در دولت آقای حامد کرزی وضعیت کمی بهتر شد. در زمان طالبان تعداد دختران در مکاتب به صفر رسیده بود. اما در دوره جدید اقبال عمومی برای تحصیل دختران بیشتر شده است.»

وی در عین حال گفت که طالبان و افرادی که مخالف تحصیل دختران هستند همیشه برنامه هایی دارند که این افکار را تقویت کنند اما دولت هم تلاش می کند تبلیغاتی را برای تحصیل دختران انجام دهد. خانم مرادی افزود: «متاسفانه هنوز هم در روستاها که کمی دورتر از تبلیغات دولتی قرار دارند، تبلیغات طالبان بیشتر دیده می شود. در برخی از مساجد هنوز هم تبلیغ می شود که دختران حق تحصیل ندارند.»

وی اساس پیشرفت یک جامعه را آموزش و پرورش عنوان کرد و گفت: «در بسیاری از کشورهای اسلامی دیگر مشکلی برای تحصیل دختران وجود ندارد اما اگر بخواهیم افراطی برخورد کنیم، افراط همیشه محدودیت به همراه دارد. یعنی می تواند هر قانونی را زیر سوال ببرد. در قانون اساسی افغانستان اشاره شده که تحصیل حق هر افغان است.»

وی به تقابل های سنت و عرف با قانون رسمی اشاره کرد و گفت: «باید قبول کرد که در برخی نقاط افغانستان هنوز هم دست هایی پنهایی حکومت می کنند یعنی حکومت رسمی جای دیگری است و حکومت عرفی جای دیگر. گاهی عرف کاری انجام می دهد که هیچ وقت هیچ دولتی آن را انجام نمی دهد. سنت ها تنگناهایی را ایجاد می کند که شاید دولت با قوانین خود نتواند با آن مقابله کند.»

این مدرس دانشگاه گفت: «در کابل و شهرهای بزرگ به خاطر تبلیغاتی که صورت گرفته درصد زیادی از دختران به مکتب می روند اما مثلا درباره اتفاقی که در هرات افتاد، اینگونه نیست که طالب ها اسلحه دست بگیرند و مانع خانواده ها برای فرستادن دخترانشان به مدرسه شوند بلکه با ترس شرایطی را برای خانواده ها ایجاد می کنند که خودشان دخترانشان را به مدرسه نفرستند.»

خانم مرادی با تاکید بر نقش رسانه ها گفت: «در یک جامعه سنتی مانند افغانستان نمی توان به طور بی محابا تبلیغ تحصیلات پیشرفته زنان به مانند نمونه های غربی را داشت. اگر بخواهیم در دراز مدت تغییر ایجاد کنیم باید به سنت ها هم نگاه شود. خود ملاها وامام ها این تبلیغات را انجام دهند. این واقعیتی است که تاثیر یک ملا یاامام روی برخی از خانواده های سنتی زیاد است. ما باید تعدیل را با این روش ترویج کنیم. »

دیدگاه های مخاطبان

سعید ابراهیمی از مخاطبان یورونیوز در شهر هرات به یورونیوز گفت: «مسمومیت دختران دانش آموز تنها در هرات نبوده است و پیش از این هم در مزارشریف این اتفاق افتاده بود. در هرات افراطیون مذهبی زیاد زندگی می کنند. این گروه ها به موضوعات آموزشی کاری ندارند بلکه توجه اکثر آنها روی زنان است.»

وی تصریح کرد: «بخش امنیتی افغانستان وارد ماجرا شده است که یا افراد خطاکار را شناسایی کرده اما جرات افشا کردن نام آنها را ندارد یا اینکه اینقدر ضعیف است که با وجود آمادگی قبلی اما هنوز افراد خاطی را شناسایی نکرده اند.»

وی همچنین به تغییرات عمده در همه بخش های آموزش و پرورش بعد از طالبان در افغانستان اشاره کرد و گفت: «در زمان طالبان حتی دختران اجازه بیرون رفتن از خانه را هم نداشتند.»

آقای ابراهیمی با توصیف فضای شهر هرات گفت: «اگر به هرات وارد شوید گویی وارد یکی از شهرهای مذهبی ایران یا عربستان شده اید. اینجا همه چیز با اصول مذهبی پیش می رود. جامعه مدنی در هرات دست بسته است و کاری از پیش نمی برد.»

وی افزود: «هرات با ولایت های دیگر فرق دارد. اینکه مردم واکنش نشان نمی دهند به خاطر ترس است. افراطیونی که در هرات زندگی می کنند با کسی شوخی ندارند و اگر کسی در مقابل این افراد حرف بزند جسارت بزرگی کرده است.»

مجتبی هاشمی مخاطب دیگر یورونیوز از ایتالیا که خانواده اش از شهر هرات هستند درباره این موضوع گفت: «زمان حکومت طالبان در افغانستان راهی برای تحصیل زنان وجود نداشت اما بعد از حمله آمریکا به افغانستان و روی کار آمدن دولت جدید تا حدودی وضعیت فرق کرده است. اما توقعی که جامعه مدنی افغانستان داشت برآورده نشد یعنی اینکه زنان همپای مردان در پیشرفت کشور نقش داشته باشند.»

وی در پاسخ به این سوال که «آیا جامعه مدنی افغانستان امکان مقاومت درباره حملات خشونت آمیز را دارد؟» گفت: «متاسفانه باید بگویم نه. چراکه در مدتی که آمریکا در افغانستان حضور داشته، مشاهده کردیم که واکنش های جامعه مدنی تاثیر نداشته است.»

آگهی

به اعتقاد این مخاطب یورونیوز، حتی افراد تحصیلکرده در جامعه افغانستان هنوز اعتقاد ندارند که زنان و دختران باید نقش فعال تری در جامعه ایفا کنند.
وی به نقش رسانه ها هم اشاره کرد و گفت: « اگر رسانه های افغانستان را ببینید، متوجه می شوید خبر مسمومیت دانش آموزان دختر در این رسانه ها بازتاب زیادی نداشته است. در هرات ۱۰ تا ۲۰ شبکه رادیویی و تلویزیونی وجود دارد. ولی پوشش خبری مناسب داده نشد چراکه افرادی که در راس کار هستند نمی خواهند زنان وارد جامعه شوند.»

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

وداع غمبار دختران صنف ششم افغان با مکتب در دو سالگی ممنوعیت طالبان

طالبان مانع خروج دانشجویان دختر از افغانستان برای تحصیل در دبی شد

رکود بازار ورود ممنوع برای مردان در آستانه عید قربان؛ مشکلات کسب و کار زنان در دوره طالبان